ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4592

แต่มีเรื่องหนึ่งที่เธอไม่ได้พูด นั่นก็คือเรื่องที่เย่เฉินมอบยาช่วยหัวใจให้หลิวม่านฉงหนึ่งเม็ด

เหตุผลที่เธอไม่พูดเป็นเพราะกังวลว่าเมื่อคุณปู่รู้แล้ว อาจมีความคิดอื่น ๆ ผุดขึ้นมาในสมอง

เพราะเธอรู้ความปรารถนาจะมีชีวิตอยู่ของคุณปู่ ถ้าคุณปู่เกิดความคิดชั่ววูบ แล้วคิดแย่งชิงยาช่วยหัวใจของหลิวม่านฉง เกรงว่าเขาจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่โดยไม่ได้ตั้งใจ

ไม่กล่าวถึงเรื่องอื่น ถึงแม้ว่าคุณปู่จะไปขอซื้อยาช่วยหัวใจกับหลิวม่านฉง ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูเย่เฉินแล้ว เย่เฉินจะต้องตำหนิอยู่ในใจอย่างแน่นอน

ดังนั้น เธอจึงไม่ได้เล่าเรื่องของยาช่วยหัวใจออกมา

หลังจากเฟ่ยเจี้ยนจงฟังจบ เขาก็อดที่จะถอนหายใจไม่ได้ “หลิวเจียฮุยโชคดีจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะลูกสาวของเขา ปู่คิดว่าเขาคงไม่สามารถผ่านเรื่องคราวนี้ไปได้อย่างแน่นอน!”

“ใช่ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินเห็นด้วย “คุณปู่ไม่เคยเห็นหลิวม่านฉง เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก เป็นคุณหนูจากตระกูลใหญ่ที่มีความประพฤติดีจนน่าประทับใจ โดยเฉพาะตอนที่เธอร้องไห้นั้นน่าสงสารจริง ๆ ถ้าหนูเป็นผู้ชาย หนูก็จะตกหลุมรักเธอ”

เฟ่ยเจี้ยนจง “เฮ้อ วีรบุรุษยากที่จะฝ่าด่านหญิงงาม คุณเย่เป็นคนที่มีความสามารถขนาดนั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าสาวงามแล้ว เขาอาจจะไม่สามารถควบคุมใจตนเองได้”

เฟ่ยเข่อซินยักไหล่และกล่าวว่า “ความรู้สึกที่คุณเย่มีต่อหลิวม่านฉงนั้น เป็นความเห็นอกเห็นใจมากกว่า ถึงแม้ว่าประสบการณ์ในวัยเด็กของทั้งสองจะแตกต่างกัน แต่ก็มีหลายอย่างเหมือนกัน คนน่ะ! สิ่งยากที่สุดคือการแบ่งปันความรัก เมื่อผู้ชายกับผู้หญิงค้นพบความสัมพันธ์เดียวกันในเรื่องที่สำคัญมาก ความเสน่หาแบบนั้นไม่สามารถควบคุมได้”

ตอนที่คุณปู่ถามคำถามนี้ เฟ่ยเข่อซินรู้สึกสับสนเล็กน้อย

แต่โชคดีที่เย่เฉินได้สั่งเรื่องนี้กับเธอไว้ล่วงหน้าแล้ว ดังนั้นไม่ถึงกับทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก

ดังนั้น เธอจึงกล่าวอย่างสงบว่า “คุณปู่ ระหว่างทางกลับมา คุณเย่บอกว่าการกระทำหลายอย่างของตระกูลเฟ่ยในช่วงที่ผ่านมา ทำให้เขาพอใจมาก ดังนั้นไม่นานเขาจะมาเยี่ยมคุณปู่ที่นครนิวยอร์กด้วยตนเอง เพื่อขอบคุณซึ่งหน้า”

เฟ่ยเจี้ยนจงรู้สึกประหม่าเล็กน้อยและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เข่อซิน คุณเย่พูดแบบนั้นจริง ๆหรือ?”