ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4559
เวลานี้ ไอ้หมิงรีบเข้าไป และพูดกับเย่เฉินว่า:"คุณเย่ ขบวนรถมาถึงหน้าประตูแล้ว และกำลังจะเข้ามาแล้ว!"
เย่เฉินพยักหน้า และถามเขาว่า:"เก็บของวีอี้เหว่ยไว้แล้วยัง?"
ไอ้หมิงรีบพยักหน้าและพูดว่า:"ตามคำสั่งของคุณ เก็บไว้หมดแล้วครับ"
"ดี"เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"พิธีขึ้นบ้านใหม่ในวันนี้ คุณเฟ่ยจะเป็นเจ้าภาพ "
จากนั้น เขาก็มองไปที่เฟ่ยเข่อซินและพูดว่า:"คุณเฟ่ย ขอฝากทุกอย่างด้วย"
เฟ่ยเข่อซินถามอย่างประหลาดใจ:"คุณเย่ คุณไม่เข้าไปเหรอคะ?"
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"ข้างนอกมีนักข่าวมากมาย ฉันไม่ปรากฏตัวดีกว่า เพื่อไม่ให้ใครจำได้"
สำหรับเย่เฉิน สิ่งที่เขากังวลก็คือถ้าใบหน้าของเขาออกในสื่อทีวี เขาจะถูกมองออกโดยครอบครัวคุณยายจำได้แน่นอน
ช่วงก่อน กู้ชิวอี๋นำยาช่วยหัวใจ ไปตระกูลอานในฐานะคู่หมั้นของตน ซึ่งได้สร้างความหวังให้ตระกูลอานที่จะตามหาตนอีกระดับหนึ่ง
แต่ว่า เย่เฉินยังไม่อยากจะรู้จักกับพวกเขาในตอนนี้ ในกรณีที่เป็นจุดสนใจทั้งเกาะฮ่องกง การไม่เข้าร่วมถือเป็นสิ่งที่เหมาะสมที่สุด
เฟ่ยเข่อซินก็เข้าใจการตัดสินใจในเจตนาแต่แรกของเย่เฉิน จึงพยักหน้าเล็กน้อย:"ได้ค่ะคุณเย่ ถ้าเป็นเช่นนั้น โปรดวางใจและปล่อยให้เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของฉัน ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน!"
เมื่อเย่เฉินเดินไปที่ระเบียงบนชั้นสามของคฤหาสน์เพียงลำพัง ขบวนรถของหลิวเจียฮุยกับครอบครัวของเฉินจ้างโจง ได้ทยอยเข้าไปในลานกว้างของคฤหาสน์ทีละคัน
เย่เฉินยืนอยู่ขอบระเบียง สูดหายใจอย่างโลภเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะนึกถึงพ่อแม่ของเขา
มีหลายๆ ช่วง เย่เฉินเป็นคนเข้มแข็ง ไม่ค่อยหลั่งน้ำตาและไม่เคยกลัว ไม่ว่าชีวิตจะยากเย็นเพียงใด เขาก็ยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยรอยยิ้ม
มีเพียงเวลาที่เขาคิดถึงพ่อแม่เท่านั้น ความอ่อนไหวที่เปราะบางในหัวใจของเขาจะถูกเปิดเผยออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
นิสัยของเขาเป็นเหมือนเม่นที่มีเกราะหนามแข็งแรง แต่พ่อแม่ของเขาเหมือนดั่งหน้าท้องที่บอบบางของเขา
เขาเห็นเฉินจ้างโจงในชุดสูทที่กำลังลงจากรถ เฉินจ้างโจงสวมชุดเดียวกันกับที่เขาพามาตอนหนีไปยังสหรัฐอเมริกา หลายปีผ่านไป ชุดสูทก็ยังพอดีตัว และถึงแม้ผมของเขาจะขาวแล้ว แต่ดูมีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ
ในสมองของเย่เฉิน จู่ๆเขาก็นึกถึงสิ่งที่พ่อพูดกับเขาเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...