ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4515
“ก็ใช่น่ะสิ” หลิวเจียฮุยเอ่ยอย่างเรียบเฉย: “ม่านฉง ลูกเป็นลูกคนแรกของพ่อ เพราะลูกเลยทำให้พ่อสัมผัสความรู้สึกของคนเป็นพ่อเป็นครั้งแรก เรื่องนี้น้องชายน้องสาวของลูกไม่มีทางเทียบได้ สำหรับประเด็นนี้ พ่อไม่มีทางทำร้ายลูก และไม่มีทางสละลูกเพื่อแลกกับผลประโยชน์ให้กับตัวเอง ดังนั้น สำหรับพ่อแล้ว ถ้าลูกไม่มีความรู้สึกกับเย่เฉิน ต่อให้ศักยภาพของเย่เฉินจะแข็งแกร่งแค่ไหน พ่อก็จะไม่มีวันผลักลูกลงไปในหลุมไฟหรอก แต่ปัญหาคือ ลูกคิดอะไรกับเย่เฉินเห็นๆ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมไม่พยายามทำให้ได้ผลดีด้วยกันทั้งสองฝ่ายล่ะ?”
หลิวม่านฉงเอ่ยอย่างลนลานเล็กน้อย: “หนู...หนูเปล่าจริงๆ นะ...หนูเพิ่งรู้จักกับเย่เฉินแค่ไม่กี่วันเอง...”
ฟางเจียซินที่อยู่ข้างๆ อดไม่ได้เอ่ยขึ้นมา: “ม่านฉง ความคิดของเธอแค่นี้ แม้แต่จะปิดบังสายตาน้าก็ยังไม่ได้ อย่าว่าแต่คุณพ่อเลย”
หลิวม่านฉงอึ้งไป และเข้าใจความหมายในคำพูดของฟางเจียซินดี
ในด้านนี้ คุณพ่อผ่านประสบการณ์มามากมาย ความคิดแค่นี้ของตน เกรงว่าในสายตาเขาคงมองทะลุตั้งนานแล้ว
เวลานี้ ฟางเจียซินเห็นสีหน้าสั่นคลอนของหลิวม่านฉง จึงรีบกล่าวเสริมเข้า: “ม่านฉง ถ้าลูกคิดอะไรกับเย่เฉินจริงๆ ก็อย่าทำเสียเวลาตัวเองเพราะเรื่องวันนี้เด็ดขาดเลยนะ เหมือนว่าเย่เฉินจะอยู่อีกไม่นานก็จะต้องไปแล้ว เธอจะต้องรีบคว้าโอกาสไว้นะ ห้ามทิ้งความเสียดายเอาไว้!”
หลิวม่านฉง กัดริมฝีปากล่างตัวเองเบาๆ อย่างช่วยไม่ได้ รู้สึกสับสนไปทั้งใจ
เธอโกรธเย่เฉินมาก็จริง ทว่าเย่เฉินเองก็ลอยอยู่ในหัวของเธอตลอดจริงๆ เหมือนกัน
ดังนั้น เธอจึงควักนามบัตรของเฟ่ยเข่อซินมา มองดูนานสองนาน ค่อยพูดกับทั้งสองคนว่า: “หนูขอตัวกลับห้องก่อนนะคะ”
เมื่อเห็นว่าหลิวม่านฉงราวกับถูกคำพูดของตนเองกำราบแล้ว หลิวเจียฮุยเองก็โล่งอกไป ฟางเจียซินที่อยู่ตรงนั้นเอ่ยว่า: “ฉันจะไปโทรหาคุณท่านตระกูลฮั่วสักหน่อย ถามเขาว่าคฤหาสน์หลังนั้นขายราคาเท่าไร”
……
อีกด้านหนึ่ง
เย่เฉินไม่ได้ไปซาหลิ่งพร้อมกับครอบครัวเฉินจ้างโจง
“ได้สิคะ” เฟ่ยเข่อซินยิ้ม เอ่ยว่า: “คุณเย่กะจะพาฉันไปกินข้าวที่ไหนเหรอคะ?”
เย่เฉินครุ่นคิด เอ่ยว่า: “ได้ยินว่าร้านอาหารที่โรงแรมเหวินหวาหรูมาก เราไปกินกันที่นั่นก็แล้วกัน”
ฟางเจียซินยิ้ม ตอบว่า: “คุณเย่ ฉันได้ยินมาว่าที่เกาะฮ่องกางมีของทานเล่นที่มีชื่อเสียงมากมาย เราไปกินอะไรที่พื้นๆ หน่อยดีกว่าไหมคะ”
เย่เฉินรู้สึกทำตัวไม่ถูก
เพราะที่จริงแล้ว หลิวม่านฉงคุยกับเขาไว้แล้ว ว่าเย็นนี้จะไปกินข้าวที่ฟู้ดสตรีท
แม้เย่เฉินจะรับปากกับหลิวม่านฉงไว้แล้ว แต่เจตนาของเขาคือหลังจากที่จัดการเรื่องหลิวเจียฮุยเสร็จแล้ว ก็จะไม่ไปเจอหลิวม่านฉงอีก เพื่อเป็นการไม่อึดอัด
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...