บทที่ 465
เย่เฉินคิดไม่ถึงเลยว่า แม่ยายหม่าหลัน ในปีนั้นจะเป็นเพื่อนนักเรียนเก่าแก่กับพ่อตา!
ยิ่งคิดไม่ถึงว่า แม่ยายยังมีฉายาเป็นคนปากร้ายอันดับหนึ่งของโรงเรียน!
พูดถึงความในใจ ดูจากคุณสมบัติของหม่าหลันแล้ว ไม่เหมือนคนที่เคยเรียนมหาวิทยาลัยเลยจริงๆ
บอกเลยว่าคนๆนี้เคยเรียนม.ต้น ยังรู้สึกหมิ่นประมาทม.ต้นเลย
ดูจากคุณสมบัติและลักษณะนิสัยที่ด้อยของเธอแล้ว สามารถสอบเข้ามหาลัยได้ถือเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก
เวลานี้คนที่ตะลึงไม่เพียงมีแต่เย่เฉิน
เพื่อนนักเรียนเก่าแก่ของเซียวฉางควน ทุกคนก็ตะลึงหน้าถอดสีกันหมด
ใครก็คิดไม่ถึง เซียวฉางควนถึงกับอยู่ด้วยกันกับหม่าหลัน!
แม้ว่าหม่าหลันจะไม่ได้อยู่ในชั้นเรียนเดียวกับพวกเขา แต่ในปีนั้นตอนอยู่ที่โรงเรียน ชื่อเสียงนั้นกว้างไกลมาก!
ปีนั้นเธออยู่ในโรงเรียน เธอหยิ่งผยองและไม่มีเหตุผล และเธอเป็นคนที่ไม่ศีลธรรมสักนิด เธอขโมยสิ่งของของคนอื่นทุกครั้ง เมื่อเธอถูกจับแทนที่จะยอมรับความผิด เธอกลับทะเลาะต่อยตีกับคนอื่น
มีอยู่ครั้งหนึ่ง กระติกน้ำร้อนของหม่าหลันแตก แต่ก็เสียดายไม่ยอมใช้เงินตัวเองซื้อ เธอจึงไปที่ห้องชงชาและหยิบมาอันหนึ่ง แต่คิดไม่ถึงว่าเจ้าของกระติกน้ำร้อนนั้นจะเป็นนักเรียนชายที่มาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หุ่นกำยำล่ำสัน
เด็กนักเรียนชายคนนั้นไปหาหม่าหลันเพื่อขอกระติกน้ำร้อนคืน ผลสุดท้ายถูกหม่าหลันชี้หน้าด่าเป็นครึ่งชั่วโมง
สุดท้ายเขาก็อดไม่ได้จนหม่าหลันไปหนึ่งที หม่าหลันถือขวดน้ำและวิ่งไล่จะลวกเขาให้ตาย ชายทางตะวันออกเฉียงเหนือคนนั้นถูกไล่ล่านานกว่าสิบนาที แต่ก็ยังโดนลวกบาดเจ็บที่แขน
มีคนรีบพูดเสริม "จำได้ๆ ตอนนั้นผมจำได้ว่าทุกคนก็ดื่มกันไปเยอะมาก"
พันหยวนหมิงยิ้มแล้วพูดว่า "ก็งานเลี้ยงครั้งนั้นแหละ หม่าหลันมอมเหล้าขาวเซียวฉางควนไปหนึ่งกลมตอนนั้นเซียวฉางควนไม่ไหวแล้ว ทุกคนก็กะว่าจะส่งเขากลับบ้าน ผลสุดท้ายก็คือหม่าหลันบอกว่า ทุกคนห้ามไปส่ง เธอไปส่งคนเดียวก็พอ เธอคนนี้ก็แบกเซียวฉางควนไปที่โรงแรม ... "
“ โรงแรม! เห้ย ไม่ใช่มั้ง!”
พันหยวนหมิงยิ้มและพูดว่า "ตอนนั้นพวกนายกลับไปหมดแล้ว ผมนั้น รู้สึกสนใจเรื่องนี้มาก ดังนั้นจึงแอบตามไปดู พวกนายเดาดูสิว่าเกิดอะไรขึ้น?"
"คุณก็อย่าเฉไฉสิ รีบพูดออกมาทีเดียวให้จบ" มีคนพูดอย่างไม่พอใจ
พันหยวนหมิงหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า "ก็ครั้งนั้นแหละ หม่าหลันก็นอนกับเซียวฉางควนเลย แถมครั้งเดียวสำเร็จ ผ่านไปไม่นาน ก็พบว่าท้องแล้ว หานเหม่ยฉิงก็เพราะว่าเรียนจบด้วยแล้ว ดังนั้นจึงบินตรงไปอเมริกา เซียวฉางควนไม่มีทางเลือก จึงได้แต่แต่งงานกับหม่าหลัน ฮ่าๆๆๆๆๆ”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...