แต่ว่า หลังจากที่ตำรวจสหรัฐในตอนนั้นให้คำสารภาพ พวกเขาไม่ได้ทำการสอบสวนในเชิงลึกในเรื่องนี้ โดยอ้างว่าไม่พบร่องรอยการลอบวางเพลิงในกองเพลิงและไม่มีทรัพย์สินสูญหายในที่เกิดเหตุ
"ส่วนหวงซานเหมยนั้น เนื่องจากไม่มีข้อมูลภาพเกี่ยวกับเธอในเวลานั้น ตำรวจอเมริกันที่จัดการคดีในตอนนั้น ก็ใส่ชื่อดังกล่าวในระบบตำรวจ และให้ตำรวจอเมริกันช่วยสืบสวนของผู้หญิงเอเชียชื่อหวงซานเหมย แต่ก็ไม่มีต่อ"
"ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา หลายรัฐในสหรัฐอเมริกาได้พบกับผู้หญิงเอเชียชื่อหวงซานเหมย แต่หลังจากการตำรวจท้องที่สืบแล้ว พวกเขาพบว่าเวลาที่คนเหล่านี้มาที่สหรัฐอเมริกาไม่ตรงกับไทม์ไลน์ของเหตุการณ์ในตอนนั้น เรื่องเลยจบ"
เย่เฉินถามเขาว่า:"คุณรู้ได้อย่างไรว่าหวงซานเหมยที่ใช้ข้อมูลประจำตัวปลอมในตอนนั้น คือเหมยอวี้เจินในตอนนี้"
ว่านพั่วจวินพูดว่า:"ครับคุณเย่ ผมเจอวิดีโอกล้องวงจรปิดกลางแจ้งของพรอวิเดนซ์ ได้ซ่อมแซมภาพถ่ายความละเอียดสูงของเหมยอวี้เจิน และวางไว้บนเครือข่ายข้อมูลของสำนักว่านหลง และหนึ่งในนั้นให้ข้อมูลแก่เรา ผู้ให้ข้อมูลคือผู้ลักลอบขนสินค้าที่นำเหมยอวี้เจินไปยังสหรัฐอเมริกา และเขาได้เก็บข้อมูลประจำตัวของผู้ลักลอบขนสินค้าทั้งหมดตลอดหลายปีที่ผ่านมา"
เย่เฉินถามอีกครั้ง:"แล้วตัวตนที่แท้จริงของเหมยอวี้เจินในตอนนี้คืออะไร?"
ว่านพั่วจวินอธิบายว่า:"ตัวตนที่แท้จริงของเธอคือผู้ประกอบอาชีพอิสระ ที่ได้รับกรีนการ์ดของสหรัฐอเมริกาผ่านการย้ายถิ่นฐานเพื่อการลงทุน ประมาณปี 2010 เธอลงทุน 1 ล้านดอลลาร์ในศูนย์ภูมิภาคที่ได้รับอนุมัติจากสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองของสหรัฐฯ ผ่านโครงการตรวจคนเข้าเมืองเพื่อการลงทุน EB-5 ในสหรัฐอเมริกา แบะได้รับกรีนการ์ดของสหรัฐอเมริกาอย่างเป็นทางการ"
เย่เฉินพูดว่า:"อธิบายให้ละเอียด"
ว่านพั่วจวินแนะนำ:"คือแบบนี้ สิ่งที่เหมยอวี้เจินต้องการคือการแลกเปลี่ยนดอลลาร์ที่เธอได้รับในสหรัฐอเมริกาเป็นเหรียญหัวเซี่ย และบางคนในประเทศจีนต้องการแลกเปลี่ยนเหรียญหัวเซี่ยเป็นดอลลาร์ ดังนั้นพวกเขาจึงทำการค้าแบบส่วนตัวในประเทศ ผู้แลกเปลี่ยนมอบเหรียญหัวเซี่ยที่เท่ากัน ให้กับลูกชายของเหมยอวี้เจิน และเหมยอวี้เจินจะมอบเหรียญสหรัฐที่เท่ากันให้กับญาติของคนอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริกา เหมยอวี้เจินใช้วิธีนี้เพื่อส่งบ้านอย่างน้อย 30ล้านดอลลาร์สหรัฐในช่วงหลายปีที่ผ่านมา "
"สามสิบล้านดอลลาร์……"เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"ข้างหลังสามสิบล้านดอลลาร์นี้ ไม่รู้ว่าจะมีกี่คนที่ถูกเธอทำร้าย"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...