ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 464
บทที่ 464
ทุกคนรวมตัวกันเดินเข้าไปในโรงเรียน ระหว่างทางมีคนถามโจวชิ่งว่า "เมื่อกี้นี้พวกคุณกำลังคุยอะไรกันเหรอ ดูพวกคุณพูดกันอย่างดุเดือดมาก"
โจวชิ่งหัวเราะและพูดว่า "ผมกำลังพูดถึงหานเหม่ยฉิง จริงสิ วันนี้เหม่ยฉิงไม่มาเหรอ?"
มีคนยิ้มและพูดว่า "เซียวฉางควนเขายังไม่ถาม แล้วนายตื่นเต้นไปทำไม?"
โจวชิ่งหัวเราะและพูดว่า "นี่ผมก็ถามแทนฉางควนเขาไง ยังไงเหม่ยฉิงก็เป็นรักแรกของฉางควน ไม่รู้ว่าหลายปีมานี้ ฉางควนลืมเธอแล้วหรือยัง"
พันหยวนหมิงยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูด มองจากมุมมองของเซียวฉางควนในวันนี้ที่กำลังลำบาก เกรงว่าตลอดชีวิตนี้เขาก็คงลืมหานเหม่ยฉิงไม่ลง"
“ อ๋อ? มีอะไรเหรอ?” จู่ๆก็มีคนถามขึ้นอย่างสงสัย
พันหยวนหมิงเปิดปากพูด "รอเข้าห้องเรียนแล้ว ผมค่อยเล่ารายละเอียดให้พวกคุณ"
เซียวฉางควนพูดอย่างอารมณ์ไม่ดี "ทำไมถึงเก็บความลับไม่อยู่ขนาดนี้? ไม่พูดก็ไม่มีใครบอกว่าคุณเป็นใบ้"
พันหยวนหมิงหัวเราะเฮอเฮอสองครั้งและพูดว่า "แต่ผมอยากพูด คุณยุ่งอะไรด้วย?"
เมื่อเดินเข้ามาห้องเรียน ทุกคนมองไปที่สถานที่ที่พวกเขาไม่ได้มาหลายปี นึกถึงช่วงเวลาดีๆในมหาวิทยาลัย ขณะนั้นหลายคนก็น้ำตาไหลออกมา
พันหยวนหมิงนั่งลงตรงที่นั่งของเขา เสียงทอดถอนหายใจ แล้วค่อยพูดกับเพื่อนนักเรียนเก่าแก่ว่า "ถ้าพูดน่าเกียจหน่อย ในตอนนั้นหานเหม่ยฉิงก็เพื่อหาเกาะกำบังไว้ ถึงได้คบหากับเซียวฉางควน รอเรียนจบ คนเขาก็บินตรงไปอเมริกาแล้ว”
พูดแล้ว พันหยวนหมินก็พูดอีก "ผมได้ยินมาว่า แม่ของหานเหม่ยฉิงก็เหมือนจะไม่ชอบเขา ดังนั้นในหลายปีที่ผ่านมาในสังคมเขาไม่มีอะไรที่ประสบความสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่ง่ายเลยนะที่จะให้กำเนิดลูกสาวที่สวยงาม หวังว่าจะใช้ลูกสาวมาฟื้นตัว ใครจะไปรู้ว่าสุดท้ายกลับหาได้ไอ้ขยะมาแต่งเข้าบ้าน ตามที่เขาว่ากันลูกเขยคนนี้ ก็คือเด็กกำพร้าที่เกาะลูกสาวคนเดียวกิน ดังนั้นเทียบพวกเรานักเรียนทุกคน ตอนนี้เขาน่าอนาถมากเลย "
"คืออะไร?" ทุกคนถามอย่างอยากรู้
พันหยวนหมิงหัวเราะและพูดว่า "สิ่งที่น่าอนาถที่สุดก็คือ คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายเซียวฉางควนก็ได้แต่งงานกับคนดังในโรงเรียน！พวกนายเดาสิว่าเป็นใคร?"
มีคนพูดแขวะว่า "อันนี้พวกเราจะเดาออกได้ยังไงล่ะ พวกเราทุกคนล้วนเจริญก้าวหน้าอยู่ต่างถิ่น ไม่เหมือนนาย ก็อยู่ในเมืองจินหลิง รู้เรื่องข่าวรอบด้านก็เยอะ”
"ใช่ไง คุณอย่าเฉไฉ รีบบอกพวกเราเถอะ พวกเราอยากรู้เต็มทีแล้ว!"
พันหยวนหมิงก็ไม่เฉไฉต่อ หัวเราะและพูดว่า “คนที่แต่งกับเขา ก็คือคนที่ปากร้ายที่สุดในโรงเรียนในปีนั้น หม่าหลัน!"
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...