ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4643

เมื่อหม่านหยิงเจี๋ยเห็นเฉินลี่ผิงโกรธ ก็หดคออย่างรวดเร็ว:"ขอโทษครับป้าเหมย…...ผม...ผมไม่ได้ตั้งใจ……"

เฉินลี่ผิงไม่อยากแม้แต่จะมองเขา เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา ดึงการ์ดออกมา แล้วโยนโทรศัพท์ออกไปนอกหน้าต่าง

หลังจากนั้น เฉินลี่ผิงพูดกับหม่านหยิงเจี๋ยว่า:"ขับต่อไปอีก 20 กิโลเมตร แล้วเลี้ยวไปทางทิศใต้"

หม่านหยิงเจี๋ยถามด้วยความประหลาดใจ:"ป้าเหมย จะไปหลบภัยที่แอตเทิลไม่ใช่เหรอ? ไปทางใต้ทำไม?"

เฉินลี่ผิงพูดอย่างเย็นชา:"ฉันจะไปเม็กซิโก เรื่องของหม่าหลันจบแล้ว เรื่องของลูกชายพี่โจว จะต้องไม่ผิดพลาด!"

เมื่อเย่เฉินรีบกลับไปที่นิวยอร์ก เป็นเวลากลางคืนแล้ว

เนื่องจากเฟ่ยเข่อซินอัญเชิญเขาให้อยู่ในบ้านเฟ่ยชั่วคราว ก่อนที่เขาจะมาถึงนิวยอร์ก เย่เฉินจึงตกลง

ถึงจะไปโรงแรมชั่วคราว ก็มีความไม่สะดวกหลายอย่าง พักบ้านเฟ่ยชั่วคราวอาจจะสะดวกกว่า

เมื่อเฮลิคอปเตอร์มาถึงบ้าน ตระกูลเฟ่ยก็ออกมาต้อนรับอีกครั้งอย่างเรียบร้อย

ยังคงนำโดยเฟ่ยเจี้ยนจง และเฟ่ยเข่อซิน รอการมาเยือนของเย่เฉินอีกครั้ง

ทันทีที่เจอกัน เฟ่ยเจี้ยนจงก้าวไปข้างหน้า โดยมีเฟ่ยเข่อซินพยุง และกล่าวอย่างเคารพว่า:"คุณเย่ ผมจัดงานเลี้ยงไว้แล้วครับ คิดว่าไปๆ มาๆ คุณคงจะไม่มีเวลากินข้าว งั้นไปทานอาหารที่ห้องอาหารก่อน คุณคิดว่าไงครับ?"

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดนิ่งๆ:"ผมได้สั่งให้ว่านพั่วจวินแก้ปัญหานี้แล้ว ดังนั้นคุณท่านเฟ่ยไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้ครับ"

เฟ่ยเจี้ยนจงตระหนักได้ทันที และพูดอย่างรวดเร็วว่า:"ถ้ามีคุณว่านออกโรง เรื่องนี้ต้องแก้ไขได้ดีแน่นอน ผมก็จะได้วางใจ"

เย่เฉินพยักหน้า นึกอะไรขึ้นได้ และถามเขาว่า:"คุณเฟ่ย เท่าที่คุณรู้ ช่วงนี้เรื่องเพื่อนร่วมชาติทำร้ายเพื่อนร่วมชาติในสหรัฐอเมริกา มีมากไหม?"

เฟ่นเจี้ยนจงยิ้มอย่างลำบากใจ และพูดอย่างจริงจัง:"เยอะสิ จะไม่เยอะได้ไง จริงๆ แล้วเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดาในสหรัฐอเมริกามาตลอด......"

เฟ่ยเจี้ยนจงพูดอีกว่า:"แน่นอน ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมชาติชาวจีนของเราที่อยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ อันที่จริง ผู้คนจากทุกประเทศมีความคล้ายคลึงกัน"