เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า:“น่าจะใช่แหละ ไม่อย่างนั้นตอนนั้นเขาคงไม่ไปช่วยเธอที่เกียวโตโดยเฉพาะ ครั้งนั้นเพื่อเธอแล้ว เย่เฉินเกือบจะทะลวงท้องฟ้าในโตเกียว”
หลิวม่านฉงเช็ดน้ำตาไป ถามอย่างไม่เข้าใจไปด้วยว่า:“คุณหนูเฟ่ย ทำไมคุณเข้าใจเย่เฉินเยอะขนาดนี้ล่ะ?พวกคุณรู้จักกันนานแล้ว?”
“เปล่า”เฟ่ยเข่อซินพูด:“เวลาที่เรารู้จักกันไม่นาน แค่เดือนสองเดือน”
หลิวม่านฉงตกใจมาก ถามเธอว่า:“คุณรู้จักเย่เฉินแค่หนึ่งสองเดือน ทำไมเข้าใจเขามากขนาดนี้?!”
เฟ่ยเข่อซินหัวเราะอย่างตำหนิตัวเอง พูดว่า:“ใครให้ฉันอวดฉลาด ซักถามเขาให้ได้ล่ะ สุดท้ายพอยิ่งถามลึกซึ้ง ก็ยิ่งรู้ลึกมากขึ้น”
พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็หัวเราะ:“บางครั้งฉลาดไปก็ไม่ใช่เรื่องดี ตอนที่ฉันรู้ว่าเขาชอบอิโตะ นานาโกะ ก็เป็นอย่างคุณนี่แหละ เสียใจไปทั้งวัน”
หลิวม่านฉงก็ยิ่งไม่เข้าใจ:“คุณหนูเฟ่ย คุณรู้ได้ไง?”
เฟ่ยเข่อซินพูดด้วยรอยยิ้ม:“เดาเอาไง”
พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็พูดไม่หยุด:“อย่างแรก จากที่ฉันรู้ ตอนนั้นที่อิโตะ นานาโกะบาดเจ็บหนักที่การแข่งขันจินหลิง สื่อเคยบอกว่าชีวิตเธอตกอยู่ในอันตราย ถึงรอดชีวิตมาก็อาจจะต้องนอนติดเตียงตลอดชีวิต นี่คือเบาะแสแรก ”
“อย่างที่สอง เย่เฉินกลับประเทศหลังจากอิโตะ นานาโกะได้รับบาดเจ็บไม่นาน ก็ออกประเทศไปประเทศญี่ปุ่น ดูว่าไปรวบรวมบริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่น แต่จากนั้นโตเกียวก็เกิดการลอบสังหารที่ร้ายแรงมาก หลายตระกูลใหญ่ฆ่าฟันจนควบคุมไม่ได้ แม้แต่นางาฮิโกะ อิโตะพ่อของอิโตะ นานาโกะ ก็เกือบเสียชีวิตจากการต่อสู้ครั้งนั้น แต่คุณรู้ไหมที่น่าสนใจคืออะไร?”
พูดถึงตรงนี้ เฟ่ยเข่อซินก็พูดด้วยใบหน้าอิจฉาว่า:“ฉันไม่รู้ว่าอิโตะ นานาโกะแข็งแกร่งตรงไหน แต่ฉันรู้ว่า เธอจะต้องสำคัญมากแน่ ในใจของเย่เฉิน”
หลิวม่านฉงตกใจมาก ทันใดนั้นก็คิดอะไรได้
ดังนั้น เธอจึงหยิบยาเสริมพลังที่เย่เฉินให้เธอออกมา จากในกระเป๋าถือของตัวเองอย่างไม่รู้ตัว ยื่นไปตรงหน้าเฟ่ยเข่อซิน แล้วถามว่า:“คุณหนูเฟ่ย คุณดูสินี่คือยาอะไร?”
เฟ่ยเข่อซินเห็นกล่องไม้เล็กๆ ในมือเธอ ก็ตกใจราวกับฟ้าผ่า พูดโพล่งไปว่า:“นี่……นี่คือยาอายุวัฒนะหรือ?!คุณหลิว คุณ……คุณได้มาจากไหน?!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...