แต่น่าเสียดาย วีรบุรุษมักพ่ายสาวงาม ตอนนั้นทั้งสองคนต่างไม่มีใครยอมใคร ถึงได้กลายเป็นศัตรูถึงยี่สิบปี
บัดนี้หลิวเจียฮุยได้ปล่อยวางความแค้นในอดีตแล้ว ในมุมของเพื่อนเก่า ก็หวังอยากให้ เฉินจ้างโจงค้นพบคุณค่าที่แท้จริงของตัวเองอีกครั้ง
และเขาก็รู้สึกว่า อาณาจักรของเขา ไม่คู่ควรกับคนเก่งอย่างเฉินจ้างโจงแล้ว เฉินจ้างโจงอยู่กับเย่เฉิน ถึงจะสามารถแสดงคุณค่าของตัวเองออกมาได้มากกว่า
ในขณะเดียวกันเขาก็มองออก เย่เฉินต้องเห็นถึงความสามารถของเฉินจ้างโจงอย่างแน่นอน ดังนั้นถึงได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้เขามากขนาดนี้
ดังนั้น ในเวลานี้ด้านหนึ่งคือเขาเชื่อมั่นในความสามารถของเฉินจ้างโจง อีกด้านหนึ่งคือช่วยพูดแทนความในใจของเย่เฉิน
เฉินจ้างโจงแม้จะปลงกับทุกอย่างไปนานแล้ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่เชื่อมั่นและคาดหวังในตัวเขาของหลิวเจียฮุ่ย ในใจก็มีกำลังใจขึ้นมาก
ทันใดนั้น เขาก็มองไปทางเย่เฉิน พูดอย่างเอาจริงเอาจัง “คุณชายเย่วางใจเถอะ อนาคตผมจะทุ่มเทกำลังทำงานทั้งหมดเพื่อคุณ จนกว่าผมจะตาย!”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง “ลุงโจง ในทางตรงกันข้าม ผมอยากให้ลุงหาคุณค่าของตัวเองเจออีกครั้ง เพื่อพิสูจน์ความสามารถของตัวเองให้ทุกคนได้ประจักษ์”
เฉินจ้างโจงสองมือคารวะ พูดอย่างตื้นตัน “คุณชายเย่วางใจเถอะ ผมจะทำให้ได้!”
เมื่อเห็นพลังการต่อสู้ของเฉินจ้างโจงจุดประกายขึ้นอีกครั้ง เย่เฉินก็ปลาบปลื้มใจ ยิ้มพร้อมกับพูด “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมก็ไม่มีอะไรที่ต้องห่วงแล้ว สองสามวันนี้ลุงโจงก็ดูแลคนในครอบครัวดีๆ คืนนี้ผมจะกลับสหรัฐอเมริกาก่อน กลับมาค่อยติดต่อลุง ถึงเวลาเราไปเจอกันที่เมืองจิงหลิง”
เฉินจ้างโจงพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดขึ้น “คุณชายเย่ คุณอยู่ที่สหรัฐอเมริกาก็ต้องระวังตัวด้วย”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ลุงโจงวางใจเถอะ ผมรู้ดีแก่ใจ”
……
เฟ่ยเข่อซินได้ยินว่าเย่เฉินเชิญชวนตัวเองให้ไปเดินห้างด้วย กล่าวอย่างปลื้มใจ “ได้สิคะ คุณเย่ สามารถเดินเป็นเพื่อนคุณ ถือเป็นเกียรติของฉัน”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “คุณไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น ถือเสียว่าช่วยให้คำแนะนำกับผม คนอย่างผมปวดหัวกับการเลือกของขวัญอย่างมาก คุณช่วยออกความคิดเห็นให้ผมด้วย”
“ได้ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินอมยิ้ม แล้วถาม “แล้วเราจะออกไปเมื่อไหร่?”
“ตอนนี้แหละ” เย่เฉินกล่าว “ผมบอกกล่าวลุงโจ่งก่อนเราก็ออกไปเลย”
ไม่ช้า หลังจากที่เย่เฉินบอกกล่าวกับเฉินจ้างโจงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ได้ขับรถออกกับเฟ่ยเข่อซิน ไปยังย่านห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดบนเกาะฮ่องกง
ระหว่างทาง เฟ่ยเข่อซินถามเขา “คุณเย่ คุณคิดอยากจะซื้ออะไรให้กับคนในครอบครัวล่ะ?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...