ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4670

โคลอี้หญิงสาวผมแดงได้ยินหม่าหลันร้องไห้จนรู้สึกรำคาญใจ คว้าผมของหม่าหลันเอาไว้ มืออีกข้างก็ตบเข้าไปที่ใบหน้าข้างหนึ่งของเธอ ในขณะเดียวกันก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน: “ถ้าให้ฉันได้ยินแกร้องไห้อีกครั้ง ฉันจะฉีกปากแกให้เละ!”

หม่าหลันคิดไม่ถึงจริงๆ หญิงสาวในเรือนจำของประเทศสหรัฐอเมริกาจะโหดร้ายอย่างคาดไม่ถึงเช่นนี้ เพิ่งจะเข้าไปได้แค่ไม่กี่นาที ก็ถูกตบฉาดใหญ่ติดต่อกันถึงสามครั้งแล้ว ทั่วทั้งคนถูกตบจนตกตะลึงพูดไม่ออก ไม่นานนักใบหน้าก็บวมขึ้นมา เจ็บจนทะลุไปถึงหัวใจ

โคลอี้เห็นว่าใบหน้าของหม่าหลันบวมจนกลายเป็นหัวหมู ก็หัวเราะเอ่ยกล่าวอย่างเหยียดหยาม: “แกจำเอาไว้ วันนี้เป็นการสั่งสอนแกแค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ถ้าหากพรุ่งนี้ไม่ได้เห็นบุหรี่ละก็ รับผิดชอบผลที่ตามมาด้วยตนเอง!”

พูดไป เธอก็กำชับกับหญิงสาวคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลัง: “เจนนี่ เธอไปเอาน้ำมากะละมังหนึ่ง!”

หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเจนนี่ก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที ในไม่ช้าก็ยกน้ำเต็มกะละมังหนึ่งเดินกลับมา

โคลอี้มองดูหม่าหลัน เอ่ยกล่าวอย่างเยาะหยัน: “ขออภัย วันนี้แกนอนได้เพียงบนพื้นเท่านั้น”

พูดไป ก็ส่งสายตาให้แก่เจนนี่คนนั้น

เจนนี่เองก็ไม่ใช่คนดีอะไร มองหม่าหลันอย่างหยอกล้อ แล้วนำน้ำทั้งกะละมังราดตรงไปที่บนเตียงนอนของเธอ

ครั้งนี้ ไม่เพียงแค่เครื่องนอนที่เพิ่งเบิกมาที่ถูกน้ำราดจนเปียก แม้แต่หมอน ฟูกนอนต่างก็ใช้ไม่ได้แล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน