ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4598

หม่าหลันถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “การย้ายบ้านบ่อยนั้นมันลำบากจริง ๆ”

เฉินลี่ผิงกล่าวว่า “การย้ายบ้านนั้นไม่เป็นไรหรอก ช่วงหลายปีที่ผ่านมา พวกเราย้ายไปไหนก็ซื้อบ้านที่นั่น ส่วนบ้านที่พวกเราพักอาศัยอยู่ตอนนี้ เพิ่งซื้อเมื่อปีที่แล้ว”

หม่าหลันรู้สึกตกตะลึงกับการเงินของครอบครัวเฉินลี่ผิง เธอพูดถึงการซื้อบ้านเหมือนกับการเล่นขายของ และซื้อโดยไม่ตั้งใจ

ดังนั้นเธอจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พี่เฉิน ราคาบ้านในนครนิวยอร์กแพงมากใช่ไหม?”

เฉินลี่ผิงยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ความจริงแล้วมันก็พูดยากน่ะ ถ้าเป็นทำเลทอง ราคาบ้านสูงตามมูลค่าของมัน การซื้อบ้านในสถานที่นี้ไม่ใช่การบริโภค แต่เป็นการลงทุน”

หม่าหลันอดไม่ได้ที่จะถามว่า “การซื้อห้องชุดในนครนิวยอร์กนั้นราคาเท่าไหร่?”

เฉินลี่ผิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และกล่าวว่า “ถ้าซื้อแฟลตขนาดใหญ่ในแมนฮัตตัน ต้องเตรียมเงินสิบหรือยี่สิบล้านดอลลาร์ ส่วนคฤหาสน์ในลองบีชนั้นราคาเริ่มต้นสามสิบหรือห้าสิบล้านดอลลาร์”

หม่าหลันตกใจจนพูดไม่ออก จากนั้นกล่าวโพล่งออกมาว่า “แพงจริง ๆ.....”

“ก็โอเคน่ะ” เฉินลี่ผิงจำได้ว่าหม่าหลันเคยคุยอวดว่าตนเองอาศัยอยู่ใน Tomson Riviera และขับรถโรลส์-รอยซ์ เธอจึงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คฤหาสน์ Tomson Riviera ขนาดใหญ่ของครอบครัวคุณ ถ้าเปลี่ยนเป็นเงินดอลลาร์แล้ว ก็สามารถซื้อบ้านที่ค่อนข้างดีในนครนิวยอร์กได้”

หม่าหลันยิ้มและพยักหน้า แต่เธอก็อดที่จะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจไม่ได้

เธอรู้สึกว่าเมื่อตนเองเทียบกับเฉินลี่ผิงแล้ว ต่างกันมาก ถึงแม้ว่าตนเองจะพักอาศัยอยู่ในบ้านหรูและขับรถหรู แต่สองสิ่งนี้ไม่ใช่ของตนเอง ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เธอไม่มีทรัพย์สินที่เป็นของตนเองจริง ๆ ตอนนี้เธอมีแค่สร้อยคอโกลเดรสดรีมสองเส้นเท่านั้น

แต่สถานการณ์ของเฉินลี่ผิงไม่เหมือนกัน ตามที่เฉินลี่ผิงพูด เมื่อก่อนเธอทำธุรกิจในหัวเซี่ยและหาเงินได้ไม่น้อย กระทั่งหลังจากเธอมาที่สหรัฐอเมริกาแล้ว เธอลงทุนในตลาดหุ้นสหรัฐและอสังหาริมทรัพย์ก็ได้ผลตอบแทนสูงเช่นกัน เธอเป็นหญิงแกร่ง แล้วเธอยังบอกว่าตนเองเป็นคนให้เงินทุนเริ่มต้นทำธุรกิจในสหรัฐอเมริกาแก่ลูกชายอีกด้วย หม่าหลันรู้สึกว่าเธอทั้งร่ำรวยและมีความสามารถ เก่งกว่าตนเองมาก