ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4626

ตำรวจหญิงเยาะเย้ยและพูดว่า “อีกฝ่ายรับปากว่าจะให้รางวัลคุณมากเท่าไหร่กัน ถึงได้กล้าช่วยคนอื่นขนกระเป๋าข้ามพรมแดนอย่างนี้?”

หม่าหลันรีบพูด “ฉันไม่ได้ค่าตอบแทนเลยแม้แต่แดงเดียว ก็แค่อยากช่วยเพื่อน…”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ หม่าหลันก็เริ่มร้อนตัวขึ้นมา

เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ ว่าเหตุผลที่เธอตกลงช่วยจงชิวฮวาขนสัมภาระ เป็นเพราะจงชิวฮวาบอกเธอว่าจะส่ง รถตู้รุ่นเล็กซัสให้ และพาเธอขึ้นเครื่องบินส่วนตัวหลังจากไปเที่ยวเล่นที่เกาะฮ่องกางสองสามวัน

แต่หม่าหลันรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงคำสัญญาปากเปล่า และเธอไม่ได้รับเงินจากผู้หญิงคนนั้น ดังนั้นตำรวจจึงไม่มีทางหาหลักฐานเจอ

เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงเหลือบมองหม่าหลันด้วยความเห็นใจเล็กน้อย จากนั้นก็พาหม่าหลันไปที่สถานีตำรวจที่อยู่ข้างอาคารผู้โดยสารของสนามบินพร้อมกับเพื่อนร่วมงานอีกสองสามคน

เนื่องจากกระดูกซี่โครงหัก จึงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดตลอดทาง หวังว่าจะได้รับการรักษาตัวก่อน แต่ตำรวจหญิงกลับบอกว่า "ซี่โครงหักแค่นี้ ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก อีกเดี๋ยวจะมีหมอมายึดตรึงกระดูกให้ คุณกินยาแก้อักเสบก็พอแล้ว"

หม่าหลันร้องไห้ และพูดว่า "พวกคุณขาดมนุษยธรรมเกินไปแล้ว! ฉันจะฟ้องพวกคุณ! อ้อ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าฉันฟ้องชนะล่ะก็ ฉันจะเรียกค่าเสียหายร้อยสี่สิบล้านดอลลาร์ ถ้าไม่ยอมจ่าย ฉันไม่จบเรื่องนี้กับพวกคุณแน่!”

อีกฝ่ายพูดอย่างเฉยเมย: “เรื่องนี้ ถ้าคุณต้องการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ ทางเดียวที่ทำได้คือจับกุมตัวต้นเรื่อง และให้อีกฝ่ายยอมรับเองกับปากว่าคุณไม่รู้เรื่องด้วย เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณ มิเช่นนั้น ก็ไม่มีทางอื่นให้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณแล้ว เพราะถึงยังไงสิ่งต้องห้ามเหล่านี้ก็ถูกค้นพบในกระเป๋าเดินทางของคุณ หากคุณไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าคุณไม่มีส่วนรู้เห็น คุณก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากข้อสงสัยได้!”

หม่าหลันตื่นตระหนก เอ่ยพูดอย่างรวดเร็ว: "ฉันมีประวัติการแชท ว่าเธอปั่นหัวฉันมาตลอด ประวัติการแชทสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้!"

ตำรวจหญิงส่ายหัว"ถ้าจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณจากประวัติการแชทมันก็คงจะง่ายเกินไป ในอนาคตผู้ค้ายาทั้งหมดก็คงพากันทำแชทปลอมขึ้นมา เพื่อเตรียมตัวขึ้นเครื่องบิน ทำสำเร็จ ก็คงได้เงินไปก้อนใหญ่ แต่ถ้าถูกจับได้ ก็คงจะยกประวัติการแชทขึ้นมาอ้างว่าตัวเองบริสุทธิ์ แทบจะไม่ต้องเสี่ยงอะไร คุณคิดว่ากฎหมายมันมีช่องโหว่ให้คุณมุดเล่นได้ง่ายๆหรือไง?”