นั่นคือความอ่อนโยนที่สามารถทำให้ผู้ที่ล้มเหลวได้รับความอ่อนโยนแสนอบอุ่นสักเล็กน้อย
ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจ พยักหน้า แล้วเอ่ยว่า: “ถ้าใจของเธอปล่อยวางจากเขาได้แล้วจริงๆ ถ้างั้นต่อจากนี้ไปเราก็มาใช้ชีวิตด้วยกันดีๆ เรื่องอดีตก็ให้มันจบลงตั้งแต่ตอนนี้”
ฟางเจียซินได้ยินประโยคนี้ ก็รู้สึกซาบซึ้งใจจนน้ำตาไหลนอง
หลายปีมานี้ เธอเองก็รู้ว่าหลิวเจียฮุยมีความรู้สึกยังไงกับตน
แม้ว่าเธอจะไม่สบายใจ ทว่าอย่างน้อยก็รู้ตัวเอง รู้ว่าทำไมหลิวเจียฮุยถึงได้เคลือบแคลงเธออยู่ในใจ
หลายปีผ่านไปแล้ว เธออยากจะหาโอกาสที่จะทลายกำแพงนี้มาโดยตลอด แต่ก็ไม่สามารถย้อนกลับไปได้
ครั้นใครจะไปคิด วันนี้หลังจากที่หลิวเจียฮุยประสบทุกข์แล้วนั้น ความเคลือบแคลงที่เขามีต่อตนจะหายไปทันที ทำให้เธอรู้สึกดีใจอย่างสุดซึ้ง
หลิวม่านฉงที่อยู่ข้างๆ ก็เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นมาในใจเพราะเหตุนี้เช่นกัน
เมื่อก่อนเธอไม่พอใจในตัวฟางเจียซินมาก ทว่าตอนนี้ อยู่ๆ เธอก็รู้สึกเห็นใจผู้หญิงคนนี้
อีกทั้ง เมื่อเห็นว่าเธอกับพ่อได้ทำลายกำแพงได้หมดจดแล้ว หลิวม่านฉงก็ยังผุดความรู้สึกปลาบปลื้มอยู่ในใจ
ทว่า เธอเองก็ไม่อยากอยู่ดูทั้งสองคนสารภาพรักกันตรงนี้ จึงลุกขึ้นแล้วเอ่ยว่า: “หนูขอกลับไปพักผ่อนในห้องก่อนนะคะ”
สิ้นเสียง หลิวเจียฮุยก็เอ่ยขึ้นอีก: “ถ้าเขาไม่มาหาลูก แล้วลูกก็ไม่ไปหาเขา หรือว่าเขามาหาลูกแล้วลูกยังชักสีหน้าใส่ แบบนี้ต่อให้จะมีพรหมลิขิต มีโอกาส ก็จะต้องหายไปหมดเพราะลูกแน่!”
หลิวม่านฉงถูกคำพูดนี้ของหลิวเจียฮุยแทงใจเข้าให้ ทว่าก็ยังดื้อรั้นแก้ตัวไป: “พ่อคะ หนูไม่ได้คิดกับเย่เฉินด้านนี้สักหน่อย อีกอย่างเรื่องหนูกับเขาเป็นไปไม่ได้หรอก หนูจะไปคบกับคนที่ให้พ่อตัวเองคุกเข่าได้ยังไง?”
หลิวเจียฮุยเอ่ยด้วยสีหน้าฉุนเฉียว: “ปัดโธ่เอ๊ย! ถ้าลูกได้คบกับเขาจริงๆ ให้พ่อคุกเข่าต่อหน้าเขาหน่อยจะเป็นอะไรไป? ต่อให้ต้องคำนับเขาก็ไม่มีปัญหา!”
สิ้นเสียง หลิวเจียฮุยก็เอ่ยอีก: “อีกอย่างนะ พวกเราต้องว่ากันตามเนื้อผ้า หาวิธีที่เหมาะสมกับความเป็นจริง การที่พ่อคุกเข่าให้เย่เฉินก็เพราะพ่อทำผิดต่อเขา ต้องการร้องขอให้เขาให้อภัย นี่มันเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ พูดตามตรงเลยก็คือพ่อหาเรื่องใส่ตัวเอง แต่ถ้าลูกสามารถพัฒนาความสัมพันธ์กับเย่เฉินได้ เขาจะให้พ่อคุกเข่าต่อหน้าทั้งๆ ที่ไม่มีเรื่องอะไรหรือไง?”
หลิวม่านฉงขมวดคิ้ว เอ่ยว่า: “ที่พ่อพูดแบบนี้ ก็เพราะว่าพ่อเห็นในศักยภาพของเย่เฉินล้วนๆ เลย"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...