พูดไป เธอก็พูดด้วยท่าทางแปลกๆ ว่า:“สองคนพี่น้องชอบผู้ชายคนเดียวกัน นี่มันอึดอัดเล็กน้อยนะ ……”
เฟ่ยเข่อซินหัวเราะ:“อึดอัดหรือไม่ฉันไม่รู้ ยังไงฉันก็อายุน้อยที่สุดของรุ่นนี้ในตระกูลเฟ่ย พวกพี่สาวของฉันต่างสี่สิบขึ้นแล้ว ดังนั้นความรู้สึกของพี่สาวน้องสาวตระกูลซู ฉันไม่มีโอกาสได้สัมผัสมันได้”
พูดถึงตรงนี้ เฟ่ยเข่อซินก็จงใจถามเธอ:“คุณมีน้องสาวไม่ใช่หรือ?กล้าให้เธอรู้จักกับเย่เฉินไหม?”
ประโยคเย้ยหยันของเฟ่ยเข่อซิน ทำเอาหลิวม่านฉงตื่นตระหนก รีบโบกมือพูดไปว่า:“ฉัน……ฉันไม่กล้า……น้องสาวฉันยังเรียนอยู่……”
เฟ่ยเข่อซินหัวเราะ:“เรียนแล้วมีความรักไม่ได้หรือ?คุณก็เรียนปอเอกอยู่ไม่ใช่หรือไง?ยังไม่จบนี่ใช่ไหม?”
หลิวม่านฉงรีบพูด:“ฉัน……ฉันไม่ได้หมายความแบบนี้……”
เฟ่ยเข่อซินเห็นเธอดูอึดอัด จึงหัวเราะไปพูดไปว่า:“เรื่องของน้องสาวพักก่อน ฉันถามคุณอีกหน่อย คุณรู้จักกู้ชิวอี๋ไหม?”
“ดาราดังกู้ชิวอี๋?!”หลิวม่านฉงโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว:“เธอเป็นไอดอลของฉัน!”
พูดไป เธอก็คิดอะไรได้ ถามอย่างตกใจว่า:“กู้ชิวอี๋ก็……ก็ชอบเย่เฉิน?!”
เฟ่ยเข่อซินเลิกคิ้วขึ้นแล้วยิ้ม:“กู้ชิวอี๋ต่างกับพวกเรา กู้ชิวอี๋กับเย่เฉินมีสัญญาแต่งงานกัน ตอนที่ทั้งสองยังเด็ก ครอบครัวพวกเขาหมั้นหมายกันไว้แล้ว เธอตามหาเย่เฉินอย่างลำบากมาหลายปี เพิ่งจะพบกันเมื่อไม่นานมานี้ ความรู้สึกก็ไม่น้อยไปกว่าตอนนั้นเลย”
พูดถึงตรงนี้ เฟ่ยเข่อซินก็มองหลิวม่านฉง ถามว่า:“คุณรู้ไหมทำไมกู้ชิวอี้ต้องออกจากวงการบันเทิงด้วย?”
เฟ่ยเข่อซินหัวเราะฮ่าฮ่า พูดว่า:“ความยากลำบากของนรกไม่สำคัญหรอก อย่างน้อยก็มีคนมากมายที่ฝ่าฟันไปกับคุณ”
พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็จริงจังขึ้นมา พูดว่า:“ที่ฉันพูดกับคุณเรื่องพวกนี้ เพราะหวังอย่างจริงใจว่าคุณสามารถเติบโตได้ ความรักคือสงครามของผู้ใหญ่ ถ้าคุณอยากเข้าร่วม อย่างแรกคุณต้องสภาพจิตใจแบบผู้ใหญ่ก่อน แค่ทำสภาพจิตใจให้ดี ก็จะมีสิทธิ์เข้าร่วมสงคราม”
หลิวม่านฉงพยักหน้าเบาๆ พูดจริงจังว่า:“ฉันเข้าใจแล้ว……ขอบคุณคุณหนูเฟ่ย……”
เฟ่ยเข่อซินยื่นทิชชูให้เธอ พูดด้วยรอยยิ้ม:“รีบเช็ดน้ำตาเถอะ เดี๋ยวเย่เฉินจะกลับมาแล้ว คนอย่างเขา ฉลาดทุกด้าน มีเพียงด้านความรู้สึกที่ไม่ค่อยฉลาด จากที่ฉันรู้ ในบรรดาศัตรูจำนวนมากนี้ ก็อิโตะ นานาโกะนี่แหละที่ให้เขามีแรงบันดาลใจขึ้นมาทันทีอย่างแท้จริง”
“อิโตะ นานาโกะ?”หลิวม่านฉงถามด้วยความแปลกใจ:“ความหมายของคุณคือ เย่เฉินชอบอิโตะ นานาโกะ?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...