เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4543

เย่เฉินถามอย่างตกใจ:"หล่อนบอกเธอเหรอ?"

เฟ่ยเข่อซินยิ้มพูดว่า:"ไม่ต้องให้หล่อนบอกฉันก็ดูออก คงจะมีแต่คุณที่ดูไม่ออกเท่านั้นแหละ"

พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็พูดอีกว่า:"แต่คุณลองคิดดู ยังไงซะคุณม่านฉงก็เป็นลูกคุณหนูที่มาจากตระกูลรวย กินดีอยู่ดีมาตั้งแต่เด็ก เห็นทุกอย่างจนชินแล้ว แล้วเธอจะร้องไห้เพราะโทรศัพท์มือถือได้อย่างไร? เด็กสาวที่เกิดมาในสถานะนี้ ถึงจุดที่ไม่ยินดีกับเรื่องวัตถุแล้ว เว้นเสียแต่ว่าเป็นสิ่งที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเธอ มิฉะนั้นผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมอย่างโทรศัพท์มือถือที่ผลิตขึ้นโดยสายการประกอบ ไม่ว่าจะมีราคาแพงเพียงใด เธอจะไม่มีวันใส่ใจแน่นอน"

"มันก็จริง……"เย่เฉินกระซิบเบา ๆ และอดไม่ได้ที่จะนึกถึงภาพที่หลิวม่านฉงร้องไห้หนักมากเมื่อคืนนี้ จู่ๆ หัวใจก็กระตุกอย่างแรง

สำหรับผู้หญิงคนนี้ เย่เฉินไม่ถึงขั้นชอบ แต่รู้สึกปวดใจเล็กน้อย

พ่อนอกใจตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และเป็นที่รู้กันดีในเมือง แม่ก็จากไปอย่างเจ็บปวด มีหลิวเจียฮุยเป็นพ่อ อาจจะยากกว่าซ่งหวั่นถิงที่สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เนิ่นๆ ยังไงซะ หมอนี้ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน ปกติคงทำให้หลิวม่านฉงเดือดร้อนไม่น้อยแน่ๆ

เป็นเพราะเหตุนี้เองที่เย่เฉินรู้สึกผิดต่อเธอมาก

เมื่อนึกถึงท่าทางที่เธอร้องไห้ออกมาอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อวานนี้ ก็รู้สึกเสียใจมากขึ้นในใจ

เมื่อเห็นว่าเย่เฉินเงียบ เฟ่ยเข่อซินอดไม่ได้ที่จะหยอกล้อ:"คุณเย่ คุณเป็นหนี้ดอกท้อเยอะมาก ต่อไปคิดจะคืนอย่างไร?"

เย่เฉินส่ายหัว: "ฉันไม่รู้…..."

เขาไม่รู้จริงๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน