ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4516

สรุปบท บทที่ 4516 ไม่ต้องหลงเหลือความเสียดายไว้ 2: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 4516 ไม่ต้องหลงเหลือความเสียดายไว้ 2 – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 4516 ไม่ต้องหลงเหลือความเสียดายไว้ 2 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เดิมที แผนของเย่เฉินคือ หลังจากที่ลงโทษหลิวเจียฮุยเรียบร้อย ค่อยให้หลิวเจียฮุยไปอธิบายตัวตนของตนให้หลิวม่านฉงฟังเอง

เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ตอนบ่ายนี้อยู่ๆ หลิวม่านฉงก็โผล่มาที่สนามบินได้

เย่เฉินคิดว่า ตนไม่เพียงแต่หลอกหลิวม่านฉง แถมยังสั่งสอนพ่อของเธอยกหนึ่ง ในใจของเธอจะต้องเกลียดตนมากแน่ๆ เพราะฉะนั้นในใจเลยรู้สึกผิดต่อเธอเล็กน้อย

ผลสุดท้ายคิดไม่ถึงเลยว่า เฟ่ยเข่อซินกลับเสนอบอกว่าอยากไปชิมของทานเล่นของเกาะฮ่องกางในตอนนี้

ครานี้เลยทำให้ความคิดของเย่เฉินไปอยู่กับหลิวม่านฉงอีกครั้ง

เฟ่ยเข่อซินเมื่อเห็นเย่เฉินไม่ตอบกลับ จึงถามอย่างสงสัย: “คุณเย่คะ ยังฟังอยู่หรือเปล่า?”

เย่เฉินเรียกสติกลับคืน รีบตอบว่า: “อ้อ ฟังอยู่ครับ ในเมื่อคุณอยากลองชิมของกินเล่นของเกาะฮ่องกาง ถ้างั้นเดี๋ยวผมจะพาคุณไปสตรีทฟู้ดที่มีแต่ของอร่อยนะครับ”

“ดีเลยค่ะ” เฟ่ยเข่อซินหัวเราะ พร้อมเอ่ย: “คุณส่งโลเคชั่นมาให้ฉัน เดี๋ยวฉันไปเองค่ะ”

สิ้นเสียง เฟ่ยเข่อซินเอ่ยอีกว่า: “จริงสิ คุณเย่ เดี๋ยวตอนเย็นฉันจะพาเพื่อนไปด้วยนะคะ คุณโอเคใช่ไหม?”

เย่เฉินถามอย่างสงสัย: “คุณมีเพื่อนที่เกาะฮ่องกางด้วยเหรอ?”

“ใช่ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินยิ้มพลางเอ่ยว่า: “เพื่อนฉันเยอะแยะเลยค่ะ มีทั่วทุกมุมโลกเลย”

เย่เฉินเองก็ไม่ได้คิดมากอะไร จึงเอ่ยว่า: “งั้นก็ไปด้วยกันครับ”

“ค่ะ!” เฟ่ยเข่อซินรีบเอ่ย: “งั้นก็ตกลงตามนี้นะคะ ฉันจะรอโลเคชั่นจากคุณ”

เย่เฉินวางสาย จากนั้นก็ส่งโลเคชั่นสตรีทฟู้ดของหลิวม่านฉงให้กับเฟ่ยเข่อซิน

จากนั้นเขาก็เห็นว่าเวลาเริ่มค่ำแล้ว จึงโบกรถแท็กซี่ไปยังสตรีทฟู้ด

เย่เฉินเห็นว่าเธอมาคนเดียว จึงถามด้วยความสงสัย: “เพื่อนคุณล่ะครับ?”

เฟ่ยเข่อซินมองนาฬิกาในมือ ยิ้มแล้วเอ่ยว่า: “น่าจะใกล้ถึงแล้วค่ะ”

สิ้นเสียงไม่นาน ก็เห็นเป็นผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับเธอเดินเข้ามาจากไม่ไกล เธอโบกมืออย่างเป็นมิตร พร้อมพูดว่า: “คุณหลิว ทางนี้ค่ะ!”

เย่เฉินเห็นหลิวม่านฉงที่รูปร่างสูงโปร่งใบหน้างดงามอยู่ไม่ไกล การตอบสนองแรกก็คือประหลาดใจ

จากนั้น เขาก็มองไปยังเฟ่ยเข่อซิน เอ่ยถามโดยไม่เข้าใจ: “คุณเฟ่ย มันเรื่องอะไรกัน?”

ถือโอกาสตอนที่หลิวม่านฉงยังไม่ถึง เฟ่ยเข่อซินยิ้ม พร้อมเอ่ยเสียงเบา: “ฉันตั้งใจเชิญคุณหลิวมาเองละ ไม่ได้บอกคุณเย่ล่วงหน้า ต้องขอโทษด้วยนะคะ”

สิ้นเสียง เฟ่ยเข่อซินก็เอ่ยขึ้นอีก: “ฉันก็แค่เห็นว่าคุณกับคุณหลิวน่าจะมีอะไรเข้าใจผิดกัน เพราะงั้นเลยอยากให้คุณกับคุณหลิวมีโอกาสได้นั่งคุยกันดีๆ ไม่งั้นถ้าอีกวันสองวันเรากลับไปแล้วคุณอยากคลี่คลายเรื่องเข้าใจผิดของคุณหลิวอีก ก็คงไม่มีโอกาสดีแบบนี้แล้วนะคะ"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน