เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4626

ตำรวจหญิงเยาะเย้ยและพูดว่า “อีกฝ่ายรับปากว่าจะให้รางวัลคุณมากเท่าไหร่กัน ถึงได้กล้าช่วยคนอื่นขนกระเป๋าข้ามพรมแดนอย่างนี้?”

หม่าหลันรีบพูด “ฉันไม่ได้ค่าตอบแทนเลยแม้แต่แดงเดียว ก็แค่อยากช่วยเพื่อน…”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ หม่าหลันก็เริ่มร้อนตัวขึ้นมา

เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ ว่าเหตุผลที่เธอตกลงช่วยจงชิวฮวาขนสัมภาระ เป็นเพราะจงชิวฮวาบอกเธอว่าจะส่ง รถตู้รุ่นเล็กซัสให้ และพาเธอขึ้นเครื่องบินส่วนตัวหลังจากไปเที่ยวเล่นที่เกาะฮ่องกางสองสามวัน

แต่หม่าหลันรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงคำสัญญาปากเปล่า และเธอไม่ได้รับเงินจากผู้หญิงคนนั้น ดังนั้นตำรวจจึงไม่มีทางหาหลักฐานเจอ

เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงเหลือบมองหม่าหลันด้วยความเห็นใจเล็กน้อย จากนั้นก็พาหม่าหลันไปที่สถานีตำรวจที่อยู่ข้างอาคารผู้โดยสารของสนามบินพร้อมกับเพื่อนร่วมงานอีกสองสามคน

เนื่องจากกระดูกซี่โครงหัก จึงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดตลอดทาง หวังว่าจะได้รับการรักษาตัวก่อน แต่ตำรวจหญิงกลับบอกว่า "ซี่โครงหักแค่นี้ ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก อีกเดี๋ยวจะมีหมอมายึดตรึงกระดูกให้ คุณกินยาแก้อักเสบก็พอแล้ว"

หม่าหลันร้องไห้ และพูดว่า "พวกคุณขาดมนุษยธรรมเกินไปแล้ว! ฉันจะฟ้องพวกคุณ! อ้อ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าฉันฟ้องชนะล่ะก็ ฉันจะเรียกค่าเสียหายร้อยสี่สิบล้านดอลลาร์ ถ้าไม่ยอมจ่าย ฉันไม่จบเรื่องนี้กับพวกคุณแน่!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน