เหมยอวี้เจินสูดหายใจเข้า และพูดว่า:"เดี๋ยวฉันจะให้เงินนาย 50,000 ดอลลาร์ นายเอาเงินนี้ให้เธอ และบอกให้เธออุ้มท้องให้ดี คลอดลูก และตรวจความเป็นพ่อหลังจากที่ลูกเกิด ถ้ามันเป็นลูกของนายจริงๆ ฉันจะให้เงินที่เหลือกับเธออย่างแน่นอน"
พูดจบ เหมยอวี้เจินก็ถอนหายใจอีกครั้ง แล้วพูดว่า:"นายกับน้องชายมีลูก 8 คน ฉันไม่มีโอกาสเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก พอเด็กคนนี้เกิดมา ฉันควรจะเกษียณแล้วกลับบ้าน และฉันจะช่วยนายเลี้ยงเอง"
ลูกชายคนโตรีบพูดว่า:"แม่ หลังเด็กนี้คลอด จะเอากลับบ้านไม่ได้นะ เมียผมรู้จะยุ่งแน่"
"หล่อนกล้าเหรอ!"เหมยอวี้เจินพูดอย่างเย็นชา:"เธอกินของฉัน ใส่ของฉัน ใช้ของฉัน จ่ายเงินของฉัน นั่งของฉัน และอาศัยอยู่กับฉัน ถ้าหล่อนไม่มีความตระหนักในตนเอง ก็ให้หล่อนออกไปซะ"
ลูกชายคนโตพูดอย่างลำบากใจ:"แม่ ต่อให้หล่อนไม่กล้าทะเลาะกับผมต่อหน้าแม่ ก็จะทะเลาะกับผมเป็นการส่วนตัวแน่นอน ตอนนั้นผมคงจะปวดหัวมาก!"
เหมยอวี้เจินร้องฮึอย่างดูถูก และพูดว่า:"ตราบใดที่หล่อนกล้าทะเลาะกับนาย ก็หย่ากับหล่อนซะ แล้วหาสาวสวยคนใหม่ซะ บางทีอาจจะมีลูกให้นายอีกสองคน ดีกว่าอยู่กับใอ่ขี้เหร่นี้ตลอดชีวิตใช่ไหม?"
คำพูดของเหมยอวี้เจิน ทำให้ลูกชายคนโตของเธอมีกำลังใจอย่างมาก
ลูกชายคนโตอยู่อีกฝั่งของสาย ไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของเขาได้และพูดว่า:"แม่ แม่พูดแบบนี้ ผมก็โล่งใจแล้ว!"
เหมยอวี้เจินร้องฮึอย่างเย็นชา และพูดว่า:"ฉันบอกแล้วไงต่อไปว่าอย่าไปมั่วข้างนอก โดยเฉพาะอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงของตระกูลซุน เลเวลของพวกหล่อนต่ำเกินไป!"
เหมยอวี้เจินตอบอืม และพูดว่า:"ต่อไป รักษาระยะห่างจากครอบครัวของพวกเขาด้วย หลังจากที่ลูกเกิด ก็ตัดการติดต่อกับพวกเขาเลย ถ้าต่อไปจะหาผู้หญิงข้างนอก อย่างน้อยก็ตั้งเป้าหมายให้สูงและหาหญิงสาวที่จบการศึกษาจากวิทยาลัย! แบบนี้ยังสามารถจะให้มีลูกเพิ่มอีกสองคน! "
ลูกชายคนโตพูดอย่างโกรธเคือง:"แม่…...คนเขาจบบัณฑิตวิทยาลัยอย่างจริงจัง จะชอบผมได้อย่างไร…..."
เหมยอวี้เจินเย้ยหยันอย่างเหยียดหยาม:"จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแล้วยังไงล่ะ? จบมหาวิทยาลัยแล้วหนึ่งเดือนจะได้เงินสักเท่าไหร่กัน? จบจากมหาวิทยาลัยต้องดิ้นรนนานแค่ไหนถึงจะได้ขับรถหรู และอาศัยอยู่ในวิลล่า? แบบนายนะ เป็นคนที่ประสบความสำเร็จในสายตานักศึกษาแล้ว และถ้ามีโอกาสที่ดีจริงๆ พวกเขาคงจะไม่ทันได้ดีใจ"
ลูกชายคนโตเย้ยหยันสองครั้ง:"แต่ผมคงแก่หน่อยนะ อายุมากแล้ว เด็กผู้หญิงสมัยนี้จะชอบชายชราในวัยสามสิบอย่างผมได้อย่างไร?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...