ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4579

เมื่อได้ยินคำพูดที่จริงใจของเย่เฉินนั้น ภายในใจของเฟ่ยเข่อซินรู้สึกตื้นตันขึ้นมาในทันที

เธอเข้าใจความหมายของเย่เฉิน และก็รู้ว่า ในใจของเย่เฉิน ต้องมีที่สำหรับเธออย่างแน่นอน เธอรีบเช็ดน้ำตาที่ไม่สามารถหยุดไหลได้ แล้วพยักหน้าอย่างหนักแน่น จึงพูดขึ้น “ขอบคุณคุณเย่ เข่อซินเข้าใจแล้ว!”

เย่เฉินตอบรับ แล้วพูดว่า “กลับไปช่วยเรียนคุณปู่ของคุณด้วย ก่อนที่ผมจะออกจากสหรัฐอเมริกา ผมจะไปจะไปพบท่าน”

“ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า รีบถามกลับไปว่า คุณเย่คุณจะพบคุณปู่มีธุระอะไรไหม? ฉันจะได้ให้คุณปู่เตรียมตัวล่วงหน้า

เย่เฉินส่ายหัว “ไม่ต้องเตรียมตัวอะไรหรอก เมื่อผมได้พบกับท่าน จะบอกกับท่านว่า ไม่ต้องไปร่วมงานประมูลยาอายุวัฒนะที่จะจัดขึ้นในต้นปีหน้า”

เฟ่ยเข่อซินถามด้วยความประหลาดใจ “คุณเย่…….เพราะ…….เพราะอะไรหรือคะ?”

เย่เฉินพูดอย่างจริงจง “คุณปู่ของคุณมีความต้องการที่จะมีชีวิตมากเกินไป ถ้าหากปีหน้าท่านยังไปงานประมูลอีก ท่านไม่มีทางที่จะรับกับผลที่พ่ายแพ้ได้อย่างแน่นอน อาจจะกลายเป็นเรื่องเลวร้ายก็ได้”

พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินนิ่งไปครู่หนึ่ง มองไปที่เฟ่ยเข่อซินแล้วพูดต่อ “ถ้าท่านทุ่มวางเดิมพันทั้งหมดที่มี แต่คุณกลับมีความอดทนและเห็นใจท่าน มันมีโอกาสที่จะทำให้ตระกูลเฟ่ยทั้งตระกูลตกต่ำลงได้ สำหรับผมแล้ว ในอนาคตคุณและตระกูลเฟ่ยนั้นคือพันธมิตรที่สำคัญมาก ผมไม่อาจทนดูพันธมิตรถูกทำลายเพียงเพราะเรื่องนี้”

เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างลำบากใจ “คุณเย่…….คุณปู่เป็นคนที่……..รู้ว่าตัวเองนั้นต้องการอะไรมาโดยตลอด และเป็นคนที่ยอมทุ่มเทอย่างมาก ท่านไม่มีทางที่จะฟังใคร……..”

“ไม่เป็นไร” เย่เฉินพูดอย่างเรียบเฉย “ผมคงไม่ไปห้ามท่านโดยปากเปล่า ถ้าเป็นแบบนั้น อย่าว่าแต่ท่านเลย ถึงเป็นคนอื่นก็ไม่สามารถที่จะยอมรับฟังแน่นอน”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน