ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4505
ในขณะที่นักฆ่ากำลังเพ่งสติจับจ้องไปยังทางออกของสนามบินอยู่นั้น เขาก็รู้สึกได้ถึงสิ่งของแข็งๆ เย็นๆ จ่ออยู่ส่วนท้ายทอยของเขา
เขาตกใจจนขนลุกซู่ เพราะว่าเขาไม่ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวใดๆ ด้วยซ้ำไป ไม่เข้าใจโดยสิ้นเชิงว่าทำไมอยู่ๆ ถึงมีคนมาอยู่ข้างหลังตนได้ อีกทั้งยังใช้ปืนจ่อที่ท้ายทอยอีกด้วย
ดังนั้น เขาถึงถามด้วยความลนลาน: “พวก นายเอาปืนมาจ่อฉันแบบนี้ ไม่ทราบว่าเรามีเรื่องบาดหมางอะไรกันเหรอ?”
คนข้างหลังเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “อ้านฮัวถูกเรียกกลับแล้ว ทำไมนายยังไม่ไปอีก?”
นักฆ่าผู้นั้นนึกว่าเป็นคนที่ทำงานสายเดียวกัน จึงได้รีบเอ่ยถามว่า: “ทุกคนจะต้องอยากได้อ้านฮัวก้อนนั้นแน่นอน พวกเราสองคนมาร่วมมือกัน หรือให้ฉันช่วยนายจัดการเฉินจ้างโจงไปซะเลยไม่ดีกว่าเหรอ นายว่าไง?”
คนข้างหลังแค่นหัวเราะ เอ่ยว่า: “ขอโทษทีนะ ฉันเป็นคนของสำนักว่านหลง จับตาดูนายมานานแล้ว ถ้าเมื่อกี้นายได้รับข้อความแล้วรีบไสหัวกลับไป ฉันก็คงไว้ชีวิตนาย แต่น่าเสียดาย ให้ทางรอดนายแล้วแท้ๆ นายกลับไม่ไป!”
คนผู้นั้นหวาดกลัวถึงขีดสุด เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนของสำนักว่านหลงถึงได้จับตาดูตน
เขาจึงหันหน้าไปตามสัญชาตญาณ มองไปยังชายหนุ่มข้างหลัง พร้อมเอ่ยถาม: “ปะ...เป็นถึงสำนักว่านหลงที่ยิ่งใหญ่...ไม่นึกเลยว่าจะสนใจอ้านฮัวด้วยเหมือนกัน?”
ทหารรบจากสำนักว่านหลงผู้นั้นหัวเราเย็นชา เอ่ยว่า: “การที่พวกเรามาที่เกาะฮ่องกาง ไม่ใช่มาเพื่อรับอ้านฮัว แต่ถ้าใครเอาอ้านฮัวไป พวกเราก็จะลงมือเก็บคนนั้น!”
สิ้นเสียงเขาก็กระชากคอเสื้อของคนผู้นั้น พร้อมโยนเขากับปืนออกจากหน้าต่างโรงแรมชั้นสิบแปด!
“ทำดีมาก” เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ ปริปากเอ่ยว่า: “ส่งเจ็ดคนนี้ไปที่ซีเรียด้วยเลยเถอะ จะได้ไม่ต้องกระทบกับความสงบสุขของเกาะฮ่องกาง”
ว่านพั่วจวินประสานมือไว้หน้าอก พร้อมเอ่ยว่า: “กระผมรับทราบ!”
เย่เฉินมองไปยังหลิวเจียฮุย เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ: “คุณหลิว ความแค้นระหว่างฉัน นายและลุงโจง หลังจากที่นายกลับจากภูเขาเย่หลิงซานเมืองเย่นจิง ถือเป็นอันจบกันโดยสิ้นเชิง ถ้านายอยากร่วมมือกับบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ถึงเวลาฉันก็จะจัดแจงให้คนไปติดต่อกับนายโดยเฉพาะ ขอแค่นับแต่นี้ไปนายรักษาคำพูด ฉัน เย่เฉินจะไม่มีเงื่อนไขอื่นๆ กับนาย และจะไม่ทำให้นายต้องลำบากใจอีก”
หลิวเจียฮุยได้ยินคำพูดนี้ ถึงได้วางใจขึ้นมาจริงๆ เขาเอ่ยด้วยความเคารพนบนอบ: “ขอบคุณคุณเย่ที่ใจกว้างกับผม!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...