ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4506

สิ้นเสียง เขารีบเอ่ยกับเฉินจ้างโจงอีกว่า: “ไอ้โจง เงินก้อนนั้นที่ฉันตอบรับนาย วันนี้ฉันจะเขียนเช็คให้นาย!”

เฉินจ้างโจงที่อยู่ข้างๆ เอ่ยว่า: “คุณชายเย่ เงินก้อนนี้ผมไม่เอาหรอก บริจาคไปให้หมดเลยเถอะ”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยว่า: “จะจัดการเงินก้อนนี้ยังไง ให้ลุงโจงจัดการเอง ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ผมซับพอร์ตลุง”

เฉินจ้างโจงเอ่ยต่อว่า: “หลายปีมานี้ผมซ่อนตัวที่อเมริกา ได้เจอเด็กกำพร้าชาวจีนที่เหมือนคนแกร่งมากมาย เพราะงั้น 20% ของเงินก้อนนี้ ให้ใช้ช่วยเหลือเหล่าเด็กกำพร้าชาวจีนที่อยู่ต่างประเทศเหล่านั้น ที่เหลือก็บริจาคให้ Project Hope ทั้งหมดเลยเถอะ”

“โอเค” เย่เฉินไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ เอ่ยว่า: “ลุงโจงเป็นคนโอบอ้อมอารี ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้ว ก็ทำตามที่คุณว่าเลย”

ในเวลานี้ฟางเจียซินที่เงียบมาตลอด หลังจากที่ลังเลมานาน อดไม่ได้ที่จะเอ่ยเตือน: “ไอ้โจง...นาย...แม่ของนายเป็นโรคหลอดเลือดในสมอง สภาพร่างกายย่ำแย่มาก กำลังรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเจียวหุ้ย นายเหลือเงินไว้รักษาแม่สักนิดจะดีกว่านะ...”

เฉินจ้างโจงอึ้งไปทันที จากนั้นเอ่ยถามว่า: “เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไร?!”

“เมื่อสองสามวันก่อนนี้เอง...” ฟางเจียซินไม่กล้าสบตาเฉินจ้างโจง เอ่ยเสียงเบา: “ฉันไปเยี่ยมท่านมาแล้ว หมอบอกว่าสถานการณ์ไม่ค่อยสู้ดี จะดีที่สุดถ้าส่งตัวไปรักษาที่อเมริกา ไม่อย่างนั้น...เกรงว่าจะเหลือเวลาไม่นาน...”

เฉินจ้างโจงกระวนกระวายใจอย่างถึงที่สุด เขามองหน้าฟางเจียซิน พร้อมเอ่ยอย่างซาบซึ้งใจ: “ขอบคุณครับคุณนายหลิว”

สิ้นเสียงก็หันหลังไปพูดกับเย่เฉิน: “คุณชายเย่ ผมอยากไปเยี่ยมแม่ของผมก่อน!”

เย่เฉินเอ่ย: “ลุงโจง ผมไปกับลุงด้วยดีกว่า”

เฉินจ้างโจงลังเลชั่วครู่ สุดท้ายตอบตกลงอยู่ดี เขาเอ่ยอย่างเคารพว่า: “ถ้างั้นก็ต้องรบกวนคุณชายเย่แล้วนะครับ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน