เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4608

“ได้เลย” หม่าหลันพิมพ์ข้อความตอบกลับไป จากนั้นก็ทำทีเป็นถามเย่เฉินว่า “จริงสิลูกเขย แกเพิ่งกลับมาจากเกาะฮ่องกางไม่ใช่เหรอ? แกรู้ไหมว่าถนนชือซุนคือที่ไหน?”

เย่เฉินเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ “แม่ครับ ทำไมจู่ๆถามคำถามนี้ล่ะ?”

หม่าหลันพูดปดว่า “ฉันก็ส่องหน้าไทม์ไลน์ไปเรื่อย เห็นมีคนหนึ่งบอกว่าสถานที่แห่งนี้มีชื่อเสียงมาก ฉันเพิ่งเคยได้ยินครั้งแรก ก็เลยลองถามแกดูนี่ไง”

เย่เฉินไม่ได้คิดอะไรมาก ตอบกลับไปว่า “ถนนชือซุนเป็นย่านที่มีแต่คฤหาสน์หรูๆ บ้านราคาแพงๆแทบจะอยู่ในย่านนี้หมด อีกอย่างคนที่อาศัยอยู่ในย่านนี้ก็มีแต่พวกเศรษฐีทั้งนั้น”

“แม่เจ้า!” เมื่อหม่าหลันได้ยินแบบนี้ ก็ส่งเสียงอุทานออกมา “ทำไมที่แห่งนี้ฟังดูเจ๋งจังเลยล่ะ！”

ขณะที่พูด ในใจของหม่าหลันก็ยิ่งเลี่ยมใสในตัวของจงชิวฮวา

เธอไม่รู้ตัวเลยว่า ในระหว่างที่ทั้งสองยังไม่ได้เจอกัน นักต้มตุ๋นได้ทำการสร้างภาพลักษณ์เศรษฐีที่หาตัวจับได้ยากให้เธอตายใจ ผ่านคำพูดคำจาและวิธีที่พิเศษ

หม่าหลันในตอนนี้ ตื่นเต้นแทบทนไม่ไหว เธอเริ่มวางการเดินทางของตัวเองที่กำลังจะเกิดขึ้นในเวลาต่อมา เที่ยวเล่นอยู่ที่นิวยอร์กสองวัน จากนั้นก็บินไปที่เกาะฮ่องกาง ไปใช้ชีวิตอยู่ในย่านเศรษฐีของที่นั่นสักสองสามวัน

พอถึงตอนนั้นเธอต้องมีเพื่อนเยอะขึ้นแน่ๆ ดีเหมือนกันเธอจะได้โพสต์อวดเพื่อนในอินเทอร์เน็ต ว่าตัวเองได้ชีวิตโอ่อ่าแค่ไหน

……

ครั้งนี้เย่เฉินเลือกโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงสาขานิวยอร์กของตระกูลเย่

เฉินจื๋อข่ายนัดแนะทางโรงแรมไว้ล่วงหน้าแล้ว ว่าให้เตรียมห้องไว้ให้เย่เฉิน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน