หลิวม่านฉงพูดไปตรงๆ ว่า:“ก่อนหน้านี้ฉันมากินข้าวที่นี่กับเย่เฉิน วันนั้นเป็นวันเกิดตามปฏิทินจันทรคติของฉันพอดี ฉันก็เลยบอกเย่เฉินไปงั้นๆ ให้เขาให้ของขวัญฉันหน่อย เขาก็หยิบยาเสริมพลังนี้มาให้ฉัน และยังพูดอะไรอีกว่า ให้ฉันรักษาไว้ให้ดี ถ้าในวันข้างหน้าป่วยหนักหรือบาดเจ็บสาหัว ก็เอามันออกมากิน ……”
เฟ่ยเข่อซินอึ้งอยู่นาน ทันใดนั้นก็พูดขึ้นว่า:“งั้นแบบนี้ นี่น่าจะเป็นยาช่วยหัวใจ……”
พูดไป เธอก็มองตาของหลิวม่านฉง พูดด้วยท่าทางซับซ้อนว่า:“คุณหลิว เย่เฉินน่าจะแคร์คุณมากจริงๆ……คุณอาจจะไม่รู้ว่ายานี้ มีคนนับไม่ถ้วนที่ร้องขอเท่าไหร่ก็ไม่ได้มา……แม้แต่ตอนที่ปู่ฉันจะเสีย ฉันยังคุกเข่าขอร้องเขา เพื่อขอมาครึ่งเม็ดให้คุณปู่ฉัน ……”
หลิวม่านฉงคิดไม่ถึงว่า ของขวัญวันเกิดที่เย่เฉินให้ตัวเองมา จะมีราคาแพงมากขนาดนี้
แพงขนาดที่ว่า ถึงแม้จะเป็นคุณท่านของตระกูลเฟ่ย ก็ได้มาจากเย่เฉินเพียงครึ่งเม็ด!
พอคิดถึงตรงนี้ ในใจเธอก็รู้สึกสับสนทันที
ทันใดนั้น ในใจเธอก็มีความเบิกบานใจเหมือนเด็กสาว และยังมีความกลัวที่ได้รับรางวัลมาโดยไม่ได้มีคุณงามความดีอะไร
แต่ว่า เธอคิดไม่ถึงว่า ประโยคต่อไปของเฟ่ยเข่อซิน จะยิ่งทำให้เธอตกใจจนอ้าปากค้าง
เห็นเพียงเฟ่ยเข่อซินดูดิ้นรนอยู่นาน มองหลิวม่านฉง ถามอย่างจริงจัง:“คุณหลิว ยาช่วยหัวใจนี้คุณคิดจะขายไหม?ถ้าคุณจะขาย ฉันยอมจ่าย 10,000 ล้านดอลลาร์!”
มีไม่กี่คน ที่จะรู้มูลค่าที่แท้จริงของยาอายุวัฒนะและยาช่วยหัวใจ ดีกว่าเฟ่ยเข่อซิน
ไม่ต้องพูดถึงยาอายุวัฒนะยาวิเศษที่สามารถขายได้ถึง 300,000 ล้านดอลลาร์ ถึงแม้จะเป็นยาช่วยหัวใจ ผลิตภัณฑ์ที่ดีที่สุดที่สามารถรักษาได้หลายร้อยโรค อาการบาดเจ็บนับพัน แม้แต่คนที่กำลังจะตาย ก็สามารถยืดชีวิตได้อีกสามถึงห้าปี
พ่อทำงานหนักมาทั้งชีวิต เพื่อสร้างทรัพย์สมบัติครอบครัวเกือบ 10,000 ล้านดอลลาร์ และตอนนี้ ยาที่เย่เฉินให้ตัวเอง ก็ช่างคุ้มค่ากับความพยายามมาทั้งชีวิตของเขาได้อย่างง่ายดาย
ทำให้หลิวม่านฉงตกใจจนไม่รู้จะพูดอะไรดี
หลิวม่านฉงลังเลไปมา พูดขอโทษ:“ขอโทษนะคะ คุณหนูเฟ่ย ยานี้เย่เฉินให้เป็นของขวัญวันเกิด ฉัน ……ฉันอยากเก็บไว้อย่างดี……หวังว่าคุณจะเข้าใจนะคะ”
เฟ่ยเข่อซินเข้าใจทันที แต่ก็ยังตอบสนองอย่างวดเร็ว ยิ้ม แล้วพยักหน้าพูดว่า:“ไม่เป็นไร ไม่สำคัญอะไร นี่คือของขวัญที่เขาให้คุณ ต้องมีความหมายมากมายกับคุณอยู่แล้ว ……”
พูดไป ทันใดนั้นในใจของเฟ่ยเข่อซินก็น้อยใจเล็กน้อย

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...