ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4578

สรุปบท บทที่ 4578 รับมันไว้ (1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 4578 รับมันไว้ (1) – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 4578 รับมันไว้ (1) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เย่เฉินที่มองเธออยู่ ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ระยะเวลามานี้ ผมรบกวนคุณไปไม่น้อยเลย ยาช่วยหัวใจเม็ดนี้ถือเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่ผมมอบให้คุณ หวังว่าคุณหนูเฟ่ยจะไม่รังเกียจ”

เฟ่ยเข่อซินทั้งตกใจและปลื้มปริ่ม ถึงขนาดลนลานเล็กน้อย จากนั้นรีบพูดขึ้น “คุณเย่ ชีวิตของเข่อซินคุณเป็นคนช่วยเอาไว้ ถ้าเกิดไม่มีคุณ ก็ไม่มีทางที่จะมีเข่อซินในวันนี้ คุณเย่มีบุญคุณกับเข่อซินมาก สิ่งที่เข่อซินช่วยคุณทำทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่สมควรจะทำ…….”

ขณะพูด เฟ่ยเข่อซินรีบส่งยาช่วยหัวใจคืนให้กับเย่เฉิน แล้วรีบพูดว่า “คุณเย่ ยาเม็ดนี้แพงมาก เข่อซินไม่สามารถรับไว้ได้…..”

เย่เฉินที่มีท่าทางจริงจังก็ได้ยื่นยาช่วยหัวใจ วางกลับไปยังบนฝ่ามืออของเฟ่ยเข่อซินอีกครั้ง แล้วนำมือของตัวเอง กุมมือของเธอเอาไว้ เพื่อให้เธอกุมยาเม็ดนี้ให้แน่น ในเวลาเดียวกันก็พูดขึ้น “นี่คือน้ำใจเล็กๆน้อยๆของผม คุณก็รับไว้เถอะ เก็บเอาไว้กับตัว อาจจะเป็นเรื่องที่ดี”

ขณะที่พูด เย่เฉินย้ำอีกครั้ง “ถ้าไม่จำเป็น คุณอย่าเพิ่งมอบยานี้ให้กับคุณปู่ของคุณเด็ดขาด ให้เก็บไว้ที่เป็นหนทางให้ตัวเองก่อน

เมื่อเห็นท่าทีที่แน่วแน่ของเย่เฉิน ทำให้เฟ่ยเข่อซินรู้สึกตื้นตันใจ จนกลั้นน้ำตาไม่อยู่

ก่อนหน้านี้ เฟ่ยเข่อซินยังรู้สึกน้อยใจที่เย่เฉินดีกับหลิวม่านฉงมากกว่าตนเอง จนรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ

แต่ตอนนี้กลับคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะตอบสนองความต้องการของตัวเองได้เร็วขนาดนี้

สิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับเฟ่ยเข่อซินในตอนนี้ กลับไม่ใช่ยาช่วยหัวใจ ที่มีอยู่ตรงหน้า กลับเป็นทัศนคติที่เย่เฉินมีต่อยาช่วยหัวใจนี้

เย่เฉินโบกมือทำท่าปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “ไม่ ไม่ต้องเลยนะ!”

ขณะพูดเย่เฉินชี้ไปที่นาฬิกาแบรนด์ ปาเต็กฟิลิปป์ ที่หลิวม่านฉงมอบให้ เย่เฉินพูดแบบไม่รู้จะทำยังไงต่อ “นาฬิการเรือนนี้ผมยังไม่รู้จะจัดการกับมันยังไงเลย นี่คุณยังจะซื้อกิจการของทั้งสองบริษัทมายกให้ผม ผมจะเอาทั้งสองนี้บริษัทมาทำอะไร”

เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างจริงจังว่า “แต่ว่ายาช่วยหัวใจของคุณ ถ้าหากนำไปประมูล อย่างน้อยก็น่าจะประมูลได้ในราคาไม่ต่ำกว่าหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ แบบนี้ทำให้เข่อซินรู้สึกละอายใจจริงๆ……”

เย่เฉินโบกมือห้าม แล้วกำชับ “เข่อซินคุณจำไว้นะ อะไรที่ผมให้คุณ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะมีค่ามากหรือราคาถูกก็ตามล้วนเป็นน้ำใจที่ผมให้ คุณไม่ต้องรู้สึกเสียใจเมื่อได้รับของที่มีราคาถูก หรือรู้สึกกังวลเมื่อได้รับของขวัญที่มูลค่ามาก คุณแค่รับมันไว้ เรื่องอื่นนั้นไม่สำคัญเลย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน