ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4592
แต่มีเรื่องหนึ่งที่เธอไม่ได้พูด นั่นก็คือเรื่องที่เย่เฉินมอบยาช่วยหัวใจให้หลิวม่านฉงหนึ่งเม็ด
เหตุผลที่เธอไม่พูดเป็นเพราะกังวลว่าเมื่อคุณปู่รู้แล้ว อาจมีความคิดอื่น ๆ ผุดขึ้นมาในสมอง
เพราะเธอรู้ความปรารถนาจะมีชีวิตอยู่ของคุณปู่ ถ้าคุณปู่เกิดความคิดชั่ววูบ แล้วคิดแย่งชิงยาช่วยหัวใจของหลิวม่านฉง เกรงว่าเขาจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่โดยไม่ได้ตั้งใจ
ไม่กล่าวถึงเรื่องอื่น ถึงแม้ว่าคุณปู่จะไปขอซื้อยาช่วยหัวใจกับหลิวม่านฉง ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูเย่เฉินแล้ว เย่เฉินจะต้องตำหนิอยู่ในใจอย่างแน่นอน
ดังนั้น เธอจึงไม่ได้เล่าเรื่องของยาช่วยหัวใจออกมา
หลังจากเฟ่ยเจี้ยนจงฟังจบ เขาก็อดที่จะถอนหายใจไม่ได้ “หลิวเจียฮุยโชคดีจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะลูกสาวของเขา ปู่คิดว่าเขาคงไม่สามารถผ่านเรื่องคราวนี้ไปได้อย่างแน่นอน!”
“ใช่ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินเห็นด้วย “คุณปู่ไม่เคยเห็นหลิวม่านฉง เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก เป็นคุณหนูจากตระกูลใหญ่ที่มีความประพฤติดีจนน่าประทับใจ โดยเฉพาะตอนที่เธอร้องไห้นั้นน่าสงสารจริง ๆ ถ้าหนูเป็นผู้ชาย หนูก็จะตกหลุมรักเธอ”
เฟ่ยเจี้ยนจง “เฮ้อ วีรบุรุษยากที่จะฝ่าด่านหญิงงาม คุณเย่เป็นคนที่มีความสามารถขนาดนั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าสาวงามแล้ว เขาอาจจะไม่สามารถควบคุมใจตนเองได้”
เฟ่ยเข่อซินยักไหล่และกล่าวว่า “ความรู้สึกที่คุณเย่มีต่อหลิวม่านฉงนั้น เป็นความเห็นอกเห็นใจมากกว่า ถึงแม้ว่าประสบการณ์ในวัยเด็กของทั้งสองจะแตกต่างกัน แต่ก็มีหลายอย่างเหมือนกัน คนน่ะ! สิ่งยากที่สุดคือการแบ่งปันความรัก เมื่อผู้ชายกับผู้หญิงค้นพบความสัมพันธ์เดียวกันในเรื่องที่สำคัญมาก ความเสน่หาแบบนั้นไม่สามารถควบคุมได้”
ตอนที่คุณปู่ถามคำถามนี้ เฟ่ยเข่อซินรู้สึกสับสนเล็กน้อย
แต่โชคดีที่เย่เฉินได้สั่งเรื่องนี้กับเธอไว้ล่วงหน้าแล้ว ดังนั้นไม่ถึงกับทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก
ดังนั้น เธอจึงกล่าวอย่างสงบว่า “คุณปู่ ระหว่างทางกลับมา คุณเย่บอกว่าการกระทำหลายอย่างของตระกูลเฟ่ยในช่วงที่ผ่านมา ทำให้เขาพอใจมาก ดังนั้นไม่นานเขาจะมาเยี่ยมคุณปู่ที่นครนิวยอร์กด้วยตนเอง เพื่อขอบคุณซึ่งหน้า”
เฟ่ยเจี้ยนจงรู้สึกประหม่าเล็กน้อยและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เข่อซิน คุณเย่พูดแบบนั้นจริง ๆหรือ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...