เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4546

"ฝึกพิเศษ?"เย่เฉินยิ้ม พูดอย่างหยอกล้อ:"อันที่จริงจะว่าไปแล้ว ตอนนั้นผมเคยได้พบกับพ่อของคุณสักครั้ง"

วีอี้เหว่ยถามอย่างตกตะลึง:"คุณเคยเจอพ่อของผม?"

"ครับ"เย่เฉินยิ้มพูด:"ปีที่แล้วเอง"

วีอี้เหว่ยตะตะลึงอย่างมาก โพล่งถามออกว่า:"ปีที่แล้ว? ! เจอที่ไหน? ! "

เย่ฉินพูดนิ่งๆ :"ที่จินหลิง"

วีอี้เหว่ยจ้องไปที่เย่เฉินอย่างตะลึงจนอ้าปากค้าง และโพล่งออกมา:"พ่อของผมไปจินหลิงเมื่อปีที่แล้ว ในเวลานั้นเขาบอกผมว่า เขากำลังจะเข้าร่วมการประมูล เพื่อประมูลวงศ์ย่อยหอยมือเสือที่ไม่มีใครเทียบได่ คุณเจอเขาครั้งนั้นเหรอ? "

"ถูกต้อง"เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"อาจารย์วีเกรงขามมากในการประมูล และมันทำให้ผมจำได้อย่างดี"

วีอี้เหว่ยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า

ไม่ใช่ว่าเขากลัวเย่เฉิน แต่เขาไม่เคยรู้ว่าพ่อของเขาอยู่ที่ไหน

หลังจากที่พ่อของเขาไปจินหลิง ก็ขาดการติดต่อไปเลย วีอี้เหว่ยกังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา เคยหาคนไปสืบหาที่จินหลิง แต่ไม่พบเบาะแสใด ๆ เรียกได้ว่าไม่รู้ว่ามีชีวิตอยู่ หรือตาย

เพื่อรักษาชื่อเสียงของสำนักเสวียนจี วีอี้เหว่ยประกาศว่าพ่อของเขาเริ่มฝึกพิเศษแล้ว

แต่เขาไม่เคยยอมแพ้ในการตามหาที่อยู่ของพ่อ ท้ายที่สุด ชื่อเสียงของสำนักเสวียนจี ได้รับการสนับสนุนจากพ่อของเขาวีจิ้งไห่เป็นหลัก บรรดาคนรวยบนเกาะฮ่องกงเต็มใจที่จะยอมรับชื่อของสำนักเสวียนจี ก็เพราะเห็นแก่ความแข็งแกร่งของวีจิ้งไห่

โดยประกาศว่าวีจิ้งไห่กำลังฝึกพิเศษเท่านั้น ที่จะสามารถรักษาอิทธิพลของสำนักเสวียนจีไว้ได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน