ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4601

หลังจากไปส่งครอบครัวของหม่าหลัน สี่คนที่เดิมทีมีสีหน้าอ่อนโยน พลันแปรเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่ง

สีหน้าของเฉินลี่ผิงเริ่มเย็นชา ส่วนอีกสามคน กลับมีความรู้สึกได้จุดจบ และความโล่งอกโล่งใจ

เฉินลี่ผิงดึงสีหน้าพร้อมเดินกลับเข้ามา ตรงมานั่งบนโซฟา เงยหน้าขึ้นมองหม่านจินซาน และหม่านหยิงเจี๋ย เอื้อมมือไปหยิบแก้วปาลงข้างๆเท้าของพวกเขา จนทั้งสองตกใจสะดุ้งถอยหลังพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

จากนั้น เฉินลี่ผิงก็หลุดด่าออกมายกใหญ่ว่า “พวกแกมันระยำ วันๆเอาแต่กินเหล้า! ไม่ว่าตอนไหน เหล้าเป็นพ่อพวกแกหรือไง แค่ได้กลิ่นก็มอมเมาพวกแกจนสติหาย! อะไรสำคัญอะไรไม่สำคัญแกสองคนไม่รู้เหรอ?! ถ้ายังแก้นิสัยเสียๆพวกนี้ไม่ได้ ก็พากันไสหัวไปให้พ้น!”

เธอพูดพร้อมกับชี้หน้าซุนฮุ่ยน่าที่อายุราวๆสามสิบ ตะคอกด่าออกมาว่า “แล้วก็แก! วันๆเอาแต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ โทรศัพท์บ้านั่นมันมีอะไรดีนักหนา? เล่นแล้วเงินมันจะงอกออกมาจากโทรศัพท์หรือไง?！”

ทั้งสามคนถูกด่าจนทำตัวไม่ถูก หม่านหยิงเจี๋ยจึงอธิบายอย่างประหม่าว่า “ป้าเหมย พวกฉันก็แค่เห็นว่าให้ป้ากับคนแซ่หม่าคุยกันก็พอแล้ว……ป้าออกโรงเอง เราสามคนนอกจากผสมโรงแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ยิ่งพูดเยอะก็ยิ่งผิดเยอะ สู้ไม่พูดเลยดีกว่า……”

“หยุดพล่าม!” เฉินลี่ผิงเอ่ยพูดเสียงเย็น “ครั้งนี้ถ้าหม่าหลันมาคนเดียวก็คงไม่เป็นอะไร แต่ประเด็นคือเธอพาลูกสาวกับลูกเขยมาด้วย ถ้าเกิดพวกเขาจับพิรุธได้จะทำยังไง?！ตอนนี้ลูกค้าที่ญี่ปุ่นเกาหลีรอไม่ไหวแล้ว เราไม่มีเหยื่อล่ออย่างอื่นแล้วด้วย ถ้าเกิดมีอะไรผิดพลาด จนเบื้องบนสั่งลงโทษ ฉันก็ช่วยอะไรพวกแกไม่ได้หรอก!”