ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4521

แต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยมีความขัดแย้งใดๆ กับเซียวชูหรัน และก็ไม่เคยโกรธจนทะเลาะกัน ความรู้สึกนั้นเรียบง่ายและค่อยๆ เพิ่มขึ้น

หากไม่มีประสบการณ์ความรู้สึกที่ขึ้นลงพลิกผัน ย่อมไม่มีประสบการณ์ความรักที่รุนแรง

แต่ว่า คนที่ช่ำชองความรัก ใครบ้างที่ไม่ได้ต่อสู้ท่ามกลางความยากลำบากมานับไม่ถ้วน สำหรับคนเจ้าชู้ที่มีประสบการณ์เยอะนั้น แค่มอง ก็มองออกทันทีว่าอีกฝ่ายลุ่มหลงหรือไม่ แต่สำหรับมือใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์อะไรแบบเย่เฉินแล้ว ถึงแม้อีกฝ่ายจะร้องไห้ออกมาต่อหน้าตัวเอง เขาก็ไม่เข้าใจใจความสำคัญในนั้น

ดังนั้น พอเขาเห็นหลิวม่านฉงที่ร้องไห้แต่ก็ยังดูสวยงาม ก็รีบพูดว่า：“นี่ ก็แค่โทรศัพท์ตกพังไม่ใช่หรือ？ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมเอาให้คุณเครื่องหนึ่งก็ได้แล้ว ทำไมต้องร้องไห้ด้วยล่ะ……”

อารมณ์ของหลิวม่านฉงเหมือนพังทลายลง พูดพร้อมกับร้องไห้ไปว่า：“แต่ว่า……แต่ถ้าคุณให้ฉันอีกเครื่อง ก็ไม่ใช่เครื่องนี้แล้วสิ ฉันชอบเครื่องนี้นี่！”

เย่เฉินรีบพูด：“ผมรู้ว่าคุณรักเครื่องนี้……แต่คุณไม่ต้องห่วง โทรศัพท์พังก็ซ่อมได้ เปลี่ยนฝาหลังก็ได้แล้ว”

พูดไป เย่เฉินก็มองเวลา แล้วพูดว่า：“โอ๊ย ตอนนี้น่าจะสายไปแล้ว งั้นแบบนี้ดีกว่า พรุ่งนี้เช้าก็เอาไปซ่อมที่ร้าน ถ้าพวกเขามีอุปกรณ์ ก็ซ่อมเสร็จตั้งแต่ช่วงเช้า แต่ถ้าไม่มีอุปกรณ์ก็ไม่เป็นไร ผมจะซื้อมาอีกเครื่อง แล้วแกะมาเป็นอุปกรณ์ให้คุณ แบบนี้โอเคไหม？”

หลิวม่านฉงควบคุมอารมณ์ที่เสียใจของตัวเองไม่อยู่ แต่ก็ไม่กล้าพูดความคิดในใจทั้งหมดออกมา ดังนั้นจึงได้แต่ร้องไห้อย่างน้อยใจไปว่า：“ฉันแค่ต้องการเครื่องนี้……โทรศัพท์เครื่องนี้แบบเดิมเลย……ถ้าเปลี่ยนฝาหลังแล้วก็ไม่ใช่เครื่องนี้แล้ว……”

เย่เฉินหมดหนทาง ทำได้เพียงโน้มน้าว：“งั้นแบบนี้ไหม ผมจะซื้อเคสโทรศัพท์ให้คุณ คุณปิดฝาหลังโทรศัพท์ไว้ ยังไงซะเครื่องนี้ก็แค่ฝาหลังกระจกแตก โทรศัพท์ไม่ได้พัง ใส่เคสโทรศัพท์ก็จะได้ไม่เป็นรอย และก็ใช้ได้เลยด้วย”