ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4621

อย่างไรก็ตาม การตรวจคนเข้าเมืองหลังเครื่องลงจอดจะเข้มงวดกว่ามาก เนื่องจากหลายประเทศและภูมิภาคมีมาตรฐานการเข้าประเทศที่เข้มงวด และบางประเทศไม่อนุญาตให้นำผลไม้สดใดๆเข้ามา แม้ว่าจะเป็นผลไม้ที่ผู้โดยสารนำขึ้นมากินบนเครื่องแล้วกินไม่หมด หากตรวจสอบแล้วพบว่ามีเหลืออยู่ ก็จะถูกลงโทษอย่างหนักเช่นกัน

ดังนั้น การทดสอบที่ยากที่สุด จึงอยู่ที่จุดตรวจคนเข้าเมือง

ซึ่งจุดนี้ โอกาสในการทำสำเร็จจะลดลงเหลือเพียงประมาณ 30%

เมื่อรวมกับ 50% ในระยะแรก อัตราการผ่านโดยรวมจะอยู่ที่ประมาณ 15%

เป็นเพราะอัตราความสำเร็จต่ำมาก ราคาของของเถื่อนชนิดใหม่นี้จึงมีราคาสูงอย่างน่าประหลาดใจในเอเชียตะวันออก ราคาต่อกรัมสูงถึงสองพันดอลลาร์ ซึ่งเป็นสินค้าที่ใช้เฉพาะในกลุ่มมหาเศรษฐี

ตราบใดที่หม่าหลันสามารถลงจอดบนเกาะฮ่องกางได้สำเร็จ และผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองได้ในครั้งนี้ของเถื่อนที่เธอถืออยู่ก็จะมีมูลค่ามากกว่าสิบล้านดอลลาร์

ในเวลานี้เอง หม่าหลันนั่งอยู่ในเลานจ์สุดหรูระดับเฟิร์สคลาส กำลังดื่มกาแฟพร้อมกับถ่ายรูป และโพสต์ลงโชเซี่ยล

ข้อความประกอบของเธอคือ "กำลังจะเดินทางกลับประเทศ แอบเสียดาย ที่เครื่องบินส่วนตัวของเพื่อนอยู่ในช่วงซ่อมบำรุง ไม่อย่างนั้นคงได้นั่งกลับแล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้ คงทำได้แค่ลดตัวลงมานั่งเที่ยวบินธรรมดาชั้นเฟิร์สคลาสไปก่อน”

หลังจากโพสต์ เธอก็ไม่ลืมที่จะบล็อกเย่เฉิน, เซียวชูหรัน และเซียวฉางควานโดยเฉพาะ

หลังจากโพสต์โชเซี่ยลเสร็จ เธอก็วิดีโอคอลหาเซียวชูหรันอย่างสบายๆ

ในเวลานี้ เย่เฉินและเซียวชูหรันได้ขับรถออกจากนิวยอร์ก มุ่งตรงกลับไปที่พรอวิเดนซ์

เซียวชูหรันที่นั่งเบาะข้างคนขับกดรับสายผู้เป็นแม่ พร้อมเอ่ยถามว่า "แม่ ขึ้นเครื่องแล้วหรือยัง"

นอกจากนี้ เธอก็รู้ดี ว่าแม่ของเธอดื้อแค่ไหน พอได้ตัดสินใจอะไรแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนใจแม่ของเธอได้ง่ายๆ

ดังนั้น เซียวชูหรันจึงไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านี้ เพียงแต่เตือนว่า: "ถ้าอย่างนั้นก่อนขึ้นเครื่องแม่ต้องบอกฉันด้วย ฉันจะได้สบายใจ”

หม่าหลันพูดด้วยรอยยิ้มว่า “โอเคๆ รู้แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง ฝากบอกลูกเขยของฉันด้วย ว่าให้ขับรถระวังๆ ฉันวางสายละนะ”

หลังจากพูดจบ หม่าหลันก็วางสายวิดีโอทันที

หลังจากวางสาย หม่าหลันก็เข้าไปดูรูปที่เธอเพิ่งโพสต์ไป ซึ่งมันทำให้เธองุ่นง่านเป็นอย่างมาก

เนื่องจากคนที่เคยขึ้เครื่องบินส่วนตัวกับเธอเมื่อครั้งก่อน ไม่มีใครกดถูกใจให้เลยสักคน