ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 461
บทที่ 461
ในตอนนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะกระซิบกับพ่อตาว่า "คุณพ่อ คุณน้าหานที่ทุกคนพูดถึง เป็นคนไหนกันแน่?"
เซียวฉางควนเหลือบตามอง และตำหนิเบาๆว่า "อย่าไปยุ่งเรื่องของคนอื่น!"
เย่เฉินยักไหล่ และไม่พูดอะไรอีก
แต่กลับเป็นพันหยวนหมิงเคยเจอผู้คนมาเยอะ ดังนั้นสีหน้าจึงเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส เริ่มแนะนำเจ้าหนุ่มคนนี้ให้กับทุกคน แล้วพูดว่า "ทุกท่านผมจะแนะนำให้ทุกคน นี่คือลูกเขยของผมจางเจี้ยน เขาทำอินเตอร์เน็ตอุตสาหกรรม ก่อตั้งบริษัทของตัวเอง เดี๋ยวนี้บริษัทก็กำลังจะบุกเบิกกิจการเข้าสู่ตลาดแล้ว"
"จะออกสู่ตลาดเหรอ" โจวชิ่งอดไม่ได้ที่จะถามอย่างชื่นชมว่า "หลังจากเข้าสู่ตลาดแล้ว บริษัทก็น่าจะมีมูลค่ากว่าหลายร้อยล้านนะ?"
"หลายร้อยล้านเหรอ?" พันหยวนหมิงเบะปาก แล้วพูดว่า "อย่าพูดถึงการเริ่มต้นด้วยเงินพันล้าน! คุณก็ไม่คิดดูดีๆ ตอนนี้การออกสู่ตลาดยากนะ บริษัทที่ไม่มีกำลังมากพอ ก็ไม่สามารถผ่านการตรวจสอบที่มากมายจากคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์ขนาดนี้ได้?”
พูดไป พันหยวนหมิงก็พูดอย่างภาคภูมิใจในตัวเองมากว่า “ผมจะบอกพวกคุณนะ รอให้บริษัทของลูกเขยผมเข้าสู่ตลาด มูลค่าในตลาดต้องมากกว่าพันล้าน ผลประกอบการบริษัทของพวกเขาสองปีมานี้พุ่งสูงอย่างน่ากลัว หากพวกคุณสนใจที่อยากหาเงินนะ ถึงเวลานั้นพวกคุณต้องซื้อหุ้นส่วนในบริษัทของพวกเขา! "
ลูกเขยของพันหยวนหมิงจางเจี้ยน รีบพูดว่า "คุณพ่อ ท่านอย่าช่วยผมคุยโม้เลย ผมก็เป็นแค่นักธุรกิจที่เพิ่งจะมีความสำเร็จแค่เล็กน้อย เพื่อนเรียนเก่าแก่ของท่านถึงจะเป็นเสือซ่อนเล็บ คนรุ่นหลังอย่างผมไม่สามารถเทียบได้หรอกครับ?"
ความอ่อนน้อมถ่อมตนของจางเจี้ยน ได้รับความโปรดปรานชื่นชมจากคนในงานไม่น้อย
ชายชราที่ทั้งศีรษะเต็มไปด้วยผมขาวอุทานว่า "ไอ้หยาหยวนหมิง ลูกเขยของคุณคนนี้ประสบความสำเร็จตั้งวัยหนุ่ม แถมยังปฏิบัติต่อคนอย่างอ่อนน้อมถ่อมตนและเรียบง่าย เป็นลูกเขยที่เก่งรอบด้านจริงๆ!"
แต่เซียวฉางควนอึดอัดจริงๆ สีหน้าดูไม่ได้ อดไม่ได้ที่จะด่าในใจ พันหยวนหมิงคนนี้ เหยียบจมูกขึ้นหน้าจริงๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้าก็เริ่มพูดจาเสียดสีแดกดันสารพัด ก็แค่เพราะว่าเมื่อหลายปีที่แล้วตามจีบหานเหม่ยฉิงไม่ติด? ถึงขนาดหลายปีที่ผ่านมายังมีปัญหากับผม?
พันหยวนหมิงเห็นเขาไม่สนใจคำพูดคนอื่น ตั้งใจเยาะเย้ยว่า “เฮ้ย เซียวฉางควน ผมใจดีช่วยแนะนำงานให้คุณ อย่างน้อยคุณก็พูดสักประโยคสิ?”
พูดจบเขาก็มองไปที่เย่เฉินอีกครั้งและพูดอย่างไม่พอใจ "ไอ้หนู พ่อตานายอายุมากแล้ว สมองไม่ค่อยดี บางทีไม่รู้มารยาทก็ให้อภัยได้อยู่ หรือว่านายก็เหมือนกัน ไม่รู้จักมารยาทพื้นฐานหรอ?”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "คุณอา ไม่ปิดบังท่าน จ้างผมทำงาน เงินเดือนสูงนะ"
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...