ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4654
เมื่อตำรวจรู้ว่าไม่สามารถสื่อสารกับเขาได้ จึงพูดกับลูกน้องที่อยู่ข้างๆว่า:"พาคนออกไป! ไปดูด้วยว่า เหมยเอ้อหย่งกับจางฟู่กุ้ยอยู่หรือไม่ หากอยู่ ให้จับกุมและถูกนำตัวกลับมาสืบสวนคดี!"
ตำรวจหลายคนรีบวิ่งเข้าคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว ไม่ถึงห้านาที พวกเขาก็นำตัวเหม่ยเอ้อหย่งที่มึนงง และจางฟู่กุ้ยที่ตัวสั่นออกมา
จางฟู่กุ้ยเป็นสามีของเหมยอวี้เจิน เมื่อตอนที่เขายากจน เหมยอวี้เจินได้ไปสหรัฐอเมริกากับคนอื่น และเขาค่อยเลี้ยงดูลูกทั้งสองคนที่อยู่บ้าน ต่อมาเหมยอวี้เจินมีเงินแล้ว เริ่มดูถูกเขา จึงบังคับให้เขาเปลื่ยนนามสกุลของเด็กสองคน จากนามสกุลจางเป็นนามสกุลเหมย
จางฟู่กุ้ยไร้ประโยชน์และยากจนมาทั้งชีวิต ตอนนั้นเขาพึ่งเหมยอวี้เจินได้ใช้ชีวิตอย่างร่ำรวย เขาสัมผัสถึงผลประโยชน์ของการเป็นคนรวยอย่างลึกซึ้ง ดังนั้นเขาจึงไม่อยากกลับไปใช้ชีวิตที่ยากจน เพื่อให้ชีวิตเรียบง่ายขึ้น เขาจึงยอมกับคำขอที่ดูเหมือนมากเกินไปของเหมยอวี้เจิน
หลายปีมานี้ แม้ว่าการแต่งงานของจางฟู่กุ้ยและเหมยอวี้เจินเป็นเพียงแค่ชื่อเท่านั้น แต่เขาพึ่งพาเงินทองของเหมยอวี้เจิน จนได้เสพติดชีวิตของคนรวยเช่นกัน เขามักขับรถ BMW X7 ออกไปข้างนอกใน อยู่กับผู้หญิงวัยกลางที่อายุเท่ากันหรืออายุน้อยกว่าเขาในเวลาว่าง เขาได้รับบริการจากหญิงวัยกลางคนเหล่านั้นอย่างดี จนชีวิตเขาสุขสบายมาก
ยิ่งเป็นเช่นนี้ จนรู้สึกประหม่ามากเมื่อได้พบเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ลูกสะใภ้ทั้งสองคนของจางฟู่กุ้ยตกใจและกลัวมาก เมื่อเห็นสามีและพ่อตาของตนถูกตำรวจจับกุม ดังนั้นพวกเขาจึงรีบออกมาถามเหตุการณ์
ลูกสะใภ้คนโตอารมณ์ค่อนข้างฉุนเฉียว ไม่สนใจเด็กที่ดื่มนมอยู่ในอ้อมแขนของเธอ นั่งโวยวายอยู่บนพื้น: "พวกคุณมีสิทธิ์อะไรมาจับคนในบ้านพวกเรา พวกคุณรู้สึกไม่สบายใจ เมื่อเห็นว่าครอบครัวของเราสบายดีหรือไม่? บอกมา ใครส่งคุณมาที่นี่กันแน่ ! "
"ดังนั้น ฉันขอเตือนคุณว่า จะต้องให้ความร่วมมืออย่างตรงไปตรงมากับการสืบสวนของพวกเรา! ไม่เช่นนั้น คุณเป็นการทำร้ายตัวคุณเอง!"
ทันทีที่ลูกสะใภ้คนโตได้ยินว่าเธออาจถูกต้องโทษเธอจึงตกใจจนเสียขวัญ
ลูกสะใภ้คนที่สองมีบุคลิกอ่อนแอ เมื่อได้ยินดังนี้ จึงตกใจจนนั่งอยู่บนพื้น
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...