ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4643
เมื่อหม่านหยิงเจี๋ยเห็นเฉินลี่ผิงโกรธ ก็หดคออย่างรวดเร็ว:"ขอโทษครับป้าเหมย…...ผม...ผมไม่ได้ตั้งใจ……"
เฉินลี่ผิงไม่อยากแม้แต่จะมองเขา เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา ดึงการ์ดออกมา แล้วโยนโทรศัพท์ออกไปนอกหน้าต่าง
หลังจากนั้น เฉินลี่ผิงพูดกับหม่านหยิงเจี๋ยว่า:"ขับต่อไปอีก 20 กิโลเมตร แล้วเลี้ยวไปทางทิศใต้"
หม่านหยิงเจี๋ยถามด้วยความประหลาดใจ:"ป้าเหมย จะไปหลบภัยที่แอตเทิลไม่ใช่เหรอ? ไปทางใต้ทำไม?"
เฉินลี่ผิงพูดอย่างเย็นชา:"ฉันจะไปเม็กซิโก เรื่องของหม่าหลันจบแล้ว เรื่องของลูกชายพี่โจว จะต้องไม่ผิดพลาด!"
เมื่อเย่เฉินรีบกลับไปที่นิวยอร์ก เป็นเวลากลางคืนแล้ว
เนื่องจากเฟ่ยเข่อซินอัญเชิญเขาให้อยู่ในบ้านเฟ่ยชั่วคราว ก่อนที่เขาจะมาถึงนิวยอร์ก เย่เฉินจึงตกลง
ถึงจะไปโรงแรมชั่วคราว ก็มีความไม่สะดวกหลายอย่าง พักบ้านเฟ่ยชั่วคราวอาจจะสะดวกกว่า
เมื่อเฮลิคอปเตอร์มาถึงบ้าน ตระกูลเฟ่ยก็ออกมาต้อนรับอีกครั้งอย่างเรียบร้อย
ยังคงนำโดยเฟ่ยเจี้ยนจง และเฟ่ยเข่อซิน รอการมาเยือนของเย่เฉินอีกครั้ง
ทันทีที่เจอกัน เฟ่ยเจี้ยนจงก้าวไปข้างหน้า โดยมีเฟ่ยเข่อซินพยุง และกล่าวอย่างเคารพว่า:"คุณเย่ ผมจัดงานเลี้ยงไว้แล้วครับ คิดว่าไปๆ มาๆ คุณคงจะไม่มีเวลากินข้าว งั้นไปทานอาหารที่ห้องอาหารก่อน คุณคิดว่าไงครับ?"
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดนิ่งๆ:"ผมได้สั่งให้ว่านพั่วจวินแก้ปัญหานี้แล้ว ดังนั้นคุณท่านเฟ่ยไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้ครับ"
เฟ่ยเจี้ยนจงตระหนักได้ทันที และพูดอย่างรวดเร็วว่า:"ถ้ามีคุณว่านออกโรง เรื่องนี้ต้องแก้ไขได้ดีแน่นอน ผมก็จะได้วางใจ"
เย่เฉินพยักหน้า นึกอะไรขึ้นได้ และถามเขาว่า:"คุณเฟ่ย เท่าที่คุณรู้ ช่วงนี้เรื่องเพื่อนร่วมชาติทำร้ายเพื่อนร่วมชาติในสหรัฐอเมริกา มีมากไหม?"
เฟ่นเจี้ยนจงยิ้มอย่างลำบากใจ และพูดอย่างจริงจัง:"เยอะสิ จะไม่เยอะได้ไง จริงๆ แล้วเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดาในสหรัฐอเมริกามาตลอด......"
เฟ่ยเจี้ยนจงพูดอีกว่า:"แน่นอน ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมชาติชาวจีนของเราที่อยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ อันที่จริง ผู้คนจากทุกประเทศมีความคล้ายคลึงกัน"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...