ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4669

หม่าหลันเข้าใจตรรกะในการอยู่รอดในภายในเรือนจำของประเทศสหรัฐอเมริกาผิดไปโดยสิ้นเชิง

ที่แห่งนี้ ถ้าหากคุณเป็นผู้บริสุทธิ์จริงๆ เช่นนั้นนักโทษคนอื่นๆจะต้องรังแกคุณจนตาย;

แต่ถ้าหากว่าคุณกระทำความผิดร้ายแรง และหรือว่ามีภูมิหลังกระทำความผิดร้ายแรง ถ้าอย่างนั้นนักโทษคนอื่นๆของที่นี่ ไม่ต้องพูดถึงแน่นอนว่าจะปฏิบัติต่อคุณเหมือนเป็นบรรพบุรุษ อย่างน้อยที่สุดก็รู้ว่าคุณไม่น่าหาเรื่อง ดังนั้นอาจจะพยายามหนีให้ไกลจากคุณสักหน่อย

ถ้าหากหม่าหลันยอมรับว่าตนเองเป็นนักค้ายา แก๊งพวกนี้จะต้องเคารพเธอแต่ไม่กล้าเข้าใกล้อย่างแน่นอน

ในที่สุด ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา นักค้ายาเป็นสรรพนามของผู้กระทำผิดกฎหมายที่ไม่กลัวตาย อีกทั้งนักค้ายาแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยปฏิบัติการตามลำพัง เบื้องหลังต่างก็มีองค์กรหนึ่งที่โหดเหี้ยมอำมหิต อาวุธครบมือ

แต่ว่า หม่าหลันกลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจผิดว่าเธอเป็นนักค้ายา ดังนั้นทันทีที่ตื่นเต้นก็นำความจริงโพล่งออกมาทั้งหมด

ครั้งนี้ก็เท่ากับว่านำฐานะของตนเองที่อยู่ในเรือนจำนี้ กดลงไปบนพื้นด้วยมือตนเอง

เพราะด้วยเหตุนี้ ทันทีที่หญิงสาวผมแดงได้ฟังเธอพูดคำพวกนี้ ก็ตบหน้าของเธอฉับพลันทันที

และหญิงสาวผมแดงตบหม่าหลันไปฉาดหนึ่งแล้วก็คงยังไม่พอใจ เธอสาวเท้ายาวพุ่งมาข้างหน้า จ้องหม่าหลันเขม็ง กล่าวอย่างจริงจัง: “จะบอกแกให้ อยู่ในอาณาเขตของฉัน ถ้าหากแกอยากได้รับความทุกข์ทรมานน้อยหน่อยละก็ ก็ให้คนของครอบครัวแกฝากเงินเข้าในบัญชีแกให้มากหน่อย ฉันมีสิ่งของมากมายที่อยากซื้อ แต่ว่าเงินในบัญชีของฉันไม่พอ นี่คือโอกาสที่แกจะได้แสดงออก ถ้าหากคนของครอบครัวแกฝากเงินมากพอ แกอยู่ที่นี่ก็จะได้รับความทุกข์ทรมานน้อยลงได้”