ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4621

อย่างไรก็ตาม การตรวจคนเข้าเมืองหลังเครื่องลงจอดจะเข้มงวดกว่ามาก เนื่องจากหลายประเทศและภูมิภาคมีมาตรฐานการเข้าประเทศที่เข้มงวด และบางประเทศไม่อนุญาตให้นำผลไม้สดใดๆเข้ามา แม้ว่าจะเป็นผลไม้ที่ผู้โดยสารนำขึ้นมากินบนเครื่องแล้วกินไม่หมด หากตรวจสอบแล้วพบว่ามีเหลืออยู่ ก็จะถูกลงโทษอย่างหนักเช่นกัน

ดังนั้น การทดสอบที่ยากที่สุด จึงอยู่ที่จุดตรวจคนเข้าเมือง

ซึ่งจุดนี้ โอกาสในการทำสำเร็จจะลดลงเหลือเพียงประมาณ 30%

เมื่อรวมกับ 50% ในระยะแรก อัตราการผ่านโดยรวมจะอยู่ที่ประมาณ 15%

เป็นเพราะอัตราความสำเร็จต่ำมาก ราคาของของเถื่อนชนิดใหม่นี้จึงมีราคาสูงอย่างน่าประหลาดใจในเอเชียตะวันออก ราคาต่อกรัมสูงถึงสองพันดอลลาร์ ซึ่งเป็นสินค้าที่ใช้เฉพาะในกลุ่มมหาเศรษฐี

ตราบใดที่หม่าหลันสามารถลงจอดบนเกาะฮ่องกางได้สำเร็จ และผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองได้ในครั้งนี้ของเถื่อนที่เธอถืออยู่ก็จะมีมูลค่ามากกว่าสิบล้านดอลลาร์

ในเวลานี้เอง หม่าหลันนั่งอยู่ในเลานจ์สุดหรูระดับเฟิร์สคลาส กำลังดื่มกาแฟพร้อมกับถ่ายรูป และโพสต์ลงโชเซี่ยล

ข้อความประกอบของเธอคือ "กำลังจะเดินทางกลับประเทศ แอบเสียดาย ที่เครื่องบินส่วนตัวของเพื่อนอยู่ในช่วงซ่อมบำรุง ไม่อย่างนั้นคงได้นั่งกลับแล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้ คงทำได้แค่ลดตัวลงมานั่งเที่ยวบินธรรมดาชั้นเฟิร์สคลาสไปก่อน”

หลังจากโพสต์ เธอก็ไม่ลืมที่จะบล็อกเย่เฉิน, เซียวชูหรัน และเซียวฉางควานโดยเฉพาะ

หลังจากโพสต์โชเซี่ยลเสร็จ เธอก็วิดีโอคอลหาเซียวชูหรันอย่างสบายๆ

ในเวลานี้ เย่เฉินและเซียวชูหรันได้ขับรถออกจากนิวยอร์ก มุ่งตรงกลับไปที่พรอวิเดนซ์

เซียวชูหรันที่นั่งเบาะข้างคนขับกดรับสายผู้เป็นแม่ พร้อมเอ่ยถามว่า "แม่ ขึ้นเครื่องแล้วหรือยัง"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน