ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4558

เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างไม่มั่นใจว่า:"คุณเย่…… เป็นพิธีกรนั้นไม่มีปัญหาอะไร แต่…...ซวนซวนฮวงจุ้ย และขั้นตอนพิธีท้องถิ่นบนเกาะฮ่องกงนั้น…... ฉันไม่รู้…… ไม่รู้จะเป็นพิธีกรอย่างไรเลย……"

เย่เฉินโบกมือ:"ถ้าคุณเฟ่ยเป็นพิธีกรละก็ ไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามขั้นตอนท้องถิ่นบนเกาะฮ่องกง คุณสามารถทำตามความต้องการ ฉันเชื่อว่าด้วยคำพูดคล่องมีคารมคมคายของคุณ คุณจะสามารถทำพิธีกรได้อย่างสมบูรณ์แบบ"

เมื่อได้ยินแบบนี้ เฟ่ยเข่อซินก็โล่งใจเล็กน้อยและถามเย่เฉิน:"แล้วฉันจะเป็นพิธีกรในพิธีขึ้นบ้านใหม่ด้วยฐานะอะไร ฉันหมายถึง…... ตอนที่ฉันแนะนำตัวเอง ฉันควรบอกว่าฉันรู้จักหลิวเจียฮุยหรือฉันรู้จักคุณเฉิน?"

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า:"เรื่องในวันนี้ จริงๆ แล้วคนทั้งเกาะฮ่องกงอยากเห็นหลิวเจียฮุยขายหน้า ในความเห็นของพวกเขา ลุงโจงได้สวมเขาให้หลิวเจียฮุ่ยในตอนนั้น พวกเขาเลยอยากรู้ว่าทำไมหลิวเจียฮุยถึงเลิกไล่ฆ่าลุงโจง แถมยังซื้อคฤหาสน์ราคาแพงๆให้ลุงโจงอีก หากคุณบอกว่าคุณรู้จักลุงโจง พวกเขาจะคิดว่า เพราะลุงโจงมีคุณคอยคุ้มครอง หลิวเจียฮุยจึงกลัว หลิวเจียฮุยก็อายุขนาดนี้แล้ว อย่าปล่อยให้เขาเสียหน้ามากเกินไป"

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าอย่างเข้าใจ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"งั้นความหมายของคุณคือ ให้ฉันแนะนำตัวเองว่าฉันรู้จักหลิวเจียฮุยกันอยู่แล้ว?"

"ใช่"เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณบอกว่าคุณกับหลิวเจียฮุยรู้จักกันมานานแล้ว และครั้งนี้ฉันมาที่เกาะฮ่องกงเพื่อหารือเกี่ยวกับความร่วมมือกับหลิวเจียฮุย หลิวเจียฮุยจึงเชิญคุณมาเป็นประธานในพิธีนี้เป็นพิเศษ และคุณก็เห็นว่า เรื่องราวเกี่ยวกับอดีตของเขากับเฉินจ้างโจงที่ยิ้มลืมความแค้นของพวกเขาเป็นเรื่องที่มีพลังเชิงบวกมาก ดังนั้นฉันจึงตอบรับกับคำขอของเขา"

พูดไป เย่เฉินก็พูดขึ้นอีกครั้ง:"อันที่จริง คุณมีภารกิจสองอย่าง อย่างแรกคือทำให้พิธีขึ้นบ้านใหม่นี้ประสบความสำเร็จ และอีกอย่างคือไว้หน้าให้หลิวเจียฮุยมากหน่อย"

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:"คุณเย่ หากพูดอย่างไม่อ่อนน้อมถ่อมตน หากตระกูลเฟ่ยรับรองบริษัทหรือบุคคลใดบุคคลหนึ่ง เท่ากับสร้างค่าความนิยมจำนวนมากให้กับเขา เทียบกับค่าใช้จ่ายคราวเดียวที่หลิวเจียฮุยใช้แก้ปัญหาในครั้งนี้ ค่าความนิยมแบบนี้ แทบจะทำให้เขาได้รับผลประโยชน์อย่างต่อเนื่องในอนาคต ดังนั้นคุณอาจจะต้องขาดทุนกับธุรกรรมในนี้"

เฟ่ยเข่อซินยิ้มเล็กน้อย และพูดลึกซึ้งว่า:"บางครั้ง การที่เกิดอะไรขึ้นกับอีกฝ่ายจริง ดีกว่าไม่ทำอะไรอีกฝ่ายเลย"

เย่เฉินถามอย่างประหลาดใจ:"นี่มันหมายความว่าอย่างไร?"

เฟ่ยเข่อซินรีบโบกมือ:"ฉันแค่พูดไร้สาระไม่ได้ตั้งใจ คุณเย่ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ"

ทันทีที่พูดจบ เธอก็ได้ยินเสียงประทัดที่ลานกว้างของคฤหาสน์ ตามด้วยเสียงฆ้อง กลอง และ โซน่า ดูเหมือนว่าทีมเชิดสิงโตได้เริ่มแสดงแล้ว