หลังจากที่จัดการเซียวชูหรันเรียบร้อยแล้ว เย่เฉินก็กลับขึ้นไปหลังคา และรีบกลับไปที่นิวยอร์กด้วยเฮลิคอปเตอร์
ตอนที่เย่เฉินเริ่มกลับไปนิวยอร์ก เจมส์ ไวต์ หัวหน้าทนายความคดีอาญาที่มีอำนาจมากที่สุดของสำนักงานกฎหมายCravath ได้รีบไปที่ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดีในนิวยอร์ก พร้อมกับผู้ช่วยสองคนของเขา
ทนายความคนนี้เป็นศัตรูอันดับหนึ่งของตำรวจอเมริกันมาโดยตลอด
เหตุผลหลักเป็นเพราะความสามารถทางธุรกิจของเขาแข็งแกร่งเกินไป แข็งแกร่งมาก จนบางครั้งถึงแม้จะมีหลักฐานเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าผู้ต้องสงสัยมีความผิด เขาก็สามารถขุดรายละเอียดคดีของตำรวจออกมาหนึ่งเรื่อง และหาจุดอ่อนที่ทำให้ตำรวจตีอกชกหัวได้ ทำให้ความพยายามของตำรวจไร้ผล
มีหลายครั้งที่เจมส์ ไวต์ให้ฆาตกรที่ถูกตัดสินว่าผิดเดินออกจากศาลอย่างวางมาด
เมื่อใดก็ตามที่สิ่งนี้เกิดขึ้น ตำรวจจะเกลียดเขาจนเข้ากระดูกดำ
แต่ว่า นี่คืออำนาจที่มอบให้ผู้ต้องสงสัยตามกฎหมายของอเมริกา หากถูกทนายของเขาจับช่องโหว่ได้ แม้ว่าคนทั้งโลกจะรู้ว่าเขามีความผิด แต่ก็ไม่ขัดขวางการให้เขาพ้นผิด
และเป็นเพราะเหตุนี้เองที่ เจมส์ ไวต์เกือบจะกลายเป็นทนายความเฉพาะ สำหรับคนรวยและคนชั่วในการพ้นความผิดของพวกเขา
และค่าธรรมเนียมทนายความของเขาก็เพิ่มขึ้นด้วย และค่าธรรมเนียมสำหรับการออกตัวของเขา อย่างน้อยน่าจะเริ่มต้น1 ล้านเหรียญ หากคดีใหญ่ยาวนาน รายได้อาจเกิน 10 ล้านดอลลาร์
เนื่องจาก เจมส์ ไวต์ทำให้ตำรวจนิวยอร์กอับอายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตำรวจจึงแอบตั้งชื่อเล่นให้เขา และเรียกเขาว่าหมาบ้าไวต์
…...
พวกเขาได้แจ้งความดำเนินคดีกับกรมตำรวจนครนิวยอร์กโดยเร็วที่สุด ผบ.ตร.โทรมาแสดงความยินดีเองเลย แล้วยังบอกให้พวกเขาจัดการจดบันทึกให้เสร็จ แล้วไปแจ้งเรื่องนี้กับสื่อ ให้สื่อมาสัมภาษณ์อีกครั้ง แล้วรายงานให้ดีๆ
นี่ถือเป็นโอกาสการแสดงตัว ที่ดีที่สุดสำหรับเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.สนามบิน
ดังนั้นทุกคนจึงตื่นเต้นมากในขณะนี้ แม้ว่าจะมีบางคนจะถึงช่วงเลิกงานแล้ว แต่ก็ยังตัดสินใจที่จะอยู่ที่นี่ และเฉลิมฉลองกับทุกคน
ในหมู่พวกเขามีตำรวจที่ขยี้ซี่โครงของหม่าหลัน ชื่อของเขาคือ จิมมี่ เวย์น
ในเวลานี้เขากำลังกินพิซซ่าหนึ่งชิ้น และพูดด้วยท่าทางประชดประชันว่า:"ผู้หญิงหัวเซี่ยที่อยู่ข้างใน ครั้งนี้คงจะจบแล้ว รอให้หลักฐานของเธอชัดเจนแล้ว จะรายงานต่อกรมตำรวจนครนิวยอร์ก ตามคำสารภาพของเธอไปจับกุมเบื้องบนของเธอ ช่วงเวลาระหว่างนั้น ก็เพียงพอแล้วที่เบื้องบนของเธอจะวิ่งไปที่ดวงจันทร์แล้ว คนเหล่านี้มีประสบการณ์กับผู้กระทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า และตอนนั้นจะไม่สามารถจับพวกเขาได้แน่นอน"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...