ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4656
แต่ถ้าเป็นการฟอกเงิน คงจบสิ้นกันแน่ๆ
นั่นหมายความว่าทรัพย์สินทั้งหมดที่เธอทำงานหนักมาหลายปี จะถูกยึดตามกฎหมาย!
และที่ตนความพยายามมาครึ่งชีวิตนั้น จะหายสิ้นไปในทันที!
เมื่อเธอกำลังสวดภาวนา อ้อนวอนต่อพระเจ้าอยู่ในใจนั้น ลูกสะใภ้คนโตได้พูดบางอย่างที่ราวกับโดนฟ้าผ่า
"เหมือนว่าตำรวจจะบอกว่าพวกเขาจะเกี่ยวข้องกับการฟอกเงินบางอย่าง…… พวกเขายังบอกด้วยว่าจะยึดทรัพย์สินทั้งหมด รวมถึงบ้านและรถยนต์…... แม่เราควรทำอย่างไร……"
เหมยอวี้เจินรู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเธอถูกดึงออกไป และทรุดตัวลงบนที่นั่งทันที เธอตกใจและหวาดกลัวตบหน้าอย่างบ้าคลั่ง และพร่ำเพ้อว่า:"ตื่นเถอะ……นี่มันฝันร้าย……เป็นฝันร้ายแน่นอน…..."
แต่ว่าความเจ็บปวดจากการตบบนใบหน้านั้นชัดเจนมาก ไม่รู้สึกเหมือนความฝันเลยสักนิด
ในใจของเธอเริ่มสิ้นหวังมากขึ้นเรื่อยๆ และทั้งตัวของเธอก็เหมือนกับศพที่เดินได้
อีกด้านของโทรศัพท์ ลูกสะใภ้คนโตร้องไห้สะอึกสะอื้น:"แม่…...แม่คิดหาวิธีหน่อย! แม่เป็นความหวังเดียวของเรา……รีบกลับมาเร็ว ใช้เส้นสายของแม้ช่วยพวกเขา…..."
"เส้นสาย? ! "เหมยอวี้เจินกรีดร้องและโพล่งออกมา:"ฉันออกจากบ้านมากว่า 20 ปี ในช่วง20ปีที่ผ่านมา ฉันกลับไปไม่ถึง10ครั้ง ไม่รู้จักใครเลยหลังจากที่ฉันกลับไป เงินยังถูกยึด ฉันจะมีเส้นสายมาจากไหน?"
ลูกสะใภ้โพล่งออกมา:"ฉันไม่กล้า…...ต่อให้คุณฆ่าฉันตาย ฉันก็ไม่กล้าทำ…..."
ขณะที่พูด เธอรีบพูดทันทีว่า:"ลูกสะใภ้ของเจ้าสองก็อยู่ตรงหน้า คุณลองคุยกับเธอดู เธอจะกล้าไหม"
ลูกสะใภ้คนที่สองที่อยู่ข้างๆ พูดออกมาโดยไม่ลังเล:"เธอไม่กล้า แล้วฉันจะกล้าได้ยังไง? ! "
พูดไป เธอร้องไห้และพูดว่า:"ตำรวจจะยึดอะไรก็ให้พวกเขายึดไป หลายปีที่ผ่านมานอกจากอยู่บ้านดูแลลูกแล้วพาลูก พวกเขาไม่เคยทำอะไรที่ผิดกฎหมาย ดังนั้น ตำรวจคงไม่จับฉันแน่นอน"
เมื่อลูกสะใภ้คนโตได้ยินอย่างนั้น เธอพูดย้ำอีกว่า:"ใช่ๆๆ…… เราผู้หญิงสองคน นอกจากคลอดลูกเลี้ยงดูเด็กแล้ว ทำอะไรไม่เป็นและไม่เคยทำอะไรเลย ตำรวจคงจะไม่ทำอะไรเราแน่นอน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...