เย่เฉินถามอย่างตกใจ:"หล่อนบอกเธอเหรอ?"
เฟ่ยเข่อซินยิ้มพูดว่า:"ไม่ต้องให้หล่อนบอกฉันก็ดูออก คงจะมีแต่คุณที่ดูไม่ออกเท่านั้นแหละ"
พูดไป เฟ่ยเข่อซินก็พูดอีกว่า:"แต่คุณลองคิดดู ยังไงซะคุณม่านฉงก็เป็นลูกคุณหนูที่มาจากตระกูลรวย กินดีอยู่ดีมาตั้งแต่เด็ก เห็นทุกอย่างจนชินแล้ว แล้วเธอจะร้องไห้เพราะโทรศัพท์มือถือได้อย่างไร? เด็กสาวที่เกิดมาในสถานะนี้ ถึงจุดที่ไม่ยินดีกับเรื่องวัตถุแล้ว เว้นเสียแต่ว่าเป็นสิ่งที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเธอ มิฉะนั้นผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมอย่างโทรศัพท์มือถือที่ผลิตขึ้นโดยสายการประกอบ ไม่ว่าจะมีราคาแพงเพียงใด เธอจะไม่มีวันใส่ใจแน่นอน"
"มันก็จริง……"เย่เฉินกระซิบเบา ๆ และอดไม่ได้ที่จะนึกถึงภาพที่หลิวม่านฉงร้องไห้หนักมากเมื่อคืนนี้ จู่ๆ หัวใจก็กระตุกอย่างแรง
สำหรับผู้หญิงคนนี้ เย่เฉินไม่ถึงขั้นชอบ แต่รู้สึกปวดใจเล็กน้อย
พ่อนอกใจตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และเป็นที่รู้กันดีในเมือง แม่ก็จากไปอย่างเจ็บปวด มีหลิวเจียฮุยเป็นพ่อ อาจจะยากกว่าซ่งหวั่นถิงที่สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เนิ่นๆ ยังไงซะ หมอนี้ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน ปกติคงทำให้หลิวม่านฉงเดือดร้อนไม่น้อยแน่ๆ
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่เย่เฉินรู้สึกผิดต่อเธอมาก
เมื่อนึกถึงท่าทางที่เธอร้องไห้ออกมาอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อวานนี้ ก็รู้สึกเสียใจมากขึ้นในใจ
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินเงียบ เฟ่ยเข่อซินอดไม่ได้ที่จะหยอกล้อ:"คุณเย่ คุณเป็นหนี้ดอกท้อเยอะมาก ต่อไปคิดจะคืนอย่างไร?"
เย่เฉินส่ายหัว: "ฉันไม่รู้…..."
เขาไม่รู้จริงๆ
เฟ่ยเข่อซินยิ้มพูดว่า:"ในอนาคตข้างหน้าเพื่อความสะดวกเป็นหลัก ยังไงซะเกาะฮ่องกงยังเป็นมหานครระดับนานาชาติ หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมาที่นี่เพื่อขยายธุรกิจหรือเข้าร่วมการประชุมสุดยอด ท้ายที่สุด ความรู้สึกในการพักในโรงแรมคือไม่ดีเท่าบ้านของตัวเอง"
เฟ่ยเข่อซินพูดอีกว่า:"บ้านสองหลังนี้ใหญ่มาก ฉันให้คนซื้อในชื่อของบริษัท หลังจากได้บ้านแล้วฉันจะให้คนทำการปรับปรุงใหม่ ถ้าต่อไปคุณมาล่ะก็ สามารถเลือกที่จะอยู่อาศัยได้ตลอดเวลา"
ต่างจากคนอื่น ๆ แม้ว่าเฟ่ยเข่อซินจะซื้อบ้านให้เย่เฉิน แต่กลับไม่พูดเรื่องที่จะมอบให้เย่เฉินเลยสักนิด
ยังไงซะ เธอรู้ดีว่า สำหรับเย่เฉินแล้ว มูลค่าของบ้านนั้นน้อยมาก และไม่จำเป็นที่จะมอบของขวัญประเภทนี้ให้กับเย่เฉิน ซึ่งจะเป็นการเพิ่มปัญหาให้กับเย่เฉินเท่านั้น
ในจิตสำนึกของเย่เฉินรู้สึกว่า ถ้าเฟ่ยเข่อซินยืนกรานที่จะให้บ้านแก่เขา เขาจะปฏิเสธอย่างแน่นอน ยังไงซะก็ไม่มีเหตุผลที่จะรับของขวัญจากผู้อื่นโดยไร้เหตุผล ไม่ต้องพูดถึงว่าเฟ่ยเข่อซินมาที่เกาะฮ่องกงในครั้งนี้ เพื่อช่วยตัวเอง ตนยังไม่ได้ให้ของขวัญเธอ แล้วฉันจะรับของขวัญจากเธอได้อย่างไร

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...