ขณะนี้ หม่านจินซานกับหม่านหยิงเจี๋ยสองพ่อลูกได้เริ่มชนแก้วกันแล้ว
ดูเหมือนทั้งสองจะชอบดื่มมาก พ่อยกแก้วขึ้นแล้วชนแก้วกับลูกชาย หลังจากสองคนเพิ่งดื่มเสร็จ ลูกชายก็ยกแก้วขึ้นมาอีกครั้งแล้วชนแก้วกับพ่อ
ภรรยาของหม่านหยิงเจี๋ยที่นั่งอยู่ด้านข้างก็ไม่สนใจ เธอทานอาหารและเล่นโทรศัพท์มือถือไปด้วย ไม่ค่อยพูดอะไร
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เย่เฉินไม่สบายใจก็คือถึงแม้ว่าหม่านหยิงเจี๋ยจะดื่มเหล้าตลอด แต่เขามักจะหาโอกาสเหลือบมองเซียวชูหรันภรรยาของตนเองอย่างเงียบ ๆ
ยิ่งไปกว่านั้น สายตาที่เจ้าชู้ของเขา แค่มองแวบเดียวก็สามารถมองออกว่าเขามีเจตนาไม่ดี
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะมองด้วยสายตาที่เตือนกลับไป ในที่สุดหม่านหยิงเจี๋ยก็สงบลงเล็กน้อย
สิ่งที่แปลกคือภรรยาของหม่านหยิงเจี๋ยเงยหน้าขึ้นคีบผักเป็นครั้งคราว เธอดูออกว่าสามีของตนเองแอบมองเซียวชูหรันเป็นครั้งคราว
เพียงแต่เย่เฉินไม่เห็นเธอส่งสัญญาณขัดขวางใด ๆ
โดยปกติในสถานการณ์ดังกล่าวแล้ว ถึงแม้ว่าภรรยาจะไม่สามารถโกรธสามีต่อหน้าคนอื่นได้ แต่อย่างน้อยเธอก็ควรขยิบตาเพื่อเตือนเขา หรือทำการเตือนอยู่ใต้โต๊ะเพื่อให้เขาสงบลง
แต่ซุนฮุ่ยน่ากลับไม่สนใจว่าหม่านหยิงเจี๋ยกำลังมองใครอยู่ ราวกับว่าเรื่องทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอ
ดังนั้นทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารดูแปลกเล็กน้อย หม่าหลันกับเฉินลี่ผิงกำลังสนทนาอย่างคึกคัก ส่วนหม่านจินซานกับหม่านหยิงเจี๋ยกำลังดื่มได้ที่ ในขณะที่ซุนฮุ่ยน่าเอาแต่เล่นด้วยโทรศัพท์ โดยปล่อยให้เย่เฉินกับเซียวชูหรันนั่งมองหน้ากัน
หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว หม่าหลันกับเฉินลี่ผิงสนทนากันอีกสักครู่ จากนั้นก็เตรียมกลับด้วยความอาลัยอาวรณ์
ก่อนจากหม่าหลันเตือนเฉินลี่ผิงว่า “พี่เฉิน อีกสักครู่อย่าลืมส่งนามบัตรวีแชทเพื่อนคุณมาให้ฉันด้วยน่ะ”
“โอเค โอเค แม่รู้แล้ว!”
ขณะที่หม่าหลันพูด เธอมีแผนอยู่ในใจแล้ว เธอวางแผนว่าหลังจากกลับไปแล้ว เธอจะขายสร้อยคอทันที จากนั้นแลกเป็นเงินเป็นดอลลาร์ และเปิดบัญชีหุ้นสหรัฐ แล้วเรียนรู้วิธีเล่นหุ้นกับเฉินลี่ผิง
ก่อนห้านั้นเธอใช้เงินไปหมด จึงไปสหรัฐอเมริกาด้วยความจำใจ ทำให้เธอเข้าใจเรื่องหนึ่ง คนไม่สามารถไม่มีเงินได้ มิเช่นนั้นถึงแม้ว่าคุณจะอาศัยอยู่ใน Tomson Riviera และขับรถโรลส์รอยซ์ ถ้าคุณไม่มีข้าวกิน ก็คือไม่มีข้าวกิน
ดังนั้น ตอนนี้เธอจึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะสามารถเก็บสะสมเงินเป็นของตนเอง เพื่อต่อไปเธอจะได้มีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น
อย่างไรก็ตาม เธอไม่พูดเรื่องนี้ต่อหน้าลูกสาวอย่างแน่นอน ดังนั้นเธอจึงกล่าวว่า “แม่แค่ถามด้วยความอยากรู้เท่านั้น ลูกวางใจเถอะ แม่จะไม่ซื้อหุ้นหรอก หุ้นพวกนั้นเป็นล้วนเป็นการหลอกลวง”
เซียวชูหรันพยักหน้าและกล่าวด้วยความโล่งอกว่า “คุณแม่รู้ก็ดีแล้ว อย่าฝันว่าจะสามารถร่ำรวยในชั่วข้ามคืนได้!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...