ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4542

สรุปบท บทที่ 4542 ประกายรอบทิศ! 1: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

อ่านสรุป บทที่ 4542 ประกายรอบทิศ! 1 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บทที่ บทที่ 4542 ประกายรอบทิศ! 1 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมฆทอง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

แม้ว่าหลิวเจียฮุยจะเป็นมหาเศรษฐี แต่เขาก็ยังหวังว่าครอบครัวของเขาจะสามารถรักษาศักดิ์ศรีของตนไว้ได้ต่อหน้าหลิวเจียฮุย

ในเวลานี้ หลิวเจียฮุยได้ก้าวผ่านประตูไปแล้ว

ทันทีที่เขาเข้าไป ก็พูดเสียงดังนอกประตู:"ไอ้โจง คุณป้า ฉันมารับพวกคุณแล้ว!"

เฉินจ้างโจงเปิดประตูและพูดอย่างสุภาพ ไม่อ่อนน้อมถ่อมตนหรือหยิ่งผยอง:"คุณหลิวเดินทางมาด้วยตนเอง เหนื่อยหน่อยนะครับ"

หลิวเจียฮุยรีบยิ้มและพูดว่า "โอ้ ไม่เหนื่อย ไม่เหนื่อยเลย!"

พูดแล้วเดินเข้าไปที่ประตู มองดูหญิงชรา โค้งคำนับเล็กน้อยแล้วถามว่า:"คุณป้า เก็บของเสร็จหรือยังครับ?"

แม้ว่าหญิงชราจะประหม่าเล็กน้อย แต่เมื่อนึกถึงสองเป้าหมายที่ลูกชายคนโตเพิ่งพูดไป จึงพูดว่า:"ขอบคุณความเป็นห่วงของคุณหลิวค่ะ เก็บของเรียบร้อยแล้วค่ะ"

หลิวเจียฮุยยิ้มพูดว่า:"มันเป็นเรื่องที่สมควรครับ"

พอพูดไปก็ชี้ไปข้างนอก แล้วพูดอีกว่า:"รถพร้อมแล้ว สัมภาระยิงพวกคุณมีเท่าไหร่ครับ? ถ้าเยอะมาก ผมจะให้คนมาช่วย!"

"ไม่ต้องๆ" หญิงชรายิ้มพูดว่า:"เมื่อคืนไอ้โจงเตือนแล้วว่า ให้ทุกคนควรเตรียมสัมภาระให้น้อยลง ดังนั้นโดยทั่วไปแล้ว หนึ่งคนต่อกระเป๋าหนึ่งใบ"

หลิวเจียฮุยพยักหน้ารัวๆ:"พกสัมภาระน้อยหน่อยก็ถูกแล้ว เมื่อวานฉันบอกลูกน้องไว้แล้ว ให้ไปที่ห้างสรรพสินค้าภายใต้ชื่อของฉันในชั่วข้ามคืน เปลี่ยนของใช้จำเป็นประจำวันในนั้นให้หมด และเตรียมคลังสินค้าจำนวนมาก พวกคุณทุกคน เพียงหิ้วกระเป๋าเข้ามาพักก็ได้แล้ว!"

เฟ่ยเข่อซินยิ้มพูดว่า:"ฉันเข้าใจกลยุทธ์ของการรวมความโปรดปรานกับอำนาจตั้งแต่ยังเด็ก แต่ฉันมักจะรู้สึกว่าหลิวเจียฮุยถูกคุณตบจนอยู่ดีแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องตบหัวแล้วลูกหลังเขาเลย ยิ่งไปกว่านั้น คุณไม่ได้ให้พุทราหวานง่ายๆ ขนาดนั้นหรอก ไม่ใช่ฉันใหญ่ ด้วยขนาดของตระกูลเฟย การรับรองหลิวเจียฮุยนั้น เทียบเท่ากับการที่คุณให้ต้นพุทราแก่เขาเลยนะ"

เย่เฉินตกใจเล็กน้อย แล้วยิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติ:"ฉันไม่เคยคิดเรื่องนี้อย่างละเอียดเลย แค่รู้สึกว่าเขาประพฤติตัวดี ให้รางวัลเขาหน่อยก็ดี"

เฟ่ยเข่อซินมองเย่เฉิน และยิ้มพูดว่า:"อันที่จริงคุณรู้อยู่แก่ใจ ที่คุณเมตตาเขา ถึงขั้นใจกว้างให้ของขวัญชิ้นใหญ่ ที่สำคัญก็เพราะเห็นแก่หน้าคุณม่านฉง ใช่ไหม?"

แรกๆ เย่เฉินยังรู้สึกทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย แต่ก็รู้สึกว่าอยู่ต่อหน้าเฟ่ยเข่อซิน ก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าอย่างใจกว้างและยอมรับว่า:"มันมีสาเหตุจากด้านนี้จริงๆ ดังนั้นจึงรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ที่ปิดบังบางอย่างกับหล่อนก่อนหน้านี้"

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณม่านฉงชอบคุณมากจริงๆ รู้ว่าคุณแต่งงานแล้ว จึงรู้สึกเศร้ามาก เมื่อคืนร้องไห้ขนาดนั้นที่ตลาดถนนกินเล่น ไม่ใช่เพราะทำโทรศัพท์ตก แต่เพราะหลังจากได้ยินเรื่องที่คุณแต่งงานแล้ว จึงยอมรับไม่ได้ทันที"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน