ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4559

เวลานี้ ไอ้หมิงรีบเข้าไป และพูดกับเย่เฉินว่า:"คุณเย่ ขบวนรถมาถึงหน้าประตูแล้ว และกำลังจะเข้ามาแล้ว!"

เย่เฉินพยักหน้า และถามเขาว่า:"เก็บของวีอี้เหว่ยไว้แล้วยัง?"

ไอ้หมิงรีบพยักหน้าและพูดว่า:"ตามคำสั่งของคุณ เก็บไว้หมดแล้วครับ"

"ดี"เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"พิธีขึ้นบ้านใหม่ในวันนี้ คุณเฟ่ยจะเป็นเจ้าภาพ "

จากนั้น เขาก็มองไปที่เฟ่ยเข่อซินและพูดว่า:"คุณเฟ่ย ขอฝากทุกอย่างด้วย"

เฟ่ยเข่อซินถามอย่างประหลาดใจ:"คุณเย่ คุณไม่เข้าไปเหรอคะ?"

เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"ข้างนอกมีนักข่าวมากมาย ฉันไม่ปรากฏตัวดีกว่า เพื่อไม่ให้ใครจำได้"

สำหรับเย่เฉิน สิ่งที่เขากังวลก็คือถ้าใบหน้าของเขาออกในสื่อทีวี เขาจะถูกมองออกโดยครอบครัวคุณยายจำได้แน่นอน

ช่วงก่อน กู้ชิวอี๋นำยาช่วยหัวใจ ไปตระกูลอานในฐานะคู่หมั้นของตน ซึ่งได้สร้างความหวังให้ตระกูลอานที่จะตามหาตนอีกระดับหนึ่ง

แต่ว่า เย่เฉินยังไม่อยากจะรู้จักกับพวกเขาในตอนนี้ ในกรณีที่เป็นจุดสนใจทั้งเกาะฮ่องกง การไม่เข้าร่วมถือเป็นสิ่งที่เหมาะสมที่สุด

เฟ่ยเข่อซินก็เข้าใจการตัดสินใจในเจตนาแต่แรกของเย่เฉิน จึงพยักหน้าเล็กน้อย:"ได้ค่ะคุณเย่ ถ้าเป็นเช่นนั้น โปรดวางใจและปล่อยให้เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของฉัน ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน!"

เมื่อเย่เฉินเดินไปที่ระเบียงบนชั้นสามของคฤหาสน์เพียงลำพัง ขบวนรถของหลิวเจียฮุยกับครอบครัวของเฉินจ้างโจง ได้ทยอยเข้าไปในลานกว้างของคฤหาสน์ทีละคัน

เย่เฉินยืนอยู่ขอบระเบียง สูดหายใจอย่างโลภเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะนึกถึงพ่อแม่ของเขา

มีหลายๆ ช่วง เย่เฉินเป็นคนเข้มแข็ง ไม่ค่อยหลั่งน้ำตาและไม่เคยกลัว ไม่ว่าชีวิตจะยากเย็นเพียงใด เขาก็ยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยรอยยิ้ม

มีเพียงเวลาที่เขาคิดถึงพ่อแม่เท่านั้น ความอ่อนไหวที่เปราะบางในหัวใจของเขาจะถูกเปิดเผยออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

นิสัยของเขาเป็นเหมือนเม่นที่มีเกราะหนามแข็งแรง แต่พ่อแม่ของเขาเหมือนดั่งหน้าท้องที่บอบบางของเขา

เขาเห็นเฉินจ้างโจงในชุดสูทที่กำลังลงจากรถ เฉินจ้างโจงสวมชุดเดียวกันกับที่เขาพามาตอนหนีไปยังสหรัฐอเมริกา หลายปีผ่านไป ชุดสูทก็ยังพอดีตัว และถึงแม้ผมของเขาจะขาวแล้ว แต่ดูมีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ

ในสมองของเย่เฉิน จู่ๆเขาก็นึกถึงสิ่งที่พ่อพูดกับเขาเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก