ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4502

เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเย่เฉินจะโหดร้ายเช่นนี้ ที่กดหน้าตัวเองบนพื้นแล้วถูกลับไปกลับมา

ทว่า ต่อให้ภายในใจจะทุกข์ระทมแค่ไหน เขาก็ไม่กล้าโต้ตอบเย่เฉิน สุดท้ายทำได้เพียงพยักหน้าอย่างคับแค้นใจ: “คุณเย่วางใจได้...กระผมจะต้องทำตามทีคุณบอก...จะทำตามที่คุณบอก...”

เย่เฉินเอ่ยขึ้นอีก: “อ้อจริงสิ การที่ทหารของสำนักว่านหลงของฉันมาเป็นคนขับรถบอร์ดี้การ์ดคอยจับตาดูนาย ก็ต้องจ้างเหมือนกัน ถึงเวลาฉันจะให้พั่วจวินคัดเลือกนายทหารมาสี่นาย วนเวียนกันมาให้บริการนายทุกๆ ไตรมาส และนายก็ต้องจ่ายเงินเดือนสองล้านดอลลาร์ทุกเดือนด้วย เข้าใจไหม?”

หลิวเจียฮุยทำได้เพียงเอ่ยแต่โดยดี: “กระผมเข้าใจแล้ว จ่ายเดือนละสองล้านดอลลาร์ กระผมจะจ่ายตรงเวลาแน่นอน!”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ: “เรื่องที่สาม ให้นายถอนกรรมสิทธิ์ของสตรีทฟู้ดแถวมหาวิทยาลัยฮ่องกางออกจากโครงสร้างบริษัทนายเดียวนี้ แล้วสร้างเป็นบริษัทแยก ผู้ถือหุ้นของบริษัทต้องเป็นคุณฉงคนเดียวเท่านั้น!”

หลิวม่านฉงได้ยินคำพูดนี้ ก็มองเย่เฉินด้วยความอึ้ง เธอไม่ทราบว่าทำไมเย่เฉินถึงได้พูดเรื่องสตรีทฟู้ดตอนนี้

ต่อมา เย่เฉินได้เอ่ยต่อว่า: “สิทธิ์การตัดสินใจทั้งหมดในอนาคตของสตรีทฟู้ดเส้นนี้ จะต้องยกให้คุณม่านฉง ขืนนายกล้าขยายตามอำเภอใจ ไม่ว่าฉันจะรู้ตอนไหน ฉันก็จะให้คนขับรถของนายตีขานายหักตอนนั้นเลยแน่นอน!”

“ถ้าตอนนั้นนายนั่งอยู่ในรถพอดี ฉันก็จะให้คนขับรถจอดข้างทาง ดึงนายออกมาแล้วตีขานายจนหัก”

“ถ้าตอนนั้นนายกำลังนอนหลับอยู่ในห้องนอน ฉันก็จะให้คนขับรถพังประตูเข้าไป แล้วดึงนายขึ้นมาจากเตียง แล้วตีขานายจนหัก! เข้าใจหรือยัง?”