ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4504

หลิวเจียฮุยรีบโทรหาคนกลางที่ว่าทันที พร้อมเปิดลำโพงต่อหน้าเย่เฉินและคนอื่นๆ เอ่ยว่า: “ฉันต้องการเก็บอ้านฮัวที่เคยปล่อยไปสามสิบล้าน”

ปลายสายเอ่ยถาม: “คุณหลิว แน่ใจนะว่าต้องการเก็บอ้านฮัวนี้กลับ? อ้านฮัวของคุณเป็นยอดที่สูงที่สุดในรอบหลายปีของเกาะฮ่องกางเลยนะ ตอนนี้นักฆ่าหลายคนต่างก็เคลื่อนไหวกันแล้ว ถ้าคุณเอากลับตอนนี้ ถ้าต่อไปคุณปล่อยออกมาอีก เกรงว่าทุกคนจะไม่ได้กระตือรือร้นแบบนี้แล้วนะ”

หลิวเจียฮุยตอบกลับโดยไม่แม้แต่จะคิด: “ฉันแน่ใจว่าจะเอากลับ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้!”

ปลายสายเงียบไปชั่วครู่ เอ่ยว่า: “คุณหลัว ถ้าคุณแน่ใจว่าจะเอากลับ เราจะไม่คืนเงินค่าดำเนินงานสามล้านให้ คุณไม่มีข้อโต้แย้งอะไรใช่ไหม?”

หลิวเจียฮุยเอ่ยทันที: “ไม่มี!”

“ครับ ผมจะไปกระจายข่าวกับทุกคนทันที ว่าอ้านฮัวถูกดึงกลับ เงินสามสิบล้านดอลลาร์จะคืนให้ภายใน 24 ชั่วโมง”

……

ขณะเดียวกันนี้

ณ ภายนอกสนามบินนานาชาติฮ่องกาง ได้มีนักฆ่าจำนวนมากมารวมตัวรอกันอย่างร้อนรนใจ

นักฆ่าเหล่านี้ต่างก็รู้จักกันทั้งหมด ทว่าตอนนี้พวกเขาซุ่มอยู่บริเวณใกล้ๆ สนามบิน ก็เพื่อต้องการได้รับอ้านฮัวจำนวนสามสิบล้านดอลลาร์จากนั้นก็ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายไร้ซึ่งสิ่งกังวลใจ ดังนั้นแต่ละคนต่างก็อดทนไม่ไหว ที่จะรอช่วงเวลาที่เฉินจ้างโจงเดินออกมาจากสนามบิน แล้วเข้าไปโจมตีทันที

มีคนได้ทำการตั้งปืนไรเฟิลซุ่มยิงในที่ลับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว บางคนก็ปลอมตัวเป็นนักท่องเที่ยว พร้อมถือปืนสั้นยืนรออยู่ด้านนอกประตูทางออกสนามบิน ยังไม่พอถึงขนาดมีคนขับรถจอดอยู่ข้างทาง หมายขับเข้าชนเฉินจ้างโจงขณะที่เขาออกมา

ในขณะที่พวกเขากำลังคันไม้คันมือ เพื่อแข่งกันเอาชนะอยู่นั้น ก็ได้รับข้อความกะทันหัน โดยเนื้อหาของข้อความเรียบง่ายมากเพียงสี่พยางค์เท่านั้น: “เรียกคืนอ้านฮัว”