ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4610

เฟ่ยเจี้ยนจงรีบกล่าว “ไม่มีปัญหา งั้นเรียนเชิญคุณเย่ที่ห้องหนังสือ!”

ต่อมา เฟ่ยเข่อซินก็พยุงเฟ่ยเจี้ยนจง เดินเข้าไปในคฤหาสน์พร้อมเย่เฉิน

คนอื่นๆที่เหลือ ยังคงยืนอยู่กับที่

พวกเขารู้ ที่เย่เฉินมาหาคุณท่านเฟ่ยและเฟ่ยเข่อซินต้องมีเรื่องจะพูดแน่นอน พวกเขาไม่มีสิทธิ์ตามเข้าไปอยู่แล้ว และตั้งแต่ที่เฟ่ยฮ่าวหยางถูกเล่นงานจนตาย เย่เฉินในสายตาของคนตระกูลเฟ่น ก็ได้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหนือธรรมชาติ ดังนั้นพวกเขาจึงยืนอยู่กับที่โดยไม่ได้นัดหมาย รอจนกว่าเย่เฉินจะออกมา และส่งเขากลับบ้านพร้อมทำความเคารพ

ด้านเย่เฉิน มาถึงห้องหนังสือพร้อมสองปู่หลาน

เมื่อทั้งสามเดินมาถึงโต๊ะหนังสือราคาแพง เฟ่ยเจี้ยนจงก็เ่อยแนะนำว่า “คุณเย่ ปัจจุบันเฟ่ยเข่อซินเป็นผู้นำตระกูลแล้ว ตำแหน่งเจ้าของโต๊ะตัวนี้ ผมก็มอบให้เธอแล้ว เพราะงั้นเรียนเชิญคุณนั่งที่นั่งสำหรับแขกตรงข้ามเข่อซินได้เลย!”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ เขาเข้าใจความหมายที่คุณท่านเฟ่ยจะสื่อ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการอยากบอกเขาว่า ตอนนี้อีกฝ่ายได้มอบทุกอำนาจทุกอย่างในตระกูลเฟ่ยให้เฟ่ยเข่อซินหมดแล้ว

ตำแหน่งที่นั่งของโต๊ะหนังสือตัวนี้มีลำดับความสำคัญ เนื่องจากตำแหน่งที่นั่งของเจ้าบ้านเป็นที่นั่งสำหรับแค่คนเดียว ดังนั้นเมื่อเปรียบเทียบกับที่นั่งของแขกตรงข้ามจึงถือว่ากว้างกว่ามาก แถมยังอยู่สูงกว่าด้วย

การออกแบบในลักษณะนี้ เป็นการออกแบบให้เหมือนบัลลังก์ของจักรพรรดิ เพื่อแสดงให้เห็นถึงตำแหน่งผู้นำตระกูล

ในตอนนี้เองเฟ่ยเข่อซินก็พูดออกมาอย่างประหม่าว่า “คุณเย่ คุณก็อยู่ด้วย เข่อซินจะกล้านั่งสูงกว่าคุณได้ยังไง…..เรียนเชิญคุณนั่งในตำแหน่งผู้นำตระกูลเถอะ”

เย่เฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย โบกมือเบาๆพร้อมกับเอ่ยว่า “คุณเป็นผู้นำของตระกูลนี้ ไม่ว่าใครมาก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ คุณใหญ่ที่สุดที่นี่ ผมเป็นแค่แขกไม่กล้าถือสิทธิ์แสดงบทบาทเจ้าบ้านหรอก”