ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4625

แม้ว่าตำรวจผิวขาวจะไม่เข้าใจภาษาจีน แต่ก็ยังเข้าใจภาษาอังกฤษที่ผสมปนเปในคำพูดของหม่าหลัน

เขาไม่คาดคิด ว่าหม่าหลันจะบอกว่าตัวเองเป็นแม่ของเขา เขาจึงกรุ่นโกรธขึ้นมาในทันที จงใจกดเข่าลงบนตัวของหม่าหลันให้แรงกว่าเดิม

หม่าหลันรับรู้ได้เพียงความเจ็บปวดในร่างกาย เธอหายใจแทบไม่ออกเพราะแรงกดทับจากอีกฝ่าย ต่อมาเธอก็ได้ยินเสียงดังกรอบ ความเจ็บปวดพลันแล่นจู่โจม เมื่อตำรวจคนนี้กดทับจนกระดูกซี่โครง ของเธอหัก

ชั่ววินาทีนั้น หม่าหลันพลันเหงื่อแตกพลั่ก เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด "ซี่โครงฉันหัก! ซี่โครงฉัน ช่วยด้วย ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว..."

ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอก็มองไปที่ตำรวจหญิง และโพล่งออกมา: "รีบบอกให้เขาหยุดเร็วสิ เดี๋ยวฉันก็ตายแล้วหรอก! นี่แกปฏิบัติกับผู้โดยสารชั้นเฟิร์สคลาสแบบนี้เหรอ!"

ตำรวจหญิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ฉันเพิ่งเคยเห็นคนค้ายาแบบคุณครั้งแรกนี่แหละ คุณคิดว่าการซื้อตั๋วเฟิร์สคลาส แล้วจะไม่โดนพิจารณาคดีเหรอ!"

หม่าหลันตะลึงและถามเธอว่า “อะไรนะ... คนค้ายาอะไร!

ตำรวจหญิงเยาะเย้ย: “ยังจะมาทำไม่รู้ไม่ชี้อะไรอีก เจ้าหน้าที่ศุลกากรของเราพบของเถื่อนสังเคราะห์มากกว่า 180 ออนซ์ ซึ่งเทียบเท่า 5,000 กรัมในกระเป๋าเดินทางของคุณ คุณรู้หรือไม่ ของเถื่อนระดับสูงพวกนี้มีโทษเพียงพอที่จะทำให้คุณ ติดคุกในอเมริกาได้?!"

“อะไรนะ!” หม่าหลันตกใจครู่หนึ่ง และโพล่งออกมา: “นี่มัน... เป็นไปได้ยังไง ฉันเป็นพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมายทุกอย่าง! จะไปมีสิ่งของเถื่อนในกระเป๋าเดินทางได้ยังไง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าของสิ่งนั้นมีลักษณะยังไง!"