ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4620

สรุปบท บทที่ 4620 เหลิงจนลืมตัว2: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 4620 เหลิงจนลืมตัว2 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 4620 เหลิงจนลืมตัว2 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ชายคนนั้นถอนหายใจ: “ถ้าจะไปลาสเวกัส ต้องรอให้หม่าหลันอะไรนั่นไปถึงเกาะฮ่องกางก่อน...”

จงชิวฮวาพูดอย่างเรียบนิ่ง "จะทำสำเร็จหรือเปล่า เราจะรู้ได้อย่างช้าที่สุดก็ในคืนพรุ่งนี้"

พูดจบ เธอก็หยิบมือถือออกมาโทรออก

สายโทรศัพท์ถูกกดรับอย่างรวดเร็ว และจงชิวฮวาก็เอ่ยถามเธอว่า "หม่าหลันตรวจสัมภาระแล้วหรือยัง?"

ผู้หญิงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ ทำทีเป็นนักท่องเที่ยว กำลังนังพักอยู่ข้างเคาน์เตอร์เช็คอินของสายการบินที่หม่าหลันต้องนขึ้นเครื่อง

มองเผินๆอาจจะเหมือนว่าเธอกำลังเล่นโทรศัพท์ แต่จริงๆแล้วเธอกำลังสังเกตการณ์ตรงเคาน์เตอร์เช็คอิน รอให้หม่าหลันปรากฏตัว

เมื่อครึ่งนาทีที่แล้ว เธอเห็นหม่าหลันลากกระเป๋าเดินทางสองใบ เธอจึงต้องคอยจดจ้องการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายเอาไว้

สำหรับกลุ่มของพวกเขา มีอุปสรรคสองอย่างที่ต้องผ่าน เพื่อหลอกลวงมือใหม่ให้ช่วยขนย้ายสินค้าผิดกฎหมาย หนึ่งคือจุดตรวจที่จุดออกเดินทาง และอีกหนึ่งคือจุดตรวจที่ปลายทาง

ซึ่งเธอมาอยู่ที่นี่เพื่อเฝ้าดูเพื่อให้แน่ใจว่า หม่าหลันสามารถจัดการกับสินค้าของพวกเขาได้ด้วยตาของเธอเอง

ท้ายที่สุด พวกเขายังกังวลว่าจะต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ต้องคนขนสินค้าลอบแว้งกัด

พวกเขาเคยมีเรื่องแบบนี้มาก่อน เมื่ออีกฝ่ายเห็นว่าพวกเขามอบกระเป๋าเดินทางให้ ก็เกิดอาการโลภ จึงออกจากสนามบินพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง เจ้าหน้าที่ติดต่อที่ปลายทางรอเครื่องบินมาถึงก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่น สุดท้ายพอกลับมาตรวจสอบ ก็พบว่าถูกแว้งกัดเสียแล้ว

ดังนั้นตั้งแต่นั้นมา จงชิวฮวาและคนอื่น ๆ จึงได้เปลี่ยนวิธีการของพวก โดยพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแสดงตัวเองว่าเป็นเศรษฐีแนวหน้า และให้สัญญากับอีกฝ่ายว่าจะได้รับประโยชน์ต่างๆ พยายามเป่าหูไม่ให้อีกฝ่ายมีความคิดที่จะหอบสินค้าหนี

ทางผู้หญิงที่เฝ้าดูเธออยู่ใกล้ๆ เมื่อเห็นเธอเช็คอินและกระเป๋าเดินทางของเธอก็ถูกส่งไปโดยสายพานลำเลียง ก็โล่งใจและลุกขึ้นเดินออกไปจากสนามบินทันที

หม่าหลันหอบHermesของเธอ ไปที่ช่องตรวจวีไอพีอย่างสบาย ๆ เมื่อแสดงบอร์ดดิ้งพาสชั้นเฟิร์สคลาส เธอก็ได้รับการบริการที่อบอุ่นจากพนักงานทันที

ในขณะที่คนอื่นๆ ยังคงเข้าคิวรอตรงจุดตรวจ หม่าหลันก็เสร็จสิ้นการตรวจสอบอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงไปยังห้องรับรอง ในบริเวณใกล้เคียงเพื่อพักผ่อน

ในเวลาเดียวกัน กระเป๋าเดินทางสองใบที่เธอเช็คอิน ก็เข้าคิวเพื่อผ่านเครื่องตรวจความปลอดภัยที่สนามบินทีละใบ

ในระหว่างขั้นตอนนี้ หากไม่พบสิ่งผิดปกติ กระเป๋าก็จะถูกส่งขึ้นไปยังห้องโดยสาร แต่ถ้าพบความผิดปกติ เจ้าหน้าที่จะเปิดกระเป๋าเพื่อตรวจสอบทันที

โดยทั่วไปแล้วของเถื่อนที่ซ่อนไว้ โดยพื้นฐานแล้วจะถูกปกปิดไว้อย่างดี นอกจากนี้ ความเสี่ยงในการออกนอกประเทศยังน้อยกว่าการเข้าประเทศมาก ดังนั้น ข้อนี้จะค่อนข้างผ่อนคลาย และโอกาสที่จะทำสำเร็จอย่างน้อยก็มีถึง50% ถ้าหากผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยทางออกได้สำเร็จ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน