ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 458

บทที่ 458

ได้ยินหม่าหลันถามเช่นนั้น เฉียนหงเย่นก็พูดด้วยใบหน้าขอโทษว่า “ไอ้หย๋าน้องสะใภ้ วันนี้ฉันมาหาเธอ ก็อยากจะมาขอโทษเธอ.....”

จากนั้น เธอก็พูดด้วยใบหน้ารู้สึกผิดว่า “ก่อนหน้านี้ที่ตระกูลเซียว เป็นเพราะว่าฉันดูถูกคนมากไป ไม่เพียงแต่ไม่ไว้หน้าเธอ แถมยังมาว่าร้ายเธอต่อหน้านายหญิงใหญ่ตั้งหลายครั้ง ทั้งหมดเป็นฉันทำไม่ถูกเอง ฉันได้กลับมาทบทวนความผิดของตนเองแล้ว ดังนั้น ฉันก็เลยมาหาเธอ อยากจะขอโทษเธออย่างจริงจัง”

พูดจบ เธอก็กัดฟัน แล้วโค้งคำนับให้กับหม่าหลัน

หม่าหลันก็ทำอะไรไม่ถูก

นึกว่ายัยนี่จะมาหาท้าทายหาเรื่องตนเอง ไม่นึกว่าเธอจะมาโค้งคำนับขอโทษตนเอง

ตนเองเตรียมจะด่าไปชุดใหญ่ แต่พอได้ยินดังนั้น ก็ไม่รู้ว่าตนเองจะต้องวางตัวอย่างไร

ในตอนนี้ เฉียนหงเย่นเห็นหม่าหลันไม่พูดจา ก็เริ่มแสดงละคร ทั้งร้องไห้ ทั้งนั่งคุกเข่าลงที่พื้น ร้องไห้ขอร้องว่า “น้องสะใภ้ เธอยังโทษอาซ้ออยู่หรือ? ซ้อผิดไปแล้ว หลายปีมานี้ จริงๆ แล้วซ้อยังไม่เข้าใจอยู่เรื่องหนึ่ง พวกเราต่างก็เป็นสะใภ้ เป็นของนอกของตระกูลเซียว ควรจะรักกันแบบพี่น้อง รักกันดีๆ ถึงจะถูกนะ！”

พูดจบ เฉียนหงเย่นก็ตบหน้าตนเอง แล้วร้องได้พูดว่า “น้องสะใภ้คนดีของพี่ ก่อนหน้านี้ซ้อไม่รู้ความ ขอร้องอย่าได้ถือสาซ้อเลยนะ ต่อจากนี้พวกเราอยู่ด้วยกันแบบพี่น้อง ได้ไหม?”

หม่าหลันก็ตื่นเต้นอึ้งไป！

ดีสิ！

เฉียนหงเย่นผู้สูงส่ง มาคุกเข่าให้ตนเอง แล้วยังลงทุนตบหน้าตนเอง มองไปแล้วให้สะใจเสียจริงๆ ！

หลายปีมานี้ เฉียนหงเย่นเคยก้มหัวให้ตนเองเสียที่ไหน แต่ตอนนี้ ในที่สุดเธอก็สัมผัสถึงความรู้สึกที่เหยียบคนอื่นไว้แทบเท้าแล้ว ว่ามันเป็นอย่างไร

เฉียนหงเย่นเห็นใบหน้าเธอได้ใจ ในใจก็บังเกิดความโมโห แต่ปากก็ถอนหายใจพูดว่า “น้องสะใภ้ พี่พูดจากใจเลยนะ พี่เข้าใจแล้ว หลายปีนี้พี่ทำชั่วไว้เยอะ ทำอะไรกับเธอไว้บ้าง สุดท้ายมันก็ไม่ได้อะไรไม่ใช่หรือ? ตอนนี้ในรู้สึกผิดมาก ถ้าหลายปีมานี้พี่เกรงใจเธอหน่อย พวกสะใภ้อย่างเราก็คงไม่ต้องเดินมาถึงจุดนี้”