เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4518

เย่เฉินยิ้มขึ้น เอ่ยว่า: “เดิมทีวันนี้ผมนัดคุณหลิวทานมื้อค่ำด้วยกันน่ะ”

หลิวม่านฉงนั่งลงตรงข้ามเย่เฉิน มองหน้าเย่เฉิน จากนั้นก็เอ่ยขึ้นเงียบๆ : “ไม่เรียกว่าคุณม่านฉง เปลี่ยนเป็นเรื่องคุณหลิวแล้วงั้นเหรอ?”

เย่เฉินยิ้มอย่างทำตัวไม่ถูก: “พูดผิดน่ะครับๆ คุณม่านฉงต่างหาก”

หลิวม่านฉงคลายคิ้วทั้งสองลง วางกระเป๋าไว้ข้างๆ มองหน้าเย่เฉิน แล้วเอ่ยถามว่า: “ในเมื่อนัดกันแล้ว ทำไมต้องผิดนัดด้วย?”

เย่เฉินรีบเอ่ย: “นี่เราก็นั่งอยู่ตรงนี้กันแล้วนี่ครับ”

หลิวม่านฉงเอ่ย: “ที่คุณนั่งอยู่ตรงนี้ก็ไม่ใช่ว่ามาตามนัดฉันสักหน่อย มาตามนัดคุณเฟ่ยต่างหาก”

เฟ่ยเข่อซินเห็นว่าเย่เฉินไม่รู้จะตอบอย่างไร จึงรีบเอ่ยขึ้นมา: “โธ่ๆ จริงด้วย ฉันมีประชุมทางสายสั้นๆ น่ะ พวกคุณสองคนคุยกันไปก่อนนะ แล้วสั่งอะไรกินด้วยล่ะ เดี๋ยวฉันไปหาที่เงียบๆ โทรศัพท์แป๊บนะคะ”

สิ้นเสียง เธอก็ลุกขึ้น แล้วสาวเท้าเดินจากไป

เย่เฉินและหลิวม่านฉงคิดไม่ถึงกันทั้งคู่ ว่าเฟ่ยเข่อซินจะทำตรงไปตรงมาแบบนี้

ทว่าในเมื่อเฟ่ยเข่อซินไม่อยู่ต่อหน้าแล้ว เย่เฉินจึงมองหลิวม่านฉง แล้วพูดด้วยความจริงใจว่า: “คุณม่านฉง เรื่องวันนี้ต้องขอโทษด้วยจริงๆ นะครับ ที่ผิดนัดเย็นนี้ หลักๆ ก็เพราะไม่รู้จะสู้หน้าคุณยังไง”

หลิวม่านฉงเอ่ย: “เพราะงั้นตั้งแต่แรกคุณก็มาเพื่อสั่งสองพ่อของฉันเหรอ ถูกไหม?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน