ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4639
ตอนนี้เจมส์ ไวต์ไม่ได้มองเขาอีกเลย แต่มองไปที่หัวหน้าย่อยที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า:"ก่อนที่คุณจะส่งหลักฐานให้ผู้ช่วยของฉัน ฉันหวังว่าพวกคุณจะสามารถหยุดบุคคลนี้สอบสวน ถ้าลูกค้าของฉันได้รับความเสียหายมากขนาดนี้ และยังได้รับการปฏิบัติที่ไม่เท่าเทียมกันทุกประเภท รวมทั้งการเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติ อย่างน้อยพวกคุณก็ต้องแสดงท่าทีหน่อย มิฉะนั้น เรื่องนี้ฉันจะส่งให้สื่ออุ่นเครื่องก่อน ถึงตอนนั้นพวกคุณจะถูกกระทำมากขึ้น"
พอหัวหน้าย่อยได้ยินเรื่องนี้ เขาก็รู้ทันทีว่าเรื่องในวันนี้ ถ้าไม่ยกจิมมี่ เวย์นออกมา เจมส์ ไวต์คงจะไม่มีทางปล่อยไป
และแม้ว่าจิมมี่ เวย์นจะถูกโยนออกมาเป็นแพะรับบาป ด้วยสไตล์การทำงานตามปกติของเจมส์ ไวต์ เรื่องนี้ก็ไม่มีทางผ่านไปแบบนี้ อย่างน้อยก็อาจจะผ่อนลงเล็กน้อย
แต่ว่า ตราบใดที่สามารถผ่อนคลายลงได้ อย่างน้อยก็มีประโยชน์หน่อย
ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงหันกลับไป มองจิมมี่ เวย์น ผู้ซึ่งหวาดกลัวอยู่ข้างๆ และพูดอย่างเย็นชาว่า:"เวย์น มอบบัตรประจำตัวตำรวจและปืนของคุณมา พักงานรอสอบสวนก่อน คุณจะสามารถกลับมาทำงานที่เดิมได้หรือไม่ หรือจะเผชิญกับการลงโทษทางกฎหมายหรือไม่ เราต้องรอผลการสอบสวน แล้วค่อยตัดสิน!"
จิมมี่ เวย์นรู้ว่าวันนี้เขาไม่รอดแน่ จึงได้แต่พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ ถอดบัตรประจำตัวและปืนออก มองหม่าหลัน แล้วพูดอ้อนวอนว่า:"คุณหม่า เมื่อกี้ผมใจร้อนเกินไปหน่อย ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณจริงๆ และผมหวังว่าคุณจะยกโทษให้ผมในครั้งนี้ด้วย"
ไม่รอให้หม่าหลันพูด เจมส์ ไวต์ที่อยู่ข้างๆ ก็พูดอย่างเย็นชาว่า:"ภายในสามวินาที ถ้าคุณไม่หายไปจากตรงหน้าฉัน ฉันจะสั่งให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นมาฟ้องคุณทันที!"
เจมส์ ไวต์พูดอย่างเฉยเมยว่า:"คุณไม่จำเป็นต้องจัดการเรื่องการรักษาพยาบาล โรงพยาบาลที่คุณจัดไม่คู่ควรกับสถานะสูงส่งของคุณหม่า ฉันจะให้คุณหม่าไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลเอกชนที่ดีที่สุดในนิวยอร์ก"
หัวหน้าย่อยพูดอย่างลำบากใจว่า:"คุณไวต์ กรมตำรวจของเราไม่มีงบประมาณสูงขนาดนั้น ให้ผู้ต้องสงสัยไปโรงพยาบาลเอกชนชั้นนำเพื่อรับการรักษานะ……"
เจมส์ ไวต์พูดจาดูถูกเหยียดหยาม และพูดเบา ๆ ว่า:"ค่าใช้จ่ายทั้งหมดสำหรับการรักษาพยาบาลของคุณหม่า พวกคุณไม่ต้องกังวล ลูกค้าของฉันเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมด"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...