แต่น่าเสียดาย วีรบุรุษมักพ่ายสาวงาม ตอนนั้นทั้งสองคนต่างไม่มีใครยอมใคร ถึงได้กลายเป็นศัตรูถึงยี่สิบปี
บัดนี้หลิวเจียฮุยได้ปล่อยวางความแค้นในอดีตแล้ว ในมุมของเพื่อนเก่า ก็หวังอยากให้ เฉินจ้างโจงค้นพบคุณค่าที่แท้จริงของตัวเองอีกครั้ง
และเขาก็รู้สึกว่า อาณาจักรของเขา ไม่คู่ควรกับคนเก่งอย่างเฉินจ้างโจงแล้ว เฉินจ้างโจงอยู่กับเย่เฉิน ถึงจะสามารถแสดงคุณค่าของตัวเองออกมาได้มากกว่า
ในขณะเดียวกันเขาก็มองออก เย่เฉินต้องเห็นถึงความสามารถของเฉินจ้างโจงอย่างแน่นอน ดังนั้นถึงได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้เขามากขนาดนี้
ดังนั้น ในเวลานี้ด้านหนึ่งคือเขาเชื่อมั่นในความสามารถของเฉินจ้างโจง อีกด้านหนึ่งคือช่วยพูดแทนความในใจของเย่เฉิน
เฉินจ้างโจงแม้จะปลงกับทุกอย่างไปนานแล้ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่เชื่อมั่นและคาดหวังในตัวเขาของหลิวเจียฮุ่ย ในใจก็มีกำลังใจขึ้นมาก
ทันใดนั้น เขาก็มองไปทางเย่เฉิน พูดอย่างเอาจริงเอาจัง “คุณชายเย่วางใจเถอะ อนาคตผมจะทุ่มเทกำลังทำงานทั้งหมดเพื่อคุณ จนกว่าผมจะตาย!”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง “ลุงโจง ในทางตรงกันข้าม ผมอยากให้ลุงหาคุณค่าของตัวเองเจออีกครั้ง เพื่อพิสูจน์ความสามารถของตัวเองให้ทุกคนได้ประจักษ์”
เฉินจ้างโจงสองมือคารวะ พูดอย่างตื้นตัน “คุณชายเย่วางใจเถอะ ผมจะทำให้ได้!”
เมื่อเห็นพลังการต่อสู้ของเฉินจ้างโจงจุดประกายขึ้นอีกครั้ง เย่เฉินก็ปลาบปลื้มใจ ยิ้มพร้อมกับพูด “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมก็ไม่มีอะไรที่ต้องห่วงแล้ว สองสามวันนี้ลุงโจงก็ดูแลคนในครอบครัวดีๆ คืนนี้ผมจะกลับสหรัฐอเมริกาก่อน กลับมาค่อยติดต่อลุง ถึงเวลาเราไปเจอกันที่เมืองจิงหลิง”
เฉินจ้างโจงพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดขึ้น “คุณชายเย่ คุณอยู่ที่สหรัฐอเมริกาก็ต้องระวังตัวด้วย”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ลุงโจงวางใจเถอะ ผมรู้ดีแก่ใจ”
……
เฟ่ยเข่อซินได้ยินว่าเย่เฉินเชิญชวนตัวเองให้ไปเดินห้างด้วย กล่าวอย่างปลื้มใจ “ได้สิคะ คุณเย่ สามารถเดินเป็นเพื่อนคุณ ถือเป็นเกียรติของฉัน”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “คุณไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น ถือเสียว่าช่วยให้คำแนะนำกับผม คนอย่างผมปวดหัวกับการเลือกของขวัญอย่างมาก คุณช่วยออกความคิดเห็นให้ผมด้วย”
“ได้ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินอมยิ้ม แล้วถาม “แล้วเราจะออกไปเมื่อไหร่?”
“ตอนนี้แหละ” เย่เฉินกล่าว “ผมบอกกล่าวลุงโจ่งก่อนเราก็ออกไปเลย”
ไม่ช้า หลังจากที่เย่เฉินบอกกล่าวกับเฉินจ้างโจงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ได้ขับรถออกกับเฟ่ยเข่อซิน ไปยังย่านห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดบนเกาะฮ่องกง
ระหว่างทาง เฟ่ยเข่อซินถามเขา “คุณเย่ คุณคิดอยากจะซื้ออะไรให้กับคนในครอบครัวล่ะ?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...