อ่านสรุป บทที่ 4515 ไม่ต้องหลงเหลือความเสียดายไว้ 1 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง
บทที่ บทที่ 4515 ไม่ต้องหลงเหลือความเสียดายไว้ 1 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมฆทอง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“ก็ใช่น่ะสิ” หลิวเจียฮุยเอ่ยอย่างเรียบเฉย: “ม่านฉง ลูกเป็นลูกคนแรกของพ่อ เพราะลูกเลยทำให้พ่อสัมผัสความรู้สึกของคนเป็นพ่อเป็นครั้งแรก เรื่องนี้น้องชายน้องสาวของลูกไม่มีทางเทียบได้ สำหรับประเด็นนี้ พ่อไม่มีทางทำร้ายลูก และไม่มีทางสละลูกเพื่อแลกกับผลประโยชน์ให้กับตัวเอง ดังนั้น สำหรับพ่อแล้ว ถ้าลูกไม่มีความรู้สึกกับเย่เฉิน ต่อให้ศักยภาพของเย่เฉินจะแข็งแกร่งแค่ไหน พ่อก็จะไม่มีวันผลักลูกลงไปในหลุมไฟหรอก แต่ปัญหาคือ ลูกคิดอะไรกับเย่เฉินเห็นๆ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมไม่พยายามทำให้ได้ผลดีด้วยกันทั้งสองฝ่ายล่ะ?”
หลิวม่านฉงเอ่ยอย่างลนลานเล็กน้อย: “หนู...หนูเปล่าจริงๆ นะ...หนูเพิ่งรู้จักกับเย่เฉินแค่ไม่กี่วันเอง...”
ฟางเจียซินที่อยู่ข้างๆ อดไม่ได้เอ่ยขึ้นมา: “ม่านฉง ความคิดของเธอแค่นี้ แม้แต่จะปิดบังสายตาน้าก็ยังไม่ได้ อย่าว่าแต่คุณพ่อเลย”
หลิวม่านฉงอึ้งไป และเข้าใจความหมายในคำพูดของฟางเจียซินดี
ในด้านนี้ คุณพ่อผ่านประสบการณ์มามากมาย ความคิดแค่นี้ของตน เกรงว่าในสายตาเขาคงมองทะลุตั้งนานแล้ว
เวลานี้ ฟางเจียซินเห็นสีหน้าสั่นคลอนของหลิวม่านฉง จึงรีบกล่าวเสริมเข้า: “ม่านฉง ถ้าลูกคิดอะไรกับเย่เฉินจริงๆ ก็อย่าทำเสียเวลาตัวเองเพราะเรื่องวันนี้เด็ดขาดเลยนะ เหมือนว่าเย่เฉินจะอยู่อีกไม่นานก็จะต้องไปแล้ว เธอจะต้องรีบคว้าโอกาสไว้นะ ห้ามทิ้งความเสียดายเอาไว้!”
หลิวม่านฉง กัดริมฝีปากล่างตัวเองเบาๆ อย่างช่วยไม่ได้ รู้สึกสับสนไปทั้งใจ
เธอโกรธเย่เฉินมาก็จริง ทว่าเย่เฉินเองก็ลอยอยู่ในหัวของเธอตลอดจริงๆ เหมือนกัน
ดังนั้น เธอจึงควักนามบัตรของเฟ่ยเข่อซินมา มองดูนานสองนาน ค่อยพูดกับทั้งสองคนว่า: “หนูขอตัวกลับห้องก่อนนะคะ”
เมื่อเห็นว่าหลิวม่านฉงราวกับถูกคำพูดของตนเองกำราบแล้ว หลิวเจียฮุยเองก็โล่งอกไป ฟางเจียซินที่อยู่ตรงนั้นเอ่ยว่า: “ฉันจะไปโทรหาคุณท่านตระกูลฮั่วสักหน่อย ถามเขาว่าคฤหาสน์หลังนั้นขายราคาเท่าไร”
……
อีกด้านหนึ่ง
เย่เฉินไม่ได้ไปซาหลิ่งพร้อมกับครอบครัวเฉินจ้างโจง
“ได้สิคะ” เฟ่ยเข่อซินยิ้ม เอ่ยว่า: “คุณเย่กะจะพาฉันไปกินข้าวที่ไหนเหรอคะ?”
เย่เฉินครุ่นคิด เอ่ยว่า: “ได้ยินว่าร้านอาหารที่โรงแรมเหวินหวาหรูมาก เราไปกินกันที่นั่นก็แล้วกัน”
ฟางเจียซินยิ้ม ตอบว่า: “คุณเย่ ฉันได้ยินมาว่าที่เกาะฮ่องกางมีของทานเล่นที่มีชื่อเสียงมากมาย เราไปกินอะไรที่พื้นๆ หน่อยดีกว่าไหมคะ”
เย่เฉินรู้สึกทำตัวไม่ถูก
เพราะที่จริงแล้ว หลิวม่านฉงคุยกับเขาไว้แล้ว ว่าเย็นนี้จะไปกินข้าวที่ฟู้ดสตรีท
แม้เย่เฉินจะรับปากกับหลิวม่านฉงไว้แล้ว แต่เจตนาของเขาคือหลังจากที่จัดการเรื่องหลิวเจียฮุยเสร็จแล้ว ก็จะไม่ไปเจอหลิวม่านฉงอีก เพื่อเป็นการไม่อึดอัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...