ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4655

ในเวลานี้ ลูกสะใภ้คนโตได้หมดอารมณ์ที่ก้าวร้าวของเธอ ร้องไห้และถามตำรวจอย่างรีบร้อนว่า:"แล้วตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไร…... คุณจับกุมผู้ชายทั้งหมดในครอบครัวเรา แล้วหญิงม่ายและเด็กกำพร้าอย่างเราคงได้แต่การรอคอยความตาย?"

ตำรวจบอกทันทีว่า:"ไม่ต้องกังวล ฉันจะแจ้งคณะกรรมการชุมชนในชุมชนของคุณให้ทันที ให้ค่อยใส่ใจกับสถานการณ์ของคุณ แต่ถ้าคุณไม่มีความต้องหากใดๆในชีวิต คณะกรรมการจะช่วยคุณแก้ปัญหาอย่างแน่นอน แต่ฉันยังพูดคำเดิม คุณต้องรู้ก่อนว่าอะไรถูกกฎหมายและอะไรผิดกฎหมาย ในครอบครัวคุณมีผู้ต้องสงสัยในคดีสามคนแล้ว ดังนั้น พวกคุณอย่าให้ตัวเองต้องไปทางที่ผิดกฎหมาย!"

พูดจบ ตำรวจโบกมือให้คนรอบข้างทันที: "กลับ!"

ทุกคนตอบรับทันทีและนำตัวสามคนพ่อลูกขึ้นรถไปที่สถานีตำรวจ

เมื่อเห็นรถตำรวจหลายคันออกไป ลูกสะใภ้คนที่สองก็ร้องไห้หนักมากจนถามลูกสะใภ้คนโตอย่างรวดเร็วว่า:"พี่สะใภ้…...เราจะทำยังไงกันดี……"

ลูกสะใภ้คนโตก็ตกใจและบ่นว่า:"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน...... ฉันโตมาขนาดนี้ เมื่อกี้ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้คุยกับตำรวจมากขนาดนี้…..."

ลูกสะใภ้คนที่สองรีบพูดว่า:"พี่สะใภ้ รีบโทรหาแม่ของเรา เราต้องให้แม่ตัดสินใจเรื่องนี้…...."

ลูกสะใภ้คนโตกลับมามีสติและพูดอย่างเร็วว่า:"เธอพูดถูก ต้องรีบโทรหาแม่ ฉันจะโทรหาเธอเดี๋ยวนี้! "

พูดจบ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาเหมยอวี้เจินทันที

โทรศัพท์ของเหมยอวี้เจินที่ไว้ติดตัวนั้น เธอไว้ใช้ติดต่อกับคนในครอบครัวโดยเฉพาะ มีเพียงคนในครอบครัวของเธอเท่านั้นที่รู้หมายเลขโทรศัพท์ของเธอ

เธอคิดว่าเป็นสายจากลูกชายคนโตของเธอโทรมาอีก แต่เมื่อเธอก้มมอง พบว่าคนที่โทรมาคือลูกสะใภ้คนโต เธอคิ้วขมวดทันที

เธอไม่ค่อยชอบลูกสะใภ้คนโตของเธอนักเลย เธอรู้สึกว่า นิสัยของลูกสะใภ้คนโตนั้นฉุนเฉียว เข้มแข็ง และงี่เง่านิดหน่อย

เพียงแต่ เมื่อตอนนั้นเธอได้ตั้งท้องกับลูกชาย และเธอก็อยากที่จะอุ้มหลานของเธอเร็วไวๆ ดังนั้นเธอจึงยอมรับการแต่งงานครั้งนี้