ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4652

เหมยอวี้เจินตอบอืม และพูดว่า:"ดูดาราหญิงพวกนั้นสิ พวกสามารถหาเงินได้หลายสิบล้านหรือหลายร้อยล้านต่อปีด้วยตัวเอง แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่เลือกแต่งงานกับชายชราที่อายุมากกว่าพ่อ เพราะอะไร? ไม่ใช่เพราะว่าชายรวยกว่าหล่อนหรอกหรือ?"

เหมยอวี้เจินพูดเบาๆ ว่า:"แม่อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว และเข้าใจมานานแล้วว่า ไม่ว่าผู้ชายจะมีข้อบกพร่องอะไร สามารถใช้เงินชดเชยได้ ไม่ว่าเขาจะแก่ ขี้เหร่ เตี้ย หรือการศึกษาต่ำ แค่มีเงินทุกอย่างจะไม่ใช่ปัญหาเลย แต่การไม่มีเงินต่างหากที่เป็นปัญหา ไม่มีเงินแล้ว ถึงหล่อแล้วจะมีประโยชน์อะไร? แรกสาวๆ มักจะตื่นตากับความรัก และอาจถึงยอมอดอาหารกับนายสักหนึ่งหรือสองปี แต่หลังจากนั้นหนึ่งปีหรือสองปี เธอจะเข้าใจว่าหน้าตาดีไป ก็ไร้ประโยชน์ และเงินเท่านั้นที่เป็นเหตุผลที่ไม่สามารถฝืนได้"

ลูกชายคนโตยิ้ม:"ผมเข้าใจแล้วครับแม่ รอแม่กลับมา เรามาร่วมมือกันเพื่อไล่ยัยแก่นี้ออกไปก่อน แล้วค่อยมองหานักศึกษาสาวที่สวยและอายุน้อย"

"อืม"เหมยอวี้เจินพยักหน้า และพูดว่า:"ตกลง ฉันยังมีธุระต้องทำ ค่อยคุยกันนะ เรื่องห้าหมื่นดอลลาร์ นายไปติดต่อเป็นการส่วนตัวเอง ดูว่ามีอะไรจะแลกเปลี่ยนสกุลเงินไหม ถ้ามี สามารถแลกเปลี่ยนได้ในอีกไม่กี่วันหลังจากที่ฉันทำงานเสร็จ"

ลูกชายคนโตพูดอย่างตื่นเต้น:"ตกลงครับแม่ ผมจะไปติดต่อเดี๋ยวนี้!"

เหมยอวี้เจินวางสาย และหม่านจินซานที่กำลังขับรถอยู่พูดด้วยรอยยิ้มว่า:"พี่เหมย นี่พี่จะได้อุ้มหลานชายอีกแล้วเหรอ? คนที่เท่าไหร่แล้ว? เก้าคนแล้วสินะ?"

เหมยอวี้เจินยิ้มน้อยๆ พยักหน้าและพูดว่า:"ใช่ เก้าคน"

หม่านจินซานถามด้วยความประหลาดใจ:"พี่เหมย ชอบเด็กมากขนาดนั้นเลยเหรอ? ถ้าผมเป็นพี่ ลูกชายสองคนมีลูกแปด-เก้าคน เกรงว่าสมองของผมคงจะระเบิด"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน