ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4578

เย่เฉินที่มองเธออยู่ ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ระยะเวลามานี้ ผมรบกวนคุณไปไม่น้อยเลย ยาช่วยหัวใจเม็ดนี้ถือเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่ผมมอบให้คุณ หวังว่าคุณหนูเฟ่ยจะไม่รังเกียจ”

เฟ่ยเข่อซินทั้งตกใจและปลื้มปริ่ม ถึงขนาดลนลานเล็กน้อย จากนั้นรีบพูดขึ้น “คุณเย่ ชีวิตของเข่อซินคุณเป็นคนช่วยเอาไว้ ถ้าเกิดไม่มีคุณ ก็ไม่มีทางที่จะมีเข่อซินในวันนี้ คุณเย่มีบุญคุณกับเข่อซินมาก สิ่งที่เข่อซินช่วยคุณทำทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่สมควรจะทำ…….”

ขณะพูด เฟ่ยเข่อซินรีบส่งยาช่วยหัวใจคืนให้กับเย่เฉิน แล้วรีบพูดว่า “คุณเย่ ยาเม็ดนี้แพงมาก เข่อซินไม่สามารถรับไว้ได้…..”

เย่เฉินที่มีท่าทางจริงจังก็ได้ยื่นยาช่วยหัวใจ วางกลับไปยังบนฝ่ามืออของเฟ่ยเข่อซินอีกครั้ง แล้วนำมือของตัวเอง กุมมือของเธอเอาไว้ เพื่อให้เธอกุมยาเม็ดนี้ให้แน่น ในเวลาเดียวกันก็พูดขึ้น “นี่คือน้ำใจเล็กๆน้อยๆของผม คุณก็รับไว้เถอะ เก็บเอาไว้กับตัว อาจจะเป็นเรื่องที่ดี”

ขณะที่พูด เย่เฉินย้ำอีกครั้ง “ถ้าไม่จำเป็น คุณอย่าเพิ่งมอบยานี้ให้กับคุณปู่ของคุณเด็ดขาด ให้เก็บไว้ที่เป็นหนทางให้ตัวเองก่อน

เมื่อเห็นท่าทีที่แน่วแน่ของเย่เฉิน ทำให้เฟ่ยเข่อซินรู้สึกตื้นตันใจ จนกลั้นน้ำตาไม่อยู่

ก่อนหน้านี้ เฟ่ยเข่อซินยังรู้สึกน้อยใจที่เย่เฉินดีกับหลิวม่านฉงมากกว่าตนเอง จนรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ

แต่ตอนนี้กลับคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะตอบสนองความต้องการของตัวเองได้เร็วขนาดนี้

สิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับเฟ่ยเข่อซินในตอนนี้ กลับไม่ใช่ยาช่วยหัวใจ ที่มีอยู่ตรงหน้า กลับเป็นทัศนคติที่เย่เฉินมีต่อยาช่วยหัวใจนี้