เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4526

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า：“น่าจะใช่แหละ ไม่อย่างนั้นตอนนั้นเขาคงไม่ไปช่วยเธอที่เกียวโตโดยเฉพาะ ครั้งนั้นเพื่อเธอแล้ว เย่เฉินเกือบจะทะลวงท้องฟ้าในโตเกียว”

หลิวม่านฉงเช็ดน้ำตาไป ถามอย่างไม่เข้าใจไปด้วยว่า：“คุณหนูเฟ่ย ทำไมคุณเข้าใจเย่เฉินเยอะขนาดนี้ล่ะ？พวกคุณรู้จักกันนานแล้ว？”

“เปล่า”เฟ่ยเข่อซินพูด：“เวลาที่เรารู้จักกันไม่นาน แค่เดือนสองเดือน”

หลิวม่านฉงตกใจมาก ถามเธอว่า：“คุณรู้จักเย่เฉินแค่หนึ่งสองเดือน ทำไมเข้าใจเขามากขนาดนี้？！”

เฟ่ยเข่อซินหัวเราะอย่างตำหนิตัวเอง พูดว่า：“ใครให้ฉันอวดฉลาด ซักถามเขาให้ได้ล่ะ สุดท้ายพอยิ่งถามลึกซึ้ง ก็ยิ่งรู้ลึกมากขึ้น”

พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็หัวเราะ：“บางครั้งฉลาดไปก็ไม่ใช่เรื่องดี ตอนที่ฉันรู้ว่าเขาชอบอิโตะ นานาโกะ ก็เป็นอย่างคุณนี่แหละ เสียใจไปทั้งวัน”

หลิวม่านฉงก็ยิ่งไม่เข้าใจ：“คุณหนูเฟ่ย คุณรู้ได้ไง？”

เฟ่ยเข่อซินพูดด้วยรอยยิ้ม：“เดาเอาไง”

พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็พูดไม่หยุด：“อย่างแรก จากที่ฉันรู้ ตอนนั้นที่อิโตะ นานาโกะบาดเจ็บหนักที่การแข่งขันจินหลิง สื่อเคยบอกว่าชีวิตเธอตกอยู่ในอันตราย ถึงรอดชีวิตมาก็อาจจะต้องนอนติดเตียงตลอดชีวิต นี่คือเบาะแสแรก ”

“อย่างที่สอง เย่เฉินกลับประเทศหลังจากอิโตะ นานาโกะได้รับบาดเจ็บไม่นาน ก็ออกประเทศไปประเทศญี่ปุ่น ดูว่าไปรวบรวมบริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่น แต่จากนั้นโตเกียวก็เกิดการลอบสังหารที่ร้ายแรงมาก หลายตระกูลใหญ่ฆ่าฟันจนควบคุมไม่ได้ แม้แต่นางาฮิโกะ อิโตะพ่อของอิโตะ นานาโกะ ก็เกือบเสียชีวิตจากการต่อสู้ครั้งนั้น แต่คุณรู้ไหมที่น่าสนใจคืออะไร？”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน