เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4622

หม่าหลันอดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำว่า "คนพวกนี้จริงๆเลย เห็นคนอื่นมีชีวิตดีกว่าไม่ได้ ! น่าเบื่อชะมัด"

ขณะที่กำลังบ่นอยู่นั้น จู่ๆก็มีใครบางคนเข้ามากดไลค์ เมื่อหม่าหลันเห็น ก็ยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเดิม

เพราะคนที่มากดไลค์ คือเฉียนหงเย่น

เธอมีเพื่อนในโชเซี่ยลมากมาย และไลค์ของเฉียนหงเย่น ก็มีค่าน้อยที่สุดในสายตาของหม่าหลัน

ในขณะที่กำลังฮึดฮัดอยู่นั้น เฉียนหงเย่นก็วิดีโอคอลมา หม่าหลันจึงอดที่จะหัวร้อนไม่ได้ ชั่วขณะนั้น แทบจะตัดสายทิ้งในทันที

แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ฉุกคิดได้อย่างรวดเร็ว “เรื่องวันนี้ถ้าไม่ได้อวดก็คงไม่หายเคือง อวดกับใครก็คงเหมือนๆกันแหละมั้ง”

ดังนั้น เธอจึงกดรับสาย มองหน้าเฉียนหงเย่นในที่ในวิดีโอ และพูดด้วยรอยยิ้มปลอมๆว่า "โอ๊ะ หงเย่น แกทำอะไรอยู่เนี่ย"

เฉียนหงเย่นรีบพูดว่า: “พี่หลัน ฉันเพิ่งตื่น เห็นพี่โพสต์ว่าจจะกลับประเทศแล้ว ฉันก็เลยโทรมาทักทายน่ะ”

หม่าหลันถามด้วยความประหลาดใจ “เย็นขนาดนี้แล้ว แกเพิ่งตื่นเหรอ?”

เฉียนหงเย่นรีบพูด: "โถ่ พี่หลัน ได้ดิบได้ดีจนลืมไปแล้วหรือไง ว่าตอนนี้ไทม์โซนของเราต่างกัน ที่นู่นค่ำแล้วแต่ที่นี่เพิ่งเช้าเอง”

หม่าหลันตระหนักได้ทันที พยักหน้าและพึมพำ: "ฉันลืมเรื่องนี้ไปเลย……ว่าละทำไมไม่มีใครกดไลก์ให้ฉันเลย ทุกคนคงกำลังหลับอยู่สินะ..."

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน