ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4646
เย่เฉินได้ยินแบบนี้ ก็พยักหน้าด้วยสีหน้าตึงเครียด
เขาไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับสหรัฐอเมริกา แต่การวิเคราะห์ของเฟ่ยเจี้ยนจง ทำให้เขาเข้าใจตรรกะเบื้องหลัง
เขาเลยบอกว่า:"ในเมื่อตำรวจอเมริกันไม่ทำอะไร งั้นผมจะทำสักคนให้ดู ผมไม่สนหรอกว่าในอเมริกาจะมีแก๊งกี่แก๊ง แต่แก๊งนี้ที่เชี่ยวชาญทำร้ายเพื่อนร่วมชาติ ผมจะต้องถอนรากถอนโคนแน่นอน!"
ประสิทธิภาพการสืบสวนของสำนักว่านหลงนั้นสูงมาก หลังจากคืนเดียว พวกเขาก็เข้าใจชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้น
ว่านพั่วจวินโทรหาเย่เฉิน และรายงานให้รายละเอียด:"คุณเย่ ตามการสอบสวนของผู้ใต้บังคับบัญชาของผม หญิงชาวจีนที่มีความสัมพันธ์กับแม่ยายของคุณในกลุ่มเดินวิบากของจีน ไม่ได้ชื่อเฉินลี่ผิง แต่ชื่อเหมยอวี้เจิน"
"เหมยอวี้เจิน?"เย่เฉินขมวดคิ้วและถามว่า:"ที่มาของเหมยอวี้เจินคือ?"
ว่านพั่วจวินตอบว่า:"เหมยอวี้เจินนี้มาที่สหรัฐอเมริกาโดยลักลอบนำเข้าโดยลำพังเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ตอนแรกเธอหวังว่าจะทำงานในสหรัฐอเมริกาเพื่อหารายได้สร้างบ้าน ให้ลูกชายสองคนแต่งงานหาเมีย ทำให้เงินออมของบ้านเธอหมดไปในการลักลอบขนสินค้าเข้า หลังจากที่มาถึงสหรัฐอเมริกา เธอได้เปลี่ยนชื่อเป็นหวงซานเหมย และทำงานเป็นพี่เลี้ยงครอบครัวชาวจีนในย่านไชน่าทาวน์ในท้องถิ่น"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เฉินถามอย่างเย็นชาว่า:"ตำรวจอเมริกันไม่ได้สอบสวน และตรวจพบเรื่องใหญ่เช่นนี้หรือ?"
ว่านพั่วจวินพูดว่า:"ตำรวจอเมริกันที่ขาดความรับผิดชอบได้ทำการสอบสวนเบื้องต้นหลังจากเกิดเพลิงไหม้ และระบุว่าสาเหตุของไฟไหม้คือเจ้าของชายสูบบุหรี่ในห้องนั่งเล่นและติดโซฟา ซึ่งทำให้เกิดไฟไหม้ในห้องนั่งเล่น มันคือ เกิดอุบัติเหตุ ส่วนเด็กหายตำรวจสหรัฐฯ ยังไม่แถลงชัดเจน"
"ผมดูไฟล์ที่เกี่ยวข้อง ตอนนั้นเพื่อนบ้านให้เบาะแสกับตำรวจ โดยอ้างว่ามีพี่เลี้ยงชื่อหวงซานเหมย อยู่ในบ้านของนายจ้างมาตลอด หลังจากไฟไหม้ พี่เลี้ยงและเด็กอายุ 1 ขวบหายเธอจึงมีความสงสัยใหญ่มาก"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...