หลังจากฟังเงื่อนไขสุดท้ายของเย่เฉินจบแล้ว หลิวเจียฮุยก็โล่งอกไปทันที
เขาใจเวลานี้ รับรู้ได้จริงๆ แล้วว่าอะไรคือรอดพ้นจากเคราะห์กรรม
ในเมื่อนี่คือเรื่องสุดท้ายที่เย่เฉินต้องการให้ตนทำแล้ว เช่นนั้นก็แสดงว่าตนไม่เพียงแค่ยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้อยู่ ยังรักษาทรัพย์สินสองหมื่นล้านดอลลาร์ในอีกสิบปีข้างหน้าไว้ได้ด้วย
เมื่อเทียบกับเรื่องนี้แล้ว เงินชดเชยที่ต้องให้เฉินจ้างโจงจำนวนนั้น ก็แทบจะถือว่าเป็นขนเส้นเดียวบนวัวเก้าตัวแล้ว
สำหรับคฤหาสน์หลังนั้น ก็เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขาเช่นกัน
แม้จะบอกว่าต้องไปสำนึกผิดที่เย่นจิงสามเดือน เรื่องนี้ก็ถือได้ว่าเป็นการจัดการที่ใจกว้าง มีพระคุณเหลือล้นสำหรับหลิวเจียฮุยผู้ที่เพิ่งถูกข่มขู่เรื่องการตายเมื่อครู่นี้แล้ว
เพราะฉะนั้นในใจเขาจึงไม่กล้าเกิดความไม่พอใจใดๆ เลย
กลับกัน ยังสามารถวางใจได้ในที่สุดอีกด้วย
ดังนั้น เขาจึงรีบแสดงเจตนารมณ์กับเย่เฉิน ด้วยการเอ่ยอย่างจริงใจ: “คุณเย่ คุณวางใจได้ ผมจะต้องรีบจัดการเรื่องอื่นให้เสร็จโดยเร็วที่สุด จากนั้นก็รีบไปที่เย่นจิงทันที!”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยว่า: “ขอกำชับนายอีกหน่อย นับแต่วันนี้ไป ทั้งตัวนายและครอบครัว เกี่ยวข้องกับครอบครัวลุงโจงทั้งสิ้น ถ้าคนในครอบครัวลุงโจงสงบสุขร่มเย็น ถ้าอย่างนั้นนายก็จะสงบสุขไม่มีปัญหาอะไรเหมือนกัน แต่ถ้าพวกเขาประสบเรื่องที่คาดไม่ถึง ต่อให้เป็นแค่อุบัติเหตุ ฉันก็จะให้นายแบกรับและรับผิดชอบด้วย เข้าใจหรือยัง?”
หลิวเจียฮุยเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลมถึงเพียงนี้ จะฟังความหมายแฝงในคำพูดของเย่เฉินไม่ออกได้อย่างไร
เย่เฉินต้องการที่จะยืนยันว่า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เขาจะไม่ไปข่มขู่เฉินจ้างโจงอีกไม่ว่าจะเรื่องใดๆ ดังนั้นจึงได้ผูกความปลอดภัยของชีวิตตนไว้กับเฉินจ้างโจง
เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะไม่กล้าหาโอกาสลอบทำร้ายเฉินจ้างโจง กระทั่งฝันอยู่ก็ต้องกลัวว่าเฉินจ้างโจงจะมีอุบัติเหตุที่คาดคิดไม่ถึงหรือไม่
ดังนั้น เขาจึงเอ่ยขึ้นโดยไม่คิด: “คุณเย่ กระผมเข้าใจแล้ว...”
ดังนั้นที่เขตแดนนี้ มีกฎเกณฑ์ทางอาชีพที่ทั้งโบราณและเข้มงวดอยู่
หลิวเจียฮุยปล่อยอ้านฮัวจำนวนสามสิบล้านดอลลาร์ ก็ต้องจ่ายสามสิบสามล้านดอลลาร์ให้กับคนกลางก่อนล่วงหน้า
ในเงินจำนวนนั้นสามสิบล้านคือเงินค่าหัวของอ้านฮัว สามล้านที่เหลือก็คือเงินค่าทิปของคนกลาง
หลังจากที่คนกลางรับเงินนี้ไปแล้ว จึงจะปล่อยอ้านฮัวต่อวงการใต้ดินทั้งหมด เพราะพวกเขามีชื่อเสียงและพลังอำนาจในวงการใต้ดินเป็นอย่างมาก ดังนั้นทันทีที่พวกเขาปล่อยอ้านฮัว นักฆ่าทั้งหมดก็จะไม่มีข้อสงสัยใดๆ ทั้งสิ้น
อีกทั้ง คนกลางไม่เพียงแค่แลกเปลี่ยนค่านายหน้าธรรมดาเท่านั้น บางครั้งอ้านฮัวใหญ่เกินไป จึงก่อให้เกิดการแก่งแย่งจากคนจำนวนมากได้ง่าย สุดท้ายอาจก่อเกิดการทะเลาะวิวาทได้เนื่องจากไม่สามารถตัดสินได้ว่าใครเป็นผู้ที่ชนะตัวจริง
เวลาเช่นนี้ ก็จำเป็นต้องให้คนกลางออกหน้า เพื่อตัดสินอย่างเป็นกลาง ตัดสินว่าใครจะเป็นผู้ครอบครองอ้านฮัวนี้ตัวจริง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...