หลังจากฟังเงื่อนไขสุดท้ายของเย่เฉินจบแล้ว หลิวเจียฮุยก็โล่งอกไปทันที
เขาใจเวลานี้ รับรู้ได้จริงๆ แล้วว่าอะไรคือรอดพ้นจากเคราะห์กรรม
ในเมื่อนี่คือเรื่องสุดท้ายที่เย่เฉินต้องการให้ตนทำแล้ว เช่นนั้นก็แสดงว่าตนไม่เพียงแค่ยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้อยู่ ยังรักษาทรัพย์สินสองหมื่นล้านดอลลาร์ในอีกสิบปีข้างหน้าไว้ได้ด้วย
เมื่อเทียบกับเรื่องนี้แล้ว เงินชดเชยที่ต้องให้เฉินจ้างโจงจำนวนนั้น ก็แทบจะถือว่าเป็นขนเส้นเดียวบนวัวเก้าตัวแล้ว
สำหรับคฤหาสน์หลังนั้น ก็เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขาเช่นกัน
แม้จะบอกว่าต้องไปสำนึกผิดที่เย่นจิงสามเดือน เรื่องนี้ก็ถือได้ว่าเป็นการจัดการที่ใจกว้าง มีพระคุณเหลือล้นสำหรับหลิวเจียฮุยผู้ที่เพิ่งถูกข่มขู่เรื่องการตายเมื่อครู่นี้แล้ว
เพราะฉะนั้นในใจเขาจึงไม่กล้าเกิดความไม่พอใจใดๆ เลย
กลับกัน ยังสามารถวางใจได้ในที่สุดอีกด้วย
ดังนั้น เขาจึงรีบแสดงเจตนารมณ์กับเย่เฉิน ด้วยการเอ่ยอย่างจริงใจ: “คุณเย่ คุณวางใจได้ ผมจะต้องรีบจัดการเรื่องอื่นให้เสร็จโดยเร็วที่สุด จากนั้นก็รีบไปที่เย่นจิงทันที!”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยว่า: “ขอกำชับนายอีกหน่อย นับแต่วันนี้ไป ทั้งตัวนายและครอบครัว เกี่ยวข้องกับครอบครัวลุงโจงทั้งสิ้น ถ้าคนในครอบครัวลุงโจงสงบสุขร่มเย็น ถ้าอย่างนั้นนายก็จะสงบสุขไม่มีปัญหาอะไรเหมือนกัน แต่ถ้าพวกเขาประสบเรื่องที่คาดไม่ถึง ต่อให้เป็นแค่อุบัติเหตุ ฉันก็จะให้นายแบกรับและรับผิดชอบด้วย เข้าใจหรือยัง?”
หลิวเจียฮุยเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลมถึงเพียงนี้ จะฟังความหมายแฝงในคำพูดของเย่เฉินไม่ออกได้อย่างไร
เย่เฉินต้องการที่จะยืนยันว่า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เขาจะไม่ไปข่มขู่เฉินจ้างโจงอีกไม่ว่าจะเรื่องใดๆ ดังนั้นจึงได้ผูกความปลอดภัยของชีวิตตนไว้กับเฉินจ้างโจง
เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะไม่กล้าหาโอกาสลอบทำร้ายเฉินจ้างโจง กระทั่งฝันอยู่ก็ต้องกลัวว่าเฉินจ้างโจงจะมีอุบัติเหตุที่คาดคิดไม่ถึงหรือไม่
ดังนั้น เขาจึงเอ่ยขึ้นโดยไม่คิด: “คุณเย่ กระผมเข้าใจแล้ว...”
ดังนั้นที่เขตแดนนี้ มีกฎเกณฑ์ทางอาชีพที่ทั้งโบราณและเข้มงวดอยู่
หลิวเจียฮุยปล่อยอ้านฮัวจำนวนสามสิบล้านดอลลาร์ ก็ต้องจ่ายสามสิบสามล้านดอลลาร์ให้กับคนกลางก่อนล่วงหน้า
ในเงินจำนวนนั้นสามสิบล้านคือเงินค่าหัวของอ้านฮัว สามล้านที่เหลือก็คือเงินค่าทิปของคนกลาง
หลังจากที่คนกลางรับเงินนี้ไปแล้ว จึงจะปล่อยอ้านฮัวต่อวงการใต้ดินทั้งหมด เพราะพวกเขามีชื่อเสียงและพลังอำนาจในวงการใต้ดินเป็นอย่างมาก ดังนั้นทันทีที่พวกเขาปล่อยอ้านฮัว นักฆ่าทั้งหมดก็จะไม่มีข้อสงสัยใดๆ ทั้งสิ้น
อีกทั้ง คนกลางไม่เพียงแค่แลกเปลี่ยนค่านายหน้าธรรมดาเท่านั้น บางครั้งอ้านฮัวใหญ่เกินไป จึงก่อให้เกิดการแก่งแย่งจากคนจำนวนมากได้ง่าย สุดท้ายอาจก่อเกิดการทะเลาะวิวาทได้เนื่องจากไม่สามารถตัดสินได้ว่าใครเป็นผู้ที่ชนะตัวจริง
เวลาเช่นนี้ ก็จำเป็นต้องให้คนกลางออกหน้า เพื่อตัดสินอย่างเป็นกลาง ตัดสินว่าใครจะเป็นผู้ครอบครองอ้านฮัวนี้ตัวจริง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...