ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4635
เจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนที่รับผิดชอบในการสอบสวนจำเจมส์ ไวต์ได้ทันที ทั้งสองตกใจจนพูดไม่ออก เพื่อนร่วมงานที่เปิดประตูจึงรีบพูดว่า:"ออกมาเร็ว ให้คุณไวต์คุยกับลูกค้าเป็นการส่วนตัว"
ทั้งสองพยักหน้าอย่างรวดเร็ว หยิบบันทึกและวิ่งออกไปทางประตู
เจมส์ ไวต์พูดกับตำรวจที่อยู่ข้างๆ ว่า:"ลูกความของฉันไม่เข้าใจกฎหมายอเมริกัน แถมไม่รู้ภาษาด้วย และไม่เห็นทนายของเธอ ดังนั้นถ้าการบันทึกของพวกคุณมีองค์ประกอบที่คุกคามหรือจูงใจ ถือว่าเป็นโมฆะไปเลยดีกว่า อย่าให้ฉันจับอะไรได้ ไม่งั้นฉันจะเสนอข้อสงสัยต่อศาลแน่!"
หลายคนรู้สึกกดดันเล็กน้อยทันที
สำหรับตำรวจทุกคน เจมส์ ไวต์เป็นเหมือนครูสอนการอ่านที่ชอบจับผิดมากที่สุดในการสอบ บางครั้ง คุณคิดว่าคุณตอบได้อย่างไม่มีที่ติ แต่พอตกอยู่ในมือของเขา ยังคงสามารถพบปัญหาเล็กๆ แล้วปฏิเสธความพยายามทั้งหมดของคุณ
ดังนั้นหลายคนจึงประหม่ามากในเวลานี้ โดยเฉพาะหม่าหลันยังซี่โครงหักอีก พอเจมส์ ไวต์มา ก็ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นการยอมไปเลย
หม่าหลันได้ยินไม่ค่อยชัด ชายที่พูดเสียงแข็งคนนี้ น่าจะเป็นทนายที่ลูกเขยรักของเธอหามาให้ตน ทันใดนั้นก็รู้สึกเจอตัวช่วยแล้ว จึงร้องออกมาอย่างดีใจ และพูดเสียงดัง:"ช่วยด้วย ทนาย ตำรวจอัดคน อัดจนซี่โครงฉันหัก!"
เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจจีนทั้งสองได้ยิน ก็ประหม่าจนเหงื่อตกทันที
เพื่อตอบสนองครอบครัวชาวจีนชั้นยอดอย่างตระกูลเฟ่ย เจมส์ ไวต์ได้เรียนรู้ภาษาจีนอย่างคล่องแคล่วมายาวนาน
ในเวลานี้ เขาสติล่องลอยโดยสิ้นเชิง ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
ตอนนี้หัวหน้าย่อยไม่กล้าทำให้เรื่องใหญ่ จึงรีบพูดว่า:"คุณไวต์ ผู้หญิงคนนี้ได้รับบาดเจ็บ สาเหตุหลักมาจากการเสียดสีในกระบวนการบังคับใช้กฎหมาย และคนของเราก็ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของเธอ คิดว่าไม่มีอะไรร้ายแรง ก็แค่ต้องกินยาภายหลังก็ได้แล้ว……"
เจมส์ ไวต์ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา:"มีใครในพวกคุณมีคุณสมบัติที่จะประกอบวิชาชีพเวชกรรม? รวมทั้งคุณด้วย หัวหน้าผู้ทรงเกียรติ!"
"เอ่อ……"หัวหน้าย่อยพูดอย่างลำบากใจ:"พวกเราล้วนเป็นตำรวจ ไม่มีคุณสมบัติที่จะประกอบวิชาชีพเวชกรรม……"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...