ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4578
เย่เฉินที่มองเธออยู่ ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ระยะเวลามานี้ ผมรบกวนคุณไปไม่น้อยเลย ยาช่วยหัวใจเม็ดนี้ถือเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่ผมมอบให้คุณ หวังว่าคุณหนูเฟ่ยจะไม่รังเกียจ”
เฟ่ยเข่อซินทั้งตกใจและปลื้มปริ่ม ถึงขนาดลนลานเล็กน้อย จากนั้นรีบพูดขึ้น “คุณเย่ ชีวิตของเข่อซินคุณเป็นคนช่วยเอาไว้ ถ้าเกิดไม่มีคุณ ก็ไม่มีทางที่จะมีเข่อซินในวันนี้ คุณเย่มีบุญคุณกับเข่อซินมาก สิ่งที่เข่อซินช่วยคุณทำทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่สมควรจะทำ…….”
ขณะพูด เฟ่ยเข่อซินรีบส่งยาช่วยหัวใจคืนให้กับเย่เฉิน แล้วรีบพูดว่า “คุณเย่ ยาเม็ดนี้แพงมาก เข่อซินไม่สามารถรับไว้ได้…..”
เย่เฉินที่มีท่าทางจริงจังก็ได้ยื่นยาช่วยหัวใจ วางกลับไปยังบนฝ่ามืออของเฟ่ยเข่อซินอีกครั้ง แล้วนำมือของตัวเอง กุมมือของเธอเอาไว้ เพื่อให้เธอกุมยาเม็ดนี้ให้แน่น ในเวลาเดียวกันก็พูดขึ้น “นี่คือน้ำใจเล็กๆน้อยๆของผม คุณก็รับไว้เถอะ เก็บเอาไว้กับตัว อาจจะเป็นเรื่องที่ดี”
ขณะที่พูด เย่เฉินย้ำอีกครั้ง “ถ้าไม่จำเป็น คุณอย่าเพิ่งมอบยานี้ให้กับคุณปู่ของคุณเด็ดขาด ให้เก็บไว้ที่เป็นหนทางให้ตัวเองก่อน
เมื่อเห็นท่าทีที่แน่วแน่ของเย่เฉิน ทำให้เฟ่ยเข่อซินรู้สึกตื้นตันใจ จนกลั้นน้ำตาไม่อยู่
ก่อนหน้านี้ เฟ่ยเข่อซินยังรู้สึกน้อยใจที่เย่เฉินดีกับหลิวม่านฉงมากกว่าตนเอง จนรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ
แต่ตอนนี้กลับคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะตอบสนองความต้องการของตัวเองได้เร็วขนาดนี้
สิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับเฟ่ยเข่อซินในตอนนี้ กลับไม่ใช่ยาช่วยหัวใจ ที่มีอยู่ตรงหน้า กลับเป็นทัศนคติที่เย่เฉินมีต่อยาช่วยหัวใจนี้
เย่เฉินโบกมือทำท่าปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “ไม่ ไม่ต้องเลยนะ！”
ขณะพูดเย่เฉินชี้ไปที่นาฬิกาแบรนด์ ปาเต็กฟิลิปป์ ที่หลิวม่านฉงมอบให้ เย่เฉินพูดแบบไม่รู้จะทำยังไงต่อ “นาฬิการเรือนนี้ผมยังไม่รู้จะจัดการกับมันยังไงเลย นี่คุณยังจะซื้อกิจการของทั้งสองบริษัทมายกให้ผม ผมจะเอาทั้งสองนี้บริษัทมาทำอะไร”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างจริงจังว่า “แต่ว่ายาช่วยหัวใจของคุณ ถ้าหากนำไปประมูล อย่างน้อยก็น่าจะประมูลได้ในราคาไม่ต่ำกว่าหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ แบบนี้ทำให้เข่อซินรู้สึกละอายใจจริงๆ……”
เย่เฉินโบกมือห้าม แล้วกำชับ “เข่อซินคุณจำไว้นะ อะไรที่ผมให้คุณ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะมีค่ามากหรือราคาถูกก็ตามล้วนเป็นน้ำใจที่ผมให้ คุณไม่ต้องรู้สึกเสียใจเมื่อได้รับของที่มีราคาถูก หรือรู้สึกกังวลเมื่อได้รับของขวัญที่มูลค่ามาก คุณแค่รับมันไว้ เรื่องอื่นนั้นไม่สำคัญเลย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...