เดิมที แผนของเย่เฉินคือ หลังจากที่ลงโทษหลิวเจียฮุยเรียบร้อย ค่อยให้หลิวเจียฮุยไปอธิบายตัวตนของตนให้หลิวม่านฉงฟังเอง
เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ตอนบ่ายนี้อยู่ๆ หลิวม่านฉงก็โผล่มาที่สนามบินได้
เย่เฉินคิดว่า ตนไม่เพียงแต่หลอกหลิวม่านฉง แถมยังสั่งสอนพ่อของเธอยกหนึ่ง ในใจของเธอจะต้องเกลียดตนมากแน่ๆ เพราะฉะนั้นในใจเลยรู้สึกผิดต่อเธอเล็กน้อย
ผลสุดท้ายคิดไม่ถึงเลยว่า เฟ่ยเข่อซินกลับเสนอบอกว่าอยากไปชิมของทานเล่นของเกาะฮ่องกางในตอนนี้
ครานี้เลยทำให้ความคิดของเย่เฉินไปอยู่กับหลิวม่านฉงอีกครั้ง
เฟ่ยเข่อซินเมื่อเห็นเย่เฉินไม่ตอบกลับ จึงถามอย่างสงสัย: “คุณเย่คะ ยังฟังอยู่หรือเปล่า?”
เย่เฉินเรียกสติกลับคืน รีบตอบว่า: “อ้อ ฟังอยู่ครับ ในเมื่อคุณอยากลองชิมของกินเล่นของเกาะฮ่องกาง ถ้างั้นเดี๋ยวผมจะพาคุณไปสตรีทฟู้ดที่มีแต่ของอร่อยนะครับ”
“ดีเลยค่ะ” เฟ่ยเข่อซินหัวเราะ พร้อมเอ่ย: “คุณส่งโลเคชั่นมาให้ฉัน เดี๋ยวฉันไปเองค่ะ”
สิ้นเสียง เฟ่ยเข่อซินเอ่ยอีกว่า: “จริงสิ คุณเย่ เดี๋ยวตอนเย็นฉันจะพาเพื่อนไปด้วยนะคะ คุณโอเคใช่ไหม?”
เย่เฉินถามอย่างสงสัย: “คุณมีเพื่อนที่เกาะฮ่องกางด้วยเหรอ?”
“ใช่ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินยิ้มพลางเอ่ยว่า: “เพื่อนฉันเยอะแยะเลยค่ะ มีทั่วทุกมุมโลกเลย”
เย่เฉินเองก็ไม่ได้คิดมากอะไร จึงเอ่ยว่า: “งั้นก็ไปด้วยกันครับ”
“ค่ะ!” เฟ่ยเข่อซินรีบเอ่ย: “งั้นก็ตกลงตามนี้นะคะ ฉันจะรอโลเคชั่นจากคุณ”
เย่เฉินวางสาย จากนั้นก็ส่งโลเคชั่นสตรีทฟู้ดของหลิวม่านฉงให้กับเฟ่ยเข่อซิน
จากนั้นเขาก็เห็นว่าเวลาเริ่มค่ำแล้ว จึงโบกรถแท็กซี่ไปยังสตรีทฟู้ด
เย่เฉินเห็นว่าเธอมาคนเดียว จึงถามด้วยความสงสัย: “เพื่อนคุณล่ะครับ?”
เฟ่ยเข่อซินมองนาฬิกาในมือ ยิ้มแล้วเอ่ยว่า: “น่าจะใกล้ถึงแล้วค่ะ”
สิ้นเสียงไม่นาน ก็เห็นเป็นผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับเธอเดินเข้ามาจากไม่ไกล เธอโบกมืออย่างเป็นมิตร พร้อมพูดว่า: “คุณหลิว ทางนี้ค่ะ!”
เย่เฉินเห็นหลิวม่านฉงที่รูปร่างสูงโปร่งใบหน้างดงามอยู่ไม่ไกล การตอบสนองแรกก็คือประหลาดใจ
จากนั้น เขาก็มองไปยังเฟ่ยเข่อซิน เอ่ยถามโดยไม่เข้าใจ: “คุณเฟ่ย มันเรื่องอะไรกัน?”
ถือโอกาสตอนที่หลิวม่านฉงยังไม่ถึง เฟ่ยเข่อซินยิ้ม พร้อมเอ่ยเสียงเบา: “ฉันตั้งใจเชิญคุณหลิวมาเองละ ไม่ได้บอกคุณเย่ล่วงหน้า ต้องขอโทษด้วยนะคะ”
สิ้นเสียง เฟ่ยเข่อซินก็เอ่ยขึ้นอีก: “ฉันก็แค่เห็นว่าคุณกับคุณหลิวน่าจะมีอะไรเข้าใจผิดกัน เพราะงั้นเลยอยากให้คุณกับคุณหลิวมีโอกาสได้นั่งคุยกันดีๆ ไม่งั้นถ้าอีกวันสองวันเรากลับไปแล้วคุณอยากคลี่คลายเรื่องเข้าใจผิดของคุณหลิวอีก ก็คงไม่มีโอกาสดีแบบนี้แล้วนะคะ"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...