เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4619

ขณะที่พูด เธอก็ตบไหล่หม่าหลันไปด้วย แล้วพูดกลั้วยิ้มว่า “ไปถึงเกาะฮ่องกางแล้วก็ขอให้เอ็นจอยล่ะ ฉันให้พ่อบ้านเตรียมห้องไว้ให้เธอแล้ว ผ้าปูที่นอนยี่ห้อHastenในห้องผืนหนึ่งราคาเป็นล้าน ขึ้นชื่อได้ว่าเป็นผ้าปูที่ดีที่สุในโลก เพราะงั้นเธอต้องซึมซับไว้เยอะๆนะ”

“ได้ๆๆ!” หม่าหลันได้ยินแบบนั้นก็แทบตัวลอย รีบพูดว่า “งั้นเอาอย่างที่พูดก็แล้วกัน ฉันจะไปรอเธอที่เกาะฮ่องกางนะ!”

“ได้！”จงชิวฮวาพยักหน้า เอ่ยขึ้น “อาการแม่ฉันไม่ค่อยดี ฉันคงต้องรีบไปก่อน เดี๋ยวฉันส่งเบอร์กับแชทของเธอให้พ่อบ้านทางเกาะฮ่องกาง เขาจะได้เตรียมตัวไว้ล่วงหน้า”

หม่าหลันเอ่ยขึ้น “ได้เลย!”

จงชิวฮวาส่งกระเป๋าใบนั้นให้หม่าหลัน พร้อมกล่าวอย่างขอบคุณ “หม่าหลัน ฝากของพวกนี้ด้วยนะ!”

หม่าหลันพูดยิ้มๆ “ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง!”

จิงชิวฮวาพยักหน้าอย่างพอใจ จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้องรับรอง

หลังจากที่เธอเดินออกไป หม่าหลันก็ออกแรงลากกระเป๋าใบใหญ่ทั้งสองใบ เดินออกไปข้างนอกอย่างช้าๆ

เมื่อจงชิวฮวาออกมาจากสนามบิน ก็รีบมุดเข้ามาในรถที่จอดรออยู่ก่อนแล้ว ส่วนคนขับก็คือคนที่เพิ่งคุยสายด้วยเมื่อกี้ เพื่อนร่วมแก๊งที่แอบฟังบทสนทนาของเธอและหม่าหลันนั่นเอง

เมื่อจงชิวฮวาขึ้นมาบนรถ เขาก็สตาร์ทรถไปพลาง เอ่ยถามยิ้มๆไปพลาง “นังนามสกุลหม่านั่นติดกับแล้วเหรอ?”

“แน่นอนสิ” จงชิวฮวาพูดยิ้มๆ “ฉันออกไม้ตายขนาดนี้ เปอร์เซ็นต์ที่จะล่อเหยื่อไม่ได้มีน้อยมาก”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน